Clublelie: verzorging, overwintering & de mooiste soorten van de Cordyline

Clublelies zijn exotische kamerplanten die een paar verzorgingstips nodig hebben om hun prachtige ontwikkeling te garanderen – vooral het overwinteren volgens de soort is belangrijk.

De clublelie (Cordyline) komt in verschillende soorten en variëteiten voor als sierplant. Vooral de diverse bladkleuren zorgen voor een exotische flair in huis. In dit artikel laten we zien welke soorten moeten worden overwinterd en verzorgd, zodat u er lang van kunt genieten.

Clublelie: oorsprong en eigenschappen

Knotslelies zijn inheems in de tropische wouden van Australië en Nieuw-Zeeland. In dit land zijn het populaire potplanten die zorgen voor een beetje exotisme. Ze behoren tot de aspergefamilie, zijn verwant aan de drakenboom (Dracaena), waar ze ook een beetje op lijken. Want cordyline lijken op palmbomen: Aan het eind van de dunne stengel vormen zich zwaardvormige bladeren. Afhankelijk van de soort zijn de bladeren groen, rood of gedessineerd.

Hoe groot worden clublelies?
Cordyline wordt in kuipen ongeveer 150 – 250 cm hoog. Deze groeihoogte wordt slechts langzaam bereikt. Halverwege de zomer bloeien vooral oudere clublelies wit en hebben lange pluimen. Als de bloemen zijn opgedroogd, deelt de scheut zich op dit punt.

De mooiste clublelie soorten

Er zijn veel soorten clublelies. Bij ons als kamerplanten zijn de twee soorten Cordyline australis en Cordyline fruticosa wijdverspreid.

Cordyline australis

Deze soort wordt gekenmerkt door zijn 70 – 90 cm lange, tot 5 cm brede zwaardvormige bladeren zonder steel. Het is een koudetolerante soort en moet in gedeeltelijke schaduw worden geplaatst bij ongeveer 15 – 20 °C. Vanaf mei kan hij ook naar buiten, maar vanaf september moet hij weer naar binnen. De kleur en het patroon verschillen per soort.

• Red Star’: Deze rode clublelie is een van de meest verkochte soorten. De bladeren zijn bronskleurig tot roodachtig.

• “Torbay Dazzler”: Dit ras wordt gekenmerkt door zijn groene bladeren met crèmekleurige randen. De onderkant van het blad vertoont een roodachtige bladnerf.

Tip: Als u bijzonder gefascineerd bent door kamerplanten met rode bladeren, vindt u meer in ons speciale artikel.

Cordyline fruticosa

Bij deze soort worden de bladeren tot 50 cm lang, lancetvormig en meestal met een steeltje. De Cordyline fruticosa is een warmteminnende clublelie en moet worden gekweekt in lichte omstandigheden en bij temperaturen tussen 18 – 22 °C. De soort kan van juni tot augustus in de tuin worden gekweekt. De variatie in bladkleur en -patroon is veelzijdig.

• “Glauca”: De bladeren van deze variëteit zijn vrij langwerpig en sterk groen gekleurd. Jonge bladeren kunnen er enigszins roodachtig uitzien.
• Kiwi’: Op de groene bladeren is een geel streeppatroon te zien. Bovendien siert een rode rand de bladeren. De planten moeten op een lichte plaats staan om de kleur te behouden.

• “Mambo”: De roodachtige kleur is omgeven door een roze rand. Jonge bladeren zijn bronskleurig. Om de roodachtige kleur te behouden, kies een lichte plaats.
• Tango’: Dit ras wordt gekenmerkt door de onregelmatige groen-roze verkleuring van de bladeren. Om het roze gedeelte van de bladeren te vergroten, moeten de planten op een lichte plaats staan.

Planten: standplaats als kamerplant en in de tuin

Op onze breedtegraad zijn clublelies kamerplanten omdat ze niet vorstbestendig zijn. In gedeeltelijke schaduw en met voldoende vochtigheid kunnen ze in de zomer ook een plekje vinden op het terras, balkon of in de tuin.

Maar eerst moeten ze verpot worden na aankoop. Het substraat moet los zijn om wateroverlast te voorkomen. Onze Plantura biologische potgrond is hier bijvoorbeeld geschikt. Het bestaat voor 100 % uit natuurlijke grondstoffen en is bovendien turfvrij. Deze grond bevat wat geëxpandeerde klei zodat de grond langer los blijft. Aangezien clublelies een zeer goed draineerbaar substraat nodig hebben, wordt een extra toevoeging van 20 % geëxpandeerde klei aanbevolen. Een drainagelaag op de bodem van de pot is ook nuttig.

Vanwege de langzame groei van de clublelie is jaarlijks verpotten niet nodig. Als een grond van goede kwaliteit is gebruikt, is het voldoende om deze om de twee à drie jaar in vers substraat te zetten. Hij heeft echter niet per se een grotere pot nodig: deze moet alleen worden gekozen als het wortelstelsel de randen van de pot al raakt.

Welke locatie moet worden gekozen voor clublelies?

Zowel de Cordyline australis evenals de Cordyline fruticosa moet worden geplaatst op een lichte tot halfschaduwrijke plaats, bij voorkeur zonder directe zon. Vooral bonte soorten houden van een lichte plek, zodat de kleur van de bladeren behouden blijft.

De lucht mag niet te droog zijn, anders kunnen gemakkelijk bruine bladpunten ontstaan. Wekelijks besproeien van de bladeren met kalkvrij water kan hierbij helpen. Een schaal met water en geëxpandeerde kleibolletjes onder de pot kunnen ook een gebrek aan vochtigheid voorkomen. Vooral in de winter is de luchtvochtigheid in de kamers zeer laag door de droge verwarmingslucht. Een lichte badkamer is een goede plaats voor clublelies vanwege de hoge luchtvochtigheid.

De kamertemperatuur mag niet te warm zijn. Cordyline australis verdraagt iets koudere temperaturen tussen 15 en 20 °C. Cordyline fruticosa moet worden bewaard in een ruimte met 18 – 22 °C. Bij een langere periode onder 18 °C kan bij deze soort blijvende schade optreden.

Kunnen clublelies in de tuin staan?

Clublelies kunnen in potten in de tuin, op het terras of op het balkon worden gehouden in de zomer, voornamelijk van juni tot augustus. Het is belangrijk om de planten op een windbeschutte, halfschaduwrijke plaats te houden. Als de plant in direct zonlicht staat, moet hij vaker water krijgen om de transpiratie van de bladeren te compenseren. In de herfst moeten beide soorten clublelies weer naar binnen of naar de flat. De Cordyline australis heeft een koele plek nodig om te overwinteren om hem te beschermen tegen ongedierte. Een onverwarmde maar vorstvrije kas is bijvoorbeeld geschikt.

Verzorging van de clublelie: snoeien en co.

De verzorging van de clublelie is niet ingewikkeld, het is een zuinige plant. Niettemin moeten bepaalde punten in acht worden genomen:

Snoeien, water geven en bemesten

Snoeien van een clublelie is niet absoluut noodzakelijk. Als u een bossige, dichte groei prefereert, kan snoeien helpen. Ook als de plant uit vorm is geraakt, is het afknippen van scheuten aan te bevelen. Dit komt omdat de clublelie opnieuw zal uitlopen aan de snijrand. Het afgesneden deel kan worden gebruikt als snijvlak voor de voortplanting. Snoeien kan ook nodig zijn als de clublelie te groot is geworden.

Bij het water geven moeten verschillende tips worden gevolgd. Clublelies houden van een vochtige kluit. Het mag nooit helemaal uitdrogen. Wateroverlast moet echter ook worden vermeden om wortelrot te voorkomen. Bovendien verdragen clublelies het best water met een laag kalkgehalte. Bijvoorbeeld regenwater of stilstaand leidingwater is zeer geschikt. In de herfst, aan het einde van het groeiseizoen, moeten clublelies slechts matig water krijgen, waarbij de kluit vochtig blijft.

Omdat clublelies in de winter stoppen met groeien, moet de laatste bemesting in oktober plaatsvinden. Aan het begin van het groeiseizoen in maart moet weer worden begonnen met de wekelijkse bemesting. Dit zorgt voor een gezonde en krachtige groei van de clublelies. Onze Plantura Organic Indoor & Green Plant Fertiliser bijvoorbeeld is hiervoor geschikt en voorziet de planten van de optimale voedingsverhouding. Het kan gewoon met het water worden toegediend.

Tip: Het hele jaar door moet aandacht worden besteed aan de aantasting door trips. Vooral in de winter is het ook belangrijk om de clublelies te controleren op spint. Hoe u spint kunt herkennen en bestrijden, leest u in ons speciale artikel.

Bruine bladeren aan de clublelie: wat te doen?

Als alleen de oudste bladeren van de clublelie bruin worden en afvallen, is dat in eerste instantie geen reden tot zorg. Dit is een natuurlijk proces waarbij de palmvormige kroon zich ontwikkelt. Als er echter meer bruine of zelfs gele bladeren aan de clublelie zitten, kan dit verschillende oorzaken hebben:

Tekort aan voedingsstoffenGeel verkleurde en vervolgens vallende bladeren kunnen wijzen op een gebrek aan voedingsstoffen. De wekelijkse bemesting van de clublelie moet worden meegenomen.

Droogte van de lucht: Bij een te lage luchtvochtigheid worden vooral de bladpunten snel bruin. Wekelijks kalkvrij water op de bladeren sproeien zorgt voor voldoende vochtigheid.

WortelrotTe veel stilstaand water in de kluit leidt tot rotting van het wortelstelsel. Dit leidt tot verkleuring van de bladeren en vervolgens tot bladverlies. De rotte wortels moeten zo snel mogelijk worden verwijderd en de kluit moet drogen. In dit verband moet voorlopig geen water meer worden gegeven. Zodra de kluit is opgedroogd, moet de bewatering langzaam worden hervat. De hoeveelheid water moet echter altijd worden verminderd om nieuw wortelrot van de resterende wortels te voorkomen.

Is de clublelie winterhard?

Clublelies zijn niet winterhard, ze reageren gevoelig op vorst. Daarom moeten clublelies ’s winters binnen of in een flat worden gehouden. Zorg voor een koele omgevingstemperatuur van ongeveer 5 – 10 °C. Een lichte locatie wordt aanbevolen. Een lichte standplaats is aan te bevelen en overwinteren kan ook in een serre of vorstvrije kas. Een koele plaats voorkomt meestal aantasting door ongedierte.

Vermeerderen clublelie

Voor de vermeerdering van clublelies worden stekken aanbevolen. Deze moeten in het zomerhalfjaar worden gemaaid om de grootst mogelijke kans op succesvolle beworteling te garanderen.

Kopstekken zijn mogelijk, d.w.z. sectie van de scheuttoppen. De stek mag één blad hebben, verdere bladeren moeten worden verwijderd. Doe het in een mengsel van zand en aarde in een verhouding van 1:1. Het substraat moet los zijn en een verlaagd gehalte aan voedingsstoffen hebben, aangepast aan stekken. Dit is bijvoorbeeld het geval met onze Plantura biologische kruiden & zaaigrond. Bovendien bestaat het uit 100 % natuurlijke grondstoffen en is het turfvrij. Als de grond vochtig wordt gehouden, zullen de stekken bij 18-21° binnen ongeveer acht tot twaalf weken wortelen. Het is ook mogelijk om de stekken van de clublelie in een waterglas te bewortelen. De gewortelde clublelie kan in de gewenste pot worden geplaatst en op een geschikte plaats worden neergezet.

Stengelstekken hebben vaak geen blad. Ze worden verderop in de clublelie afgesneden en moeten minstens twee bladknopen hebben. De wortelvorming wordt gestimuleerd door twee overlangse sneden die rechtstreeks op het zand-grondmengsel worden geplaatst. De aldus op het groeimedium geplaatste scheutstekken worden vochtig gehouden en ontwikkelen zo binnen twee tot drie maanden ook wortels en bladeren.

Is de clublelie giftig?

De clublelie is niet giftig voor mensen of katten, maar de saponinen die ze bevat zijn licht giftig voor honden. Een extra gevaar voor kinderen en dieren zijn de bladeren met scherpe randen, die gemakkelijk verwondingen in de mond kunnen veroorzaken. Een zekere voorzichtigheid is dus geboden bij het kiezen van een locatie.

Naast de clublelie zijn er andere exotische kamerplanten die een bijzondere sfeer in huis creëren.