Ze zijn overal te vinden: in plantsoenen, weilanden, taluds, in de bermen en vaak zelfs in de stad zijn het de bloemen van het veld. Meestal beschouwd als gebruikelijk, zijn deze wilde en charmante bloemen niet minder fascinerend. Ze reserveren ons ook mooie verrassingen, ze kunnen eetbaar, geurig, geluksbrenger zijn … Ze groeien heel gemakkelijk zonder menselijke tussenkomst, het zijn schatten van de natuur! Hier zijn enkele voorbeelden van enkele van de mooiste veldbloemen.
Bernagie (borago officinalis)
Bernagie is eigenlijk een pluizig uitziend kruid dat bloeit tussen april en augustus. De trompetvormige bloem heeft een vrij delicate tint die schommelt tussen lichtblauw en paars. Het kan 60 cm hoog worden. Het bestaat ook in witte of roze bloemen.
Eetbaar, het kan een nogal verrassende gejodeerde smaak brengen die je gerechten aangenaam op smaak brengt, vooral omdat het enigszins knapperig is.
Het heeft een aantal interessante deugden omdat het rijk is aan omega 6 en het bevordert de darmtransit. Bovendien zijn tuinders er dol op, omdat het slakken weghoudt van plantages en gewassen.
Wilde cichorei (cichorium intybus)
Deze mooie wilde plant siert de bermen en paden van mei tot september. De blauwe bloemen op stelen van 60 cm hoog brengen kleur in delicatesse. Het gebladerte dat enigszins lijkt op paardenbloemen is eetbaar, maar het heeft een zeer uitgesproken bitterheid.
Krullende, cichorei, andijvie en kapucijn baardsalades zijn ook afgeleid van deze plant. Het is ook van zijn wortels dat cichorei komt die kan worden gemengd met ochtendkoffie.
Het heeft bepaalde geneeskrachtige deugden: het is laxerend, zuiverend en magisch.
Bosbes (Cyanus segetum Hill)
Deze prachtige blauwe bloem hield ervan om te bloeien en te bloeien in maïs- en graanvelden in het algemeen. Helaas zien we het steeds minder in moderne culturen. Ze heeft vaak de bijnaam Barbeel of Zacharia’s Bloem.
Het is de beste vriend van vermoeide ogen en conjunctivitis die het kalmeert. Het is ook een sterke bloem in symboliek, het wordt door veteranen op het knoopsgat gedragen.
Papaver (papaver rhoas)
De klaproos bloeit in het voorjaar. Hoewel het vooral bekend staat om zijn levendige rode tint, komt het ook in wit, roze en oranje. Het is overal te zien in bermen of in velden, maar het houdt ook van tuinen. Als het giftig is voor vee, is het ook erg esthetisch, omdat het een kleurrijke noot brengt die zeer wordt gewaardeerd. Het gedijt op schone, rijke bodems. Het wordt heel gemakkelijk gezaaid en wordt ook wel poinceau genoemd, klaproos van het veld of wild.
Het wordt gebruikt bij de samenstelling van sommige geneesmiddelen vanwege de verdovende alkaloïden die het bevat.
Damascus nigella (Nigella Damascena)
Je zult deze bloem het vaakst zien langs barrières of hekken. Afhankelijk van de variëteit kunnen ze hoogtes bereiken van 25 tot 50 cm. Als het vaak blauw is, kan deze bloem roze of wit zijn. Het is een eenjarige plant die in tuinen wordt gevonden om je bedden leven te geven. De grafische vorm van de bladeren, bloemen en vruchten is zeer aantrekkelijk. Zeer resistent, het hersluit zichzelf gemakkelijk van het ene jaar op het andere.
De zaden zijn nuttig bij het maken van essentiële oliën, omdat ze rijk zijn aan alkaloïden.
Kamperfoelie (Lonicera)
Deze bloem groeit op voluble en klimstruiken. Het houdt over het algemeen van schaduw en halfschaduw, daarom is het vooral aanwezig in het bos of aan de rand van schaduwrijke paden. Kamperfoelie bloeit in het late voorjaar. Het kan in verschillende kleuren komen: roze, wit, geel … De zeer verfijnde bloem en zoete geur betoveren onze zintuigen.
Kaasjeskruid (malva sylvestris)
Paars bloeit in taluds en muren, het kan ongeveer 80 cm hoog zijn. Het kan ook gemakkelijk groeien in de tuin, of in potten op een terras. Hij bloeit tussen juni en september en gedurende enkele weken. Het wordt soms bos kaasjeskruid, grote kaasjeskruid of bos kaasjeskruid genoemd. De bloemen zijn prachtig gekleurd van lichtroze tot paars. Ze houdt van de zon.
Het heeft enkele geneeskrachtige deugden en in het bijzonder op de luchtwegen dankzij de verzachtende eigenschappen. Het bevordert een goede spijsvertering en kan ontstekingen verlichten na een fractuur of flebitis.
Paardenbloem (Taraxacum officinale)
Deze bloem groeit over de hele wereld, het is zeer gewild bij kinderen die er dol op zijn, vooral als het in de vorm van een witte bal komt waarop het waait. Met zijn felgele kleur en gekartelde bladeren wordt het opnieuw ingezaaid op alle soorten grond en zeer snel dankzij zijn vrucht, de zilverreiger. Het wordt in het voorjaar gevonden in tuinen, weiden en velden. Het wordt ook wel leeuwentand genoemd. Het is perfect bestand tegen vorst en waardeert ook blootstelling in direct zonlicht.
Paardenbloemblad wordt geplukt als het nog jong is om goede salades te maken. De knopbloemen worden bewaard in azijn met toegevoegd zout om vervolgens als kruiderij te worden geproefd of te worden gebruikt om wijn te maken.
Het is ook nuttig voor deze geneeskrachtige eigenschappen en vooral in de context van hepatitis of verlies van eetlust.
Madeliefje (Bellis Perennis)
Deze plant is een van de symbolen die de komst van de lente aankondigen. Meerjarig, het geeft bloemen van februari tot november. De witte bloem wordt verlicht door een felgeel hart. Hij houdt van volle zon en schaduw, maar hij geeft de voorkeur aan gras. Haar wetenschappelijke naam betekent letterlijk eeuwige schoonheid. Het sluit als het regent of als de nacht valt, en zodra de zon opkomt zie je het weer opengaan. Het groeit bijna partout en wordt zelfs gevonden op 2.000 meter boven zeeniveau. Het is robuust en rustiek.
Het heeft de eigenschap om hypertensie te bestrijden, en het wordt gebruikt voor deze deugd in de kruidengeneeskunde.
>> Zie ook: 30 voorjaarsbloemen: de mooiste!
De gouden knop (ranonkel repens)
De gouden knop is een felgele bloem die tussen mei en oktober kleur geeft aan weilanden en gras. Deze kruipende plant groeit overal omdat hij zich aanpast aan alle bodems, hij kan zelfs behoorlijk invasief zijn. In de tuin, wanneer er te veel zijn, moet je ze handmatig uittrekken als je ze kwijt wilt.
Als deze bloem erg mooi is, is het sap giftig wanneer het vers wordt geplukt. Zodra de plant verwelkt of gedroogd is, is de toxiciteit ervan niet langer aanwezig. In de weilanden eten dieren het niet wetende dat het niet goed voor hen zou zijn.
Fumaterre (Fumaria officinalis)
Fumeterre heeft de vorm van een lange plant gemaakt van spikes. Het kan 1 meter hoog worden tijdens de bloei die zich uitstrekt van april tot midden in de zomer. Het bloeit overvloedig en deze bloemen zijn meestal van een tint die varieert van roze tot paars. Hij houdt van de zon, heeft weinig onderhoud nodig en gedijt daarom zowel op braakliggende percelen als op akkers. Er wordt gezegd dat de naam komt van “aardrook” en dit, omdat het sap de ogen zou laten huilen als de open haard.
Sinds de oudheid wordt het in de farmacologie gebruikt vanwege zijn deugden: het helpt migraine, leverproblemen en huidziekten te bestrijden.
De kosmos (kosmos)
We vinden de kosmos in weilanden of velden waar deze plant vrolijke kleuren aan geeft. Het is zeer robuust en bloeit lang, van het late voorjaar tot de eerste nachtvorst. Ze is van Mexicaanse afkomst. Het heeft heldere en gevarieerde kleuren: rood, wit, paars, roze, oranje en zelfs bicolor. Het is licht en elegant en het kan ook groeien in de tuin, in potten of containers. Het waardeert de zon en kan tot 120 cm hoog worden.
Het heeft een kwaliteit die niet verwaarloosbaar is, deze plant trekt veel insecten aan en vooral vlinders en bijen, daarom kun je het in de stad op het balkon zien. Vogels voeden zich met zijn zaden.
Wilde kamille (Matricaria chamomilla |)
Deze plant komt alleen voor in vlaktes in woestenijen, paden en puin, maar ook in gewassen. Het heeft meestal een hoogte van 15 tot 30 cm, het heeft een rechtopstaande stengel met veel vertakkingen. Het bloeit van mei tot oktober, het is een eenjarige plant. De bloem doet denken aan madeliefjes en heeft een sterke geur. De vruchten zijn erg klein, glad en geelachtig.
Het heeft geneeskrachtige deugden en het wordt gebruikt tegen slapeloosheid, pijnlijke menstruatie, koorts, migraine en moeilijke spijsvertering in infusie. O wint ook een olie om jicht, reuma en krampen te bestrijden. In afkooksel helpt het conjunctivitis en huidziekten te genezen.
Kamillewijn kan ook worden gemaakt met zijn bloemen.
Smeerwortel (Symphytum officinale L)
Deze plant groeit heel goed aan de rand van beken, in open plekken of weilanden. Het komt veel voor in de vlaktes, maar zeldzaam in het zuiden van Frankrijk. Het kan 80 cm hoog worden, de stengel is bedekt met ruwe haren, hoekig en hol. De bladeren zijn behaard onder en langwerpig. De bloemkroon is meestal paarsrood of geelwit met een gele streep. Het heeft zeer dichte boeketten die aan het einde van de stengel hellend zijn.
Het is een medicinale plant die vecht tegen bronchitis, maagzweren, maar ook tegen brandwonden, kneuzingen en snijwonden. Het maakt deel uit van de samenstelling van vele remedies.
Krokus (krokus vernus)
De krokus is een overblijvende plant die niet erg aanwezig is en voorkomt in weilanden en bergweides, op een hoogte tussen de 700 en 2.000 meter. De naam komt van het Griekse crokas wat saffraan betekent. Hij bloeit in het voorjaar zodra de sneeuw smelt, deze bloei strekt zich uit van februari tot april. Het geeft bladeren en bloemen tegelijk. Bloemen kunnen verschillende tinten aannemen.
Cirse (Cirsium)
De was komt in verschillende vormen: de acerse acaule wat een plant is met een gereduceerde stengel die houdt van woestenijen, hellingen en droge gazons en de zogenaamde Montpellier wax. Dit laatste is vooral populair in mediterrane moerassen en beken. Hij meet tussen de 30 cm en 1,50 meter. De bladeren zijn glazig, omzoomd door geelachtige trilharen. De bloemen roepen distel op door hun uiterlijk. Het geeft veel paarse of roze bloemhoofdjes tijdens de zomer. Het is mooi in boeketten vanwege zijn grafische en moderne uitstraling.
Herfst Colchicus (Colchicum autumnale L)
Deze zeer meerjarige plant groeit in de herfst heel goed in kreupelhout, gazons en rotstuinen. De bloem bloeit aan het einde van de bladloze stengel afkomstig van een knol. Zodra de bloem is verwelkt, brengen de knol en de eierstok de winter ondergronds door in een vegetatieve toestand. In het voorjaar wordt de stengel langer en verschijnt de vrucht op het aardoppervlak, dit keer vergezeld van lange bladeren. Het komt in de vorm van een langwerpige capsule.
Het wordt gebruikt in jichtgeneeskunde, pijnstillend en ontstekingsremmend. Het is een giftige plant vanwege de colchicine (medicinaal gebruikt) in zijn zaden en bollen. Het kan inderdaad zeer ernstige zenuwaandoeningen veroorzaken en tot de dood leiden. Het is ook gevaarlijk voor vee.
Knollen (Lathyrus tuberosus L)
Het is een veel voorkomende soort die vaak voorkomt in alluvium, wijngaarden en velden. Het lijkt een beetje op de neef van de zoete erwt. De zeer mooie felroze bloem straalt een Zeer aangenaam parfum. Het groeit in de zomer en je kunt het zelfs vinden in je tuin of moestuin waar het een beetje kleurrijke en originele noot aan geeft. Het witte vruchtvlees in de knollen is licht zoet en doet denken aan de smaken van kastanje en walnoot.
Veldmosterd (Sinapis arvensis L)
Veldmosterd is een plant die 25 tot 60 cm kan meten en tussen mei en september felgele bloemen geeft. De vrucht heeft de vorm van een hobbelige silique, gescheiden van de bloemstelen. Het groeit in grote aantallen op braakliggende percelen, bermen; graangewassen, meestal in de vlaktes, maar ze zijn te vinden tot 1.500 meter.
Deze oude medicinale plant werd vaak gebruikt om kompressen te bereiden. Het was zeer effectief bij de behandeling van bronchitis en tonsillitis.
De bladeren wanneer gekookt doen enigszins denken aan de smaak van spinazie.
Duizendblad (Achillea millefolium)
Deze vaste plant kan tot 50 cm hoog worden. Het bloeit in weiden, paden, rotstuinen, woestenijen, spoorwegen en op alle hoogten. De stengel is behaard, gecanneleerd en heeft een kamferige geur. Het heeft zeer dicht gebladerte en veel vertakkingen. Deze mooie bloemen in boeket zijn wit van kleur en soms lichtroze. Hij bloeit tussen mei en november. De naam zou komen van de Griekse Achilles die gewond raakte en bij deze gelegenheid de deugden ervan ontdekte bij genezing. Daarom wordt het ook wel soldatengras of gemaaid gras genoemd.
Het heeft geneeskrachtige deugden en in het bijzonder kan het helpen genezen. Het is ook hemostatisch en stimulerend.
Misschien vind je dit ook interessant:
Inhoudsopgave