Sommige planten, hoe onopvallend ook, zijn echt gevaarlijk. Wij presenteren de tien gevaarlijkste planten ter wereld.
Voor tuiniers behoren planten tot de mooiste dingen op deze planeet – maar ze zijn niet allemaal zo mooi als ze eruit zien. Er zijn er zelfs die absoluut gevaarlijk kunnen zijn voor mensen vanwege hun giftige bestanddelen. Soms zijn een paar zaden of zelfs maar contact met deze planten voldoende om een gezondheidsbedreigende of zelfs levensbedreigende vergiftiging te veroorzaken.
Inhoud
- De gevaarlijkste planten ter wereld
- 10. taxus
- 9. diptam
- 8. paternoster erwt
- 7. Australische brandnetel
- 6. dodelijke nachtschade
- 5. gevlekte scheerling
- 4. cerberus boom
- 3. wonderboom
- 2. aconiet
- 1. manchinelboom
De gevaarlijkste planten ter wereld
Welke planten tot de gevaarlijkste ter wereld behoren en waar je op moet letten als je ermee omgaat, onthullen we hieronder.
10. taxus
Robuust, gemakkelijk te onderhouden en absoluut ondoorzichtig – taxus (Taxus) behoren al tientallen jaren tot de populairste haagplanten en hebben in veel tuinen een vaste plaats. De taxus is ook zeer populair als vormsnoeier of sierplant vanwege zijn aantrekkelijke naalden en rode bessen. De plant mag echter niet worden gegeten – bijna alle delen van de plant zijn zeer giftig. Vooral de naalden en de zaden, die in de rode bessen verborgen zitten, bevatten de werkzame stof taxine, die zelfs in kleine hoeveelheden tot vergiftigingsverschijnselen leidt. De eerste tekenen van taxusvergiftiging zijn misselijkheid, problemen met de bloedsomloop en hoofdpijn. Vanaf een dosis van ongeveer 50 gram taxusnaalden kunnen aanvallen optreden, die tot de dood kunnen leiden. Permanente lever- en nierschade is ook mogelijk door consumptie van de plant.
9. diptam
Met zijn roze bloemen en kruidachtige groei, de diptam (Dictamnus albus) is al een grote blikvanger. Maar wanneer de plant zijn ware potentieel toont, kunnen veel mensen hun ogen niet geloven. In de zomer omringt de plant zich vaak met kleine blauwe vlammen die langs de bloempluim van de diptam omhoog lopen en de plant ook de naam “brandende struik” hebben opgeleverd. De reden hiervoor is de zeer brandbare vloeistof isopreen die de plant afscheidt. De plant wordt niet geschaad door dit schouwspel – maar het kan gevaarlijk zijn voor de mens: De plant scheidt fototoxische stoffen af die de menselijke huid gevoelig maken voor zonlicht. Lijkt op de reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum), kan contact met de plant en de daaropvolgende zon ernstige brandwonden veroorzaken, waarvan sommige zeer langdurig moeten genezen.
8. paternoster erwt
Met zijn felrode bessen is de paternostererwt (Abrus precatorius) is een echte blikvanger. Geen wonder dus dat de opvallend gekleurde zaden van de plant in veel gebieden traditioneel tot sieraden worden verwerkt. Dit is echter niet geheel ongevaarlijk – zelfs het inslikken van een enkele erwt kan fataal zijn. De zaden bevatten het zeer giftige abrin, dat kan leiden tot koliek, hartkloppingen of orgaanfalen. Maar alleen de consumptie van onrijpe vruchten is gevaarlijk. Aangenomen wordt dat de resistente schil van erwten geen giftige abrine afgeeft in het maagdarmkanaal zolang er niet op gekauwd wordt. Sieraden van de erwten zijn ook ongevaarlijk als er niet op de kettingen wordt gezogen of gekauwd.
7. Australische brandnetel
Iedereen die ooit is gebeten door een brandnetel (Urtica) is gestoken, weet hoe pijnlijk dit kan zijn. Nog iets erger kan de ontmoeting met de Australische brandnetel (Dendrocnide moroides) eindigen. De intense jeuk en brandende pijn die de plant veroorzaakt, houden enkele dagen aan en in sommige gevallen zelfs enkele maanden. Deze symptomen worden veroorzaakt door de brandharen van brandnetels, die hun werking uitoefenen wanneer zij in contact komen met de menselijke huid. Bij de Australische brandnetel is direct contact met de plant niet eens nodig – omdat de brandharen voortdurend van de plant afvallen, kunnen de symptomen ook alleen optreden wanneer men in de buurt van de plant blijft. Zelfs kleding helpt maar beperkt tegen de vervelende haren, omdat ze door vezelig textiel heen kunnen dringen.
6. dodelijke nachtschade
Hoe dicht genezing en gif bij elkaar liggen, blijkt op indrukwekkende wijze uit belladonna (Atropa belladonna). Zoals de Latijnse naam “Belladonna” (Mooie Dame) suggereert, werd de plant in de oudheid gebruikt als schoonheidsmiddel vanwege zijn pupilvergrotende werking en werd hij tot op zekere hoogte ook gebruikt als geneesmiddel. Ook nu nog is atropine, het actieve bestanddeel van belladonna, een belangrijk bestanddeel van diverse geneesmiddelen. Als de plant echter zonder voorzorg wordt gegeten, kunnen slechts 10 tot 12 bessen fataal zijn voor een volwassene. De vergiftigingsverschijnselen variëren van een droge mond en visuele stoornissen tot hallucinaties, hartkloppingen of ademhalingsstilstand.
5. gevlekte scheerling
Drinken uit de dolle kelk – geschiedenisfanaten hebben deze term zeker eerder gehoord. De Griekse filosoof Socrates zou immers gestorven zijn aan de giftige drank. Weinigen weten echter dat de gevlekte scheerling (Conium maculatum) zit achter deze uitdrukking. De tweejarige kruidachtige plant bevat de giftige werkzame stof coniïne en veroorzaakt branderigheid in keel en mond, misselijkheid en aandoeningen van het zenuwstelsel, zelfs ademhalingsverlamming. Bijzonder gevaarlijk is het risico van verwarring met gelijkaardige maar eetbare schermbloemige planten zoals weidekervel (Anthriscus sylvestris). In Duitsland komt de gevlekte scheerling echter nog maar zelden voor, omdat deze systematisch is bestreden vanwege de vele sterfgevallen onder vee.
4. cerberus boom
Met een hoogte van 15 meter, zijn glanzende gebladerte en zijn zoetgeurende bloemen is de cerberusboom (Cerbera odollam) is een echte schoonheid. Maar schijn bedriegt – hoewel de boom, die inheems is aan de kusten van de westelijke Stille Oceaan, in de volksmond wordt gebruikt als straatboom, kan hij gevaarlijk zijn voor mensen omdat zijn paarse vruchten giftig zijn. Vooral de zaden van de boom bevatten hartglycosiden, die bij het eten misselijkheid, maag- en darmklachten en speekselvorming veroorzaken. Bovendien treden hart- en ademhalingsproblemen op, die (zonder behandeling) na ongeveer zes uur de dood tot gevolg hebben. De cerberusboom is helaas beroemd geworden als de meest gebruikte plant voor zelfmoord of moord, wat te danken is aan het feit dat het gif snel werkt en moeilijk op te sporen is. Daarom wordt hij ook vaak de zelfmoordboom genoemd.
3. wonderboom
Castorolie is waarschijnlijk bij de meesten bekend als geneesmiddel – wat het des te schokkender maakt dat de bijbehorende wonderboom (Ricinus communis), ook bekend als “castorboon”, is een van de gevaarlijkste planten ter wereld. De zaden van de boom bevatten ricine, een gif dat leidt tot het samenklonteren van rode bloedcellen en de remming van de lichaamseigen eiwitbiosynthese. De consumptie van slechts twee tot vier zaden kan fataal zijn voor een volwassen mens. De eerste tekenen van ricinevergiftiging zijn irritatie van de slijmvliezen, misselijkheid en braken – een tegengif is nog niet bekend.
2. aconiet
Het wordt beschouwd als de giftigste plant in Europa – aconiet (Aconitum napellus) is een gevaarlijke schoonheid. Traditioneel wordt de bloem gehouden als sierplant in cottagetuinen, waar ze de aandacht trekt met haar intens blauwe kleur. Een juiste behandeling van de plant is echter essentieel om gevaar voor de eigenaar te voorkomen. Er moeten altijd handschoenen worden gedragen bij het hanteren van monnikskap, want zelfs huidcontact kan lichte vergiftigingsverschijnselen veroorzaken, zoals branderigheid en verlamming. Als delen van de plant worden ingeslikt, kunnen mondverlamming, misselijkheid, duizeligheid, hartritmestoornissen of zelfs ademhalingsverlamming optreden, wat uiteindelijk tot de dood leidt.
1. manchinelboom
Er bestaat nauwelijks een verraderlijker en gevaarlijker plant dan de manchinelboom (Hippomane mancinella). De plant, die in Zuid-Amerika toepasselijk “manzanilla de la muerte” (appeltjes des doods) wordt genoemd, kan op verschillende manieren gevaarlijk zijn voor mensen. De talrijke, appelachtige vruchten van de boom zijn bijzonder verleidelijk – helaas zijn deze absoluut giftig en kunnen dodelijk zijn als ze worden opgegeten. Als je bij regen beschutting zoekt onder de manchinelboom, kun je ook je gezondheid in gevaar brengen. Bij regen scheidt de boom melkachtig sap uit zijn bladeren af, dat naar beneden druipt en ernstige brandwonden en blaren op de huid veroorzaakt. En zelfs als de boom is verbrand, vormt hij een gevaar voor mensen, omdat hij gassen produceert die tot blindheid kunnen leiden. Niet voor niets wordt de boom in zijn thuisland vaak gemarkeerd met een rode “X” op de stam of een waarschuwingsbord.
U vindt hier ook een lijst van andere giftige sierplanten.
Inhoudsopgave