Heermoesthee versterkt planten op een natuurlijke manier. Wij tonen de voordelen, het gebruik van de populaire bouillon en hoe deze correct te bereiden.
Een echte allrounder is de akkerpaardenstaart (Equisetum arvense). De heermoesplant wordt niet alleen gebruikt als plantversterkend middel. Sinds enige tijd is het kruid ook van groot nut in de natuurgeneeskunde, de cosmetica en zelfs in het huishouden. De volksnaam tinkruid komt van het feit dat vroeger huishoudelijke voorwerpen van tin werden schoongemaakt met akkerpaardenstaart. Dit werkt zo goed vanwege de opgeslagen kiezelzuurkristallen. Juist dit kiezelzuur is verantwoordelijk voor de plantversterkende werking. Op het internet circuleren veel namen, zoals extract, thee, vloeibare mest of uitdroging met koud water. In bijna alle gevallen wordt echter een bouillon gemaakt van de akkerpaardenstaart.
Voordelen & Werkingsmechanisme van heermoesbouillon
Heermoes is een van de planten met het hoogste gehalte aan kiezelzuur. Kiezelzuur versterkt het weefsel van de planten en dit maakt het bijzonder moeilijk voor schimmels om de versterkte planten aan te tasten. Dat komt omdat schimmels een plant meestal infecteren met een schimmelspoor. Dit vormt een orgaan dat lijkt op een plantenwortel. Dit betekent dat de spore het bladweefsel moet binnendringen om zich met de plant te voeden. Als dit niet werkt omdat het plantenweefsel te hardnekkig is, verhongeren de schimmelsporen letterlijk. Maar het leven wordt niet alleen moeilijker gemaakt voor schimmels (zoals meeldauw). Ook zuigende insecten zoals bladluizen geven de voorkeur aan zwakke planten, omdat ze veel gemakkelijker door de celwand van de bladeren en stengels kunnen dringen.
Omdat de heermoes niet direct op het ongedierte inwerkt, is het van groot belang de plantenbouillon preventief te gebruiken. Pas dan ontvouwt de akkerpaardenstaart zijn effect. Het is daarom niet geschikt als gewasbeschermingsmiddel voor de directe bestrijding van een reeds bestaande schimmelaantasting. Bovendien moet de akkerpaardenstaart regelmatig worden bewaterd of besproeid, anders daalt het kiezelzuurgehalte in de bladeren weer. Om de 14 dagen is een goed ritme voor toediening van de heermoesbouillon.
Tip: Een heermoes is volkomen onschadelijk en daarom bijzonder geschikt voor groenteplanten zoals tomaat, komkommer, courgette en andere schimmelgevoelige planten zoals rozen.
Voorbereiding: Vloeibare paardenstaartmest maken
Als je je eigen paardenstaart wilt kweken voor een extract, kijk dan uit: Heermoes is een van de meest gevreesde onkruiden, zelfs in de landbouw, en is bijna onmogelijk te bestrijden. U moet dus blij zijn als de diepgewortelde plant niet in uw tuin groeit. Het kweken van dit weinig veeleisende kruid in een pot is daarentegen onproblematisch. Als je snel akkerpaardenstaart nodig hebt, kun je gemakkelijk gedroogde kruiden kopen op internet. Er zijn zelfs kant-en-klare preparaten verkrijgbaar. In tegenstelling tot een vloeibare mest is de bereiding van een bouillon veel tijdbesparender. Voor een bereiding volstaat het de verse of gedroogde akkerpaardenstaart in een bak met water te doen en 24 uur te laten weken.
Mengverhouding: 1 kg verse heermoes of 150 g gedroogde heermoes op 10 liter water.
Na de bovenstaande procedure moet het brouwsel nog 30 minuten sudderen voordat het definitief klaar is. Dan hoeft het afkooksel alleen nog maar af te koelen. Voor een giettoepassing is het grof zeven van de paardenstaartstengels voldoende. Als u de bouillon met een spuit wilt aanbrengen, wordt een koffiefilter aanbevolen. Anders kan fijne zwevende stof de spuitmond snel verstoppen.
Kant-en-klare heermoesbouillon: Voor toepassing moet een deel van de bouillon worden verdund met 5 delen water (1:5).
Zelfgemaakte natuurlijke meststoffen hebben veel voordelen. Als u geïnteresseerd bent in hoe u zelf verschillende andere soorten meststoffen kunt maken, lees dan dit artikel.
