Kamerplanten water geven: hoe vaak &hoeveel?

Het water geven van kamerplanten kan een beetje lastig zijn. Als je een paar vuistregels volgt, doe je je planten een groot plezier.

Natuurlijk kun je niet alle kamerplanten over één kam scheren, want er zijn grote verschillen in de respectievelijke waterbehoefte. Toch zijn er enkele handige tips die je zullen helpen om de meeste kamerplanten goed water te geven.

Wanneer en hoe vaak moet je kamerplanten water geven?

Wanneer en hoe vaak je kamerplanten water moet geven, kun je natuurlijk niet voor alle planten en mogelijke omstandigheden verantwoorden. Want onze kamerplanten hebben heel verschillende eisen, die dan variëren afhankelijk van de plantenbak, grond, seizoen, luchtvochtigheid, plantgrootte en temperatuur.

In de regel is regelmatig maar laag water geven meer geschikt voor de planten dan een zeldzame en vervolgens overmatige watergift van kamerplanten. Tekenen van een aanzienlijk gebrek aan water zijn wanneer de grond loskomt van de rand van de pot, d.w.z. naar het midden valt, de plant de bladeren oprolt of ze slap hangen. Bruine vlekken of verkleuring op de bladeren in combinatie met een muffe geur van de aarde duiden daarentegen op een teveel aan water.

Geef kamerplanten water in de zomer en winter: Over het algemeen moeten kamerplanten in de zomer vaker water krijgen dan in de winter. Ze zitten dan in de groeifase, er is meer licht en warmte beschikbaar en er wordt meer water verdampt. Vanwege de constante omgevingsomstandigheden in het appartement, is het niet significant op welk moment van de dag wordt bewaterd.

Geef kamerplanten water als dat nodig is

Natuurlijk is de waterbehoefte van de plant bepalend voor hoeveel er water moet worden gegeven. Er moet ten minste het volgende onderscheid worden gemaakt:

• Laag waterverbruik: Bijvoorbeeld cactussen en vetplanten, d.w.z. planten met dikke, vlezige bladeren. Maar ook citrusplanten, sommige kruiden en planten uit tropische en subtropische, droge gebieden kunnen een lage waterbehoefte hebben. Hier hoeft de grond niet altijd gelijkmatig vochtig te zijn, omdat ook droge fasen worden overleefd. Het substraat moet in de tussentijd zelfs een beetje drogen zodat de planten gezond blijven.

• Matige watervraag: Bijvoorbeeld klimop tute (Epipremnum) en paarse tute (Syngonium), d.w.z. planten met veel, grote, vrij dunne bladeren. Ze komen veel voor in de tropen en subtropen en groeien daar meestal onder grotere planten in lichte schaduw. Deze hebben regelmatig water nodig, maar mogen niet permanent vochtig of zelfs nat zijn. Alleen de kluit moet altijd gelijkmatig vochtig worden gehouden. Andere planten met een matige waterbehoefte zijn Monstera Monkey Leaf (Monstera Adansonii), berkenvijg (Ficus Benjamini) en balsemappel (Clusia).

• Hoge waterbehoefte: Carnivoren zoals de Venus vliegenval (Dionaea muscipula |) of moerasplanten zoals papyrus (Cyperus papyrus). Planten uit zeer vochtige of natte gebieden van herkomst moeten zeer vaak worden bewaterd of zelfs in water staan. Ook olifantenoor (Alocasia macroritmezos), mand marante (Calathea), zuigerschroefdraad (Aglaonema), pijlblad (Alocasia), enkel blad (Spathiphyllum wallisii |) en avocado (Persea Americana) een hoge waterbehoefte hebben.

De grond wordt nu getest met het vingermonster en reageert volgens de waterbehoefte: Voor vochtminnende planten mag het substraat nooit droog zijn, maar altijd vochtig. Als het oppervlak van de aarde droog aanvoelt, wordt het onmiddellijk gegoten. Als de waterbehoefte van de plant matig is, de bovenste 2 cm van de Aarde om droog aan te raken. In sommige planten met een lage waterbehoefte mag zelfs de kluit volledig drogen.

Fooi: Planten met een hoge waterbehoefte hebben vooral baat bij een mulchlaag op de bodem – omdat er minder water uit het substraat verdampt.

Kamerplant te veel bewaterd: wat te doen?

Soms bedoel je het gewoon te goed en kreeg de kamerplant per ongeluk te veel water. Als de plant te veel water heeft gekregen, kan wateroverlast en dus wortelrot gemakkelijk optreden. Controleer of de grond vochtig is en muf ruikt. In dit geval heb je voor langere tijd te veel water aan de kamerplant gegeven. Nu is het het beste om het substraat te vervangen en een drainagelaag op de bodem van de pot aan te brengen, zodat de vloeistof in de toekomst beter afloopt.

Tip van een expert: Sommige planten mogen op bepaalde momenten helemaal geen water krijgen, namelijk tijdens de rustfase. In citrusplanten wordt deze fase bijvoorbeeld gebruikt voor bloeiinductie. Kerstcactus (S x Buckleyi), woestijnroos (Adenium) en amaryllis (Hippeastrum) rustperioden hebben waarin zij niet of slechts zeer weinig worden bewaterd.

Welk water is geschikt voor kamerplanten?

De meeste kamerplanten geven de voorkeur aan laagkalk irrigatiewater. Regenwater is bijzonder geschikt, dat bijvoorbeeld met een regenton kan worden opgevangen. Een andere optie is om kraanwater en gedestilleerd water te mengen, dat je in de bouwmarkt kunt krijgen. Dit is ontzilt water dat de kalkconcentratie in leidingwater verdunt. Afhankelijk van de waterhardheid, die bijvoorbeeld met teststicks te vinden is, wordt meer of minder gedestilleerd water toegevoegd. Zelfs het koken of laten staan van het kraanwater kan al helpen bij een lage waterhardheid.
Niet alleen de waterhardheid, maar ook de betreffende plant is bepalend voor de juiste mengverhouding – carnivoren hebben bijvoorbeeld zeer kalkarm water nodig.

Fooi: Als je lange tijd water geeft met kalkhoudend water, kun je witte afzettingen op bladeren en aarde zien. In dit geval moet het irrigatiewater worden verdund of ontkalkt.

Methoden voor het verlagen van de waterhardheid:

• Afkooksel of laten staan
• Mengsel met gedestilleerd water
• Gebruik regenwater, want het is van nature zachter

Omdat gedestilleerd water helemaal geen mineralen bevat, mag het niet uitsluitend worden gebruikt voor het gieten. Door de afwezigheid van zouten in het gedestilleerde water kunnen de plantenwortels deze vloeistof helemaal niet opnemen. In dit geval wordt kunstmest dienovereenkomstig gemengd. De toevoeging van vloeibare meststof aan het irrigatiewater is een belangrijk onderdeel van de verzorging voor bijna alle kamerplanten tijdens het groeiseizoen. Voor veel kamerplanten is bijvoorbeeld onze Plantura biologische kamer &groene plantenmeststof uitstekend. Het versterkt niet alleen bladeren en scheuten, maar zorgt ook voor een sterke wortelgroei door de micro-organismen die het bevat. Afhankelijk van de behoeften van de plant wordt de voornamelijk organische meststof meer of minder vaak en in de juiste doses aan het irrigatiewater toegevoegd.

Fooi: De hardheid van het water is afhankelijk van de concentratie van zogenaamde verharders. Deze omvatten calcium en magnesium. Deze kunnen combineren met de bicarbonaten en carbonaten die altijd in het water aanwezig zijn en vormen wateronoplosbare calcium- en magnesiumcarbonaten. Deze worden na het gieten opgelost door bodemzuren, waarbij verzurende stoffen worden geconsumeerd. Door deze verzurende stoffen te binden, neemt de zuurconcentratie in het substraat logischerwijs af: het wordt meer basisch. De meeste planten zijn echter afhankelijk van een licht zure, maximaal neutrale grond. Daarom is het belangrijk om potplanten water te geven met zacht en dus carbonaatarm water..

Samenvatting:

• Bijna alle kamerplanten hebben een zwak zuur substraat nodig voor een goede groei.
• Sommige planten hebben bijzonder zacht, d.w.z. kalkarm, water nodig. Deze omvatten veenbedplanten, bijvoorbeeld de kruikplant (Nepenthes) of zonnedauw (D) en planten uit regenwouden zoals orchideeën (Orchidaceae).
• Cactussen en vetplanten geven daarentegen de voorkeur aan kalkhoudend substraat en hard water. Deze omvatten populaire kamerplanten zoals booghennep (Sansevieria) en cyclamen (Cyclamen persicum).
• Sommige kamerplanten zoals zebrakruid (Tradescantia zebrina), engelentrompettist (Brugmansia), groene lelie (Chlorophytum comosum |) of klimop tute (Epipremnum) zijn zeer tolerant voor irrigatiewater. Ze verdragen ook kalkhoudend water, zolang ze zijn geplant in geschikte, zwak zure grond.

Hoe kamerplanten correct water te geven?

Nogmaals, deze vraag kan niet voor alle kamerplanten hetzelfde worden beantwoord. Kortom, planten mogen niet van bovenaf op de bladeren worden bewaterd. Hierdoor bereikt het irrigatiewater vaak het substraat niet en verdampt het direct uit het groen. Maar ook hier zijn er uitzonderingen. Bromelia’s worden bijvoorbeeld rechtstreeks in hun trechtervormige bladeren gegoten. Veel kamerplanten, vooral die afkomstig zijn uit de tropen, houden echter van een hoge luchtvochtigheid, die wordt bereikt door de bladeren te besproeien. Dit moet echter een apart onderdeel van de zorg zijn.

Wacht na het water geven ongeveer een kwartier voordat u het overtollige water dat zich in de achtbaan heeft verzameld, afgiet. Wateroverlast wordt door de overgrote meerderheid van de planten niet goed verdragen.

Als alternatief kunt u kamerplanten ook vanaf de bodem water geven. Dit betekent dat je het water in de onderzetter doet, ongeveer 15 – 20 minuten wacht en de resterende vloeistof er weer af giet. Plant en substraat zuigen het water uit de onderzetter als dat nodig is. Deze bewateringsmethode is met name geschikt voor planten met gevoelig en dicht gebladerte, zoals de bobkop. Omdat voedingszouten bij deze methode niet door het irrigatiewater worden weggespoeld, kunnen er witte afzettingen op het substraatoppervlak ontstaan.

Een andere mogelijkheid, die vooral geschikt is voor uitgedroogd substraat, is het onderdompelen van kamerplanten. Hier zet je de plant samen met de binnenpot in een emmer water en wacht je tot er geen bubbels meer opkomen. Til de kamerplant er weer uit en laat de grond goed uitlekken.

Automatische irrigatie voor kamerplanten

Of het nu op vakantie is of in het dagelijks leven – soms is automatisch water geven nuttig voor kamerplanten. Er zijn verschillende methoden beschikbaar:

• Flesirrigatie: Flessen zijn gevuld met water, hun deksels doorboord met kleine gaatjes en het geheel wordt ondersteboven in de grond gestoken. Hierdoor kan het water geleidelijk in het substraat stromen.
• Draadirrigatie: Een emmer water wordt naast de te bewateren planten geplaatst. Lange stukken stof of draden worden met één kant in het vat gehangen en verzwaard, de andere kant komt in de aarde. Zo wordt het water van de emmer naar de plant getransporteerd.
• Badkuip irrigatie: Je kunt ook natte handdoeken in de badkuip leggen en de planten erop plaatsen zonder plantenbak.

Het probleem met dergelijke systemen is dat er geen rekening kan worden gehouden met de waterbehoefte van de afzonderlijke planten. Ze zijn daarom niet geschikt voor planten met een lage waterbehoefte. In ons speciale artikel over plantenirrigatie op vakantie vindt u nog meer methoden en nuttige tips.

Kamerplanten moeten niet alleen worden bewaterd, maar hebben ook regelmatige voedingsstoffen nodig. We laten je zien waar je op moet letten bij het bemesten van kamerplanten.