Wist je dat pompoenen vanuit botanisch oogpunt bessen zijn? Om precies te zijn, het zijn gepantserde bessen. Alles wat je moet weten over de Hokkaido pompoen vind je hier.
De Hokkaido pompoen (Cucurbita maxima) is ideaal voor kleinere huishoudens vanwege de handige grootte. Hieronder laten we je zien hoe je de pompoen zelf in je eigen tuin kunt kweken en waar je op moet letten.
Hokkaido pompoen: uiterlijk, kenmerken en oorsprong
De Hokkaido pompoen is ook bekend als “kastanje” of “kastanje squash”. Deze namen zijn gebaseerd op de nootachtige smaak, die doet denken aan kastanjes. De naam “Hokkaido” daarentegen komt van zijn oorsprong van het Japanse Noordereiland met dezelfde naam. In de 19e eeuw brachten Amerikanen de voorouder van de plant die vandaag bekend is naar het eiland, waar een intensere smaak werd bereikt door veredeling. In Japan is de pompoen echter niet bekend onder de naam die we kennen, maar als “Uchiki Kuri”. Op onze breedtegraden is pompoen pas sinds de jaren 1990 gevonden. Omdat ons klimaat erg lijkt op dat op het Japanse eiland Hokkaido, gedijt de pompoenplant hier uitstekend, als je op een paar punten let.
De eenjarige klimplant behoort tot de familie cucurbitaceae en produceert vruchten met een gewicht van 0,5 tot 1,5 kg. Het is een breedronde vrucht, waarvan de schil meestal een oranje tot lichtrode kleur heeft, maar sommige variëteiten zijn ook grijsgroen tot blauw. Binnenin is er een gele tot oranje pulp, evenals vezels en zaden.
Hokkaido pompoenen kenmerken zich door een stijgende groei, waarbij de scheuten vaak een goede 3 tot 4 m lang zijn. Zo moet een oppervlakte van anderhalf tot 2 vierkante meter per plant worden gepland. Het blad is donkergroen, bijna rond, grote bladeren, die de zon afschermen. Op deze manier kan de verdamping van essentieel water in het wortelgebied worden verminderd. Dit is belangrijk omdat het wortelstelsel vrij ondiep is.
De Hokkaido pompoen is, net als alle andere pompoenen, eenhuizig. Zo wordt er onderscheid gemaakt tussen mannelijke en vrouwelijke bloemen. Beide zijn trechtervormig en geel, waarbij de vrouwelijke variant al een verdikte basis heeft. Dit ontwikkelt zich later tot een vrucht. De eenhuizigheid betekent ook dat de planten strikte kruisbestuivers zijn en dat insecten nodig zijn voor bevruchting. Om er zoveel mogelijk aan te trekken, zijn de bloemen rijkelijk gevuld met nectar en stuifmeel en dus bijenvriendelijk. Afhankelijk van de zaaidatum beginnen ze vanaf juni in de vroege zomer op onze breedtegraden te bloeien.
De mooiste variëteiten
Hoewel we vooral de oranje variëteiten gebruiken, zijn grijze, groene en blauwe Hokkaido-variëteiten ook erg populair in Japan. Ze worden gekenmerkt door een extreem zoete smaak. Hier is een kort overzicht van de meest populaire Hokkaido pompoenvariëteiten:
- ‘Amoro“: Sinaasappelschil met lichte strepen; hartvormig; dunhuidig en zacht; hoge opbrengsten; weinig klimmen en daarom goed geschikt voor badkuipen of verhoogde bedden; kleine vruchten; zeer vroege rijping: oogst al mogelijk in de zomer.
- ‘Blauw Ballet’: Blauwgroene schaal; lagere opbrengsten, maar aromatische, nootachtige smaak; middelgrote vruchten; vroegrijp.
- ‘Blauwe Kuri“: Dikkere, blauwachtige huid; hoge opbrengsten; variërend in grootte; medium rijping.
- ‘Groene Hokkaido“: Donkergroene schaal; lange houdbaarheid; fijn aroma; ranking; middelgrote vruchten; vrij late rijping.
- ‘Rode Kuri“: sinaasappelschil; lage locatievereisten; nootachtige smaak; kleinere vruchten; vrij medium late rijping.
- ‘Solist“: sinaasappel schillen; lange houdbaarheid; nootachtig aroma; kleine vruchten; vroegrijp.
Hokkaido pompoen planten
Omdat pompoenen over het algemeen erg vorstgevoelig zijn, mag de Hokkaido-pompoen alleen buiten worden geplant of gezaaid na de Ice Saints half mei. Direct zaaien in het bed is nog mogelijk tot eind juni voor vroegrijpe rassen.
Sinds Hokkaido pompoenZe moeten worden geplant in voedselrijke grond. Het is het beste om de grond te verrijken met compost of een ander voedingsrijk substraat voordat je gaat zaaien. Een klimaatvriendelijke variant zoals onze Plantura organische compostgrond is aan te raden. Deze voorbemeste, veenvrije organische bodem verbetert de bodemkwaliteit en draagt zo bij aan een gezonde wortelgroei.
Organische compost 40 L
- Ideaal voor alle sierplanten en nuttige planten met een hoge behoefte aan voedingsstoffen & voor het verhoogde bed
- Voor een betere bodemkwaliteit &gezonde wortelgroei
- Turfvrij &klimaatvriendelijk: CO2-verminderde organische grond gemaakt in Duitsland
Tijdens het zaaien worden de zaden van de Hokkaido-pompoen in de grond gebracht met een rij- en plantafstand van ongeveer 1 m en een zaaddiepte van 2 tot 3 cm. De platte kant van het zaad moet naar beneden wijzen. Vervolgens worden deze bedekt met substraat en licht geperst. Tot het begin van de kieming moet het zaad constant vochtig worden gehouden. Het is het beste om een gieter met een douchebevestiging of watermist uit de tuinslang te gebruiken om ervoor te zorgen dat het substraat niet wordt weggespoeld.
Liever Hokkaido pompoen
Vanwege de gevoeligheid voor vorst is het logisch om de voorkeur te geven aan Hokkaido-planten, vooral in koelere gebieden. Door ze naar voren te halen is een eerdere oogst mogelijk en worden de kleine, malse zaailingen ook beschermd tegen slakken. Het is mogelijk tussen eind maart en begin mei en moet in individuele plantenpotten met een diameter van ongeveer 9 tot 10 cm worden geplaatst. Net als bij direct zaaien worden de zaden 2 tot 3 cm diep in de grond gebracht, ermee bedekt en zorgvuldig bewaterd. Vervolgens moet u een folie met een elastiekje aan de potten bevestigen en deze op een lichte, warme plaats plaatsen, zoals op de vensterbank. De temperatuur moet 20 tot 24 °C zijn tijdens de kieming, die ongeveer 8 tot 14 dagen duurt. De potten moeten dagelijks worden geventileerd om schimmel- of valziekten van de jonge zaailingen te voorkomen. Vervolgens is een temperatuur van 16 tot 18 °C ideaal voor verdere teelt tot aan het planten. In principe is het mogelijk om vanaf 3 weken na het zaaien de pompoenplanten in de volle grond te planten, op voorwaarde dat er geen vorst te verwachten is.
Klimhulpmiddelen voor de Hokkaido pompoen
Voor Hokkaido-variëteiten met kleine vruchten kunnen klimhulpmiddelen een goede keuze zijn, bijvoorbeeld om schimmelziekten te voorkomen door beter te drogen of om minder aanvalsoppervlak te bieden voor plagen zoals woelmuizen of slakken. Voor de balkonteelt van de Hokkaido pompoen wordt een klimhulpmiddel aanbevolen, omdat dit een ruimtebesparende groei in hoogte in plaats van breedte bereikt.
Als je de mogelijkheid hebt om de herfstgroenten naast het tuinhek te planten, is dit waarschijnlijk de gemakkelijkste manier om een klimhulp te maken. Anders kun je in ons aparte artikel leren hoe je zelf een klimhulp voor pompoenen kunt bouwen.
De juiste locatie
De Hokkaido pompoen heeft een zonnige en vrij beschutte locatie nodig, robuuste variëteiten gedijen zonder problemen in een veld. Bovendien heeft het een hoge oppervlakte-eis en stelt het ook speciale eisen aan de bodem. Dit moet voedselrijk, diep, los en humus zijn en vroeg opwarmen. Daarnaast is het belangrijk dat water goed wordt vastgehouden, maar er geen wateroverlast optreedt. Zo zijn lichte tot matige bodems zoals leemachtig zand of zandleem het meest geschikt. Als er daarentegen een zeer zanderige bodem is, is het belangrijk om compost en hoogwaardige tuingrond toe te voegen. In het geval van grond die gevoelig is voor verdichting, kunt u daarentegen helpen door een drainagelaag van zand en compost te creëren en zo de doorlaatbaarheid te garanderen. Een andere manier om de afvoer van het water te garanderen, is door de herfstgroenten op een hoop of een bestaande heuvel te planten, zoals een composthoop. Planten in de buurt van compost is over het algemeen geschikt vanwege de hoge behoefte aan voedingsstoffen.
Als je de Hokkaido pompoen in een kuip wilt kweken, is per plant een groot vat met een diameter van minimaal 40 cm nodig. Bovendien moet hier worden opgemerkt dat u altijd twee exemplaren of meer nodig hebt, omdat voor bevruchting mannelijke en vrouwelijke bloemen worden gescheiden vanDit is de eerste keer dat we een debat over dit onderwerp hebben in de Europese Om waterafvoer mogelijk te maken, moeten er gaten in de bodem van het vat zijn en moet een drainagelaag van bijvoorbeeld geëxpandeerde klei worden gemaakt.
Teelt in verhoogde bedden is in principe heel goed mogelijk. Hier moet je de pompoenplanten planten, maar zeker op het randje. Op deze manier groeien ze naar beneden in plaats van te veel waardevolle verhoogde bedruimte in beslag te nemen.
Er moet ook worden opgemerkt dat in vruchtwisseling geen cucurbits achtereenvolgens op dezelfde locatie worden geplant. Dit omvat niet alleen andere pompoenen, maar ook komkommer (Cucumis sativus), meloen en courgette (Cucurbita pepo | subsp. Pepo Convar. Giromontiina). Een teeltpauze van 3 tot 4 jaar moet in acht worden genomen. Bovendien mogen er geen andere cucurbits in de directe omgeving worden geplant als u zaden wilt verkrijgen om opnieuw in te zaaien. Ze kunnen elkaar bevruchten en de smaak van de volgende generatie negatief beïnvloeden.
Andere zware feeders, zoals aardappelen (Solanum tuberosum) mag niet in de buurt zijn. Goede buren daarentegen zijn broccoli (Brassica oleracea | Var. Italica), prei (Allium porrum), goudsbloemen (Calendula officinalis), maïs (Zea mei) en klimbonensoorten (Phaseolus vulgaris). Een bewezen gemengde cultuur is het Milpa bed van de Maya’s. Hier worden maïs, bonen en pompoen op hetzelfde gebied geteeld en profiteren er wederzijds van.
Verzorging van de Hokkaido pompoen
Als je een paar dingen in gedachten houdt bij het verzorgen van je Hokkaido-pompoenen, zal het zich later terugbetalen in de vorm van een geweldige oogst. Om de beste startomstandigheden te creëren, moet je in het begin regelmatig wieten en zo elke competitie om voedingsstoffen, water en licht weghouden. In de latere loop van de groei, wanneer de plant de grond breed bedekt, is dit niet langer nodig. Als er na het zaaien of planten van de vroege jonge planten nog temperaturen onder de 10 °C optreden, moet de cultuur bedekt zijn met fleece. Daarnaast is het belangrijk dat de aarde altijd van voldoende water wordt voorzien. Dit kan maximaal drogen op het oppervlak. Daarom moeten de planten minstens één keer, indien nodig twee keer per dag, in warmte worden bewaterd. Bij het water geven moeten de bladeren zo droog mogelijk worden gehouden, anders ziekten zoals valse meeldauw (Peronospora) worden begunstigd. In het geval van droogte in het wortelgebied daarentegen, het risico op echte meeldauw (Erysiphaceae). Een laag mulch biedt hier een remedie. Ook om het rotten van de pompoenen tijdens de groei uit te sluiten, is het de moeite waard om stro, droog grasmaaisel of bijvoorbeeld een plank onder alle vruchten te plaatsen zodra ze zich beginnen te vormen.
Als je zo groot mogelijk fruit wilt oogsten of ervoor wilt zorgen dat de bestaande pompoenvruchten goed rijpen, is het aan te raden om overtollige scheuten uit te schakelen of de scheutpunt in juni en juli in te korten. Hoe dit te doen en een meer gedetailleerde beschrijving van het planten, verzorgen en oogsten is te vinden in onze andere artikelen over pompoen. Omdat de meeste Hokkaido-variëteiten nogal vroegrijp zijn, rijpen ze meestal vanzelf. Er is dus vaak geen extra snoei nodig voordat het fruit rijpt.
Omdat pompoenen tot de zware feeders behoren, wordt bemesting aanbevolen. Zelfs voor het zaaien of planten moet de grond worden verrijkt met kunstmest, compost of opgeslagen mest. Als u de bemesting minimaal wilt houden, kunt u terugvallen op een meststof met langzame afgifte, zoals onze Plantura organische tomatenmeststof. Deze voornamelijk organische meststof hoeft slechts twee keer te worden toegepast tijdens het groeiseizoen. Maar brandnetelmest is ook zeer geschikt om de verhoogde voedingsbehoeften van Hokkaido-pompoenen te dekken. Dit moet idealiter ongeveer één keer per week 1:10 tot 1:20 worden toegepast, verdund met regenwater tijdens het groeiseizoen.
Organische tomatenmeststof 1,5 kg
- Ideaal voor tomaten, chili, courgette, komkommer &co.
- Voor versterkte planten & een aromatische, rijke oogst
- Diervrije organische meststof met langzame afgifte – onschadelijk voor huisdieren en tuindieren
Hokkaido pompoen oogsten
Wanneer de dagen merkbaar korter worden en je uitkijkt naar de eerste pompoensoep van het seizoen, begint de rijpingsperiode van de pompoenen. Hokkaido pompoenen kunnen ongeveer 95 tot 120 dagen na het zaaien worden geoogst. Om ervoor te zorgen dat de herfstgroenten rijp zijn, kun je gemakkelijk tegen het vruchtlichaam kloppen. Als er een hol geluid wordt gehoord, is dit een goed teken. Daarnaast mogen oranjerode rassen geen groene vlekken meer zichtbaar hebben en moet de stengel lignificeerd en droog zijn.
Wanneer de pompoenen rijp zijn, kunnen ze worden geoogst. Om dit te doen, snijdt u ze voorzichtig af samen met de stengelbasis. De oogst van alle pompoenen moet noodzakelijkerwijs worden gedaan vóór het begin van de eerste vorst. Zo is de oogsttijd van Hokkaido-pompoenen meestal tussen september en november.
Fooi: Eet nooit bittere pompoenen! De ingesloten cucurbitacine is giftig. Vooral pompoenen uit zelf verkregen zaden kunnen door kruising gifstoffen bevatten. Daarom moeten de pompoenvruchten zorgvuldig worden geproefd en nooit worden geconsumeerd in geval van bitterheid.
Houdbaarheid en opslag
Met de juiste opslag kunt u 3 tot 4 maanden na de oogst nog steeds genieten van de pompoenen. Het volgende moet worden opgemerkt:
- Laat de steel op de pompoen zitten
- Droog bewaren en beschermd tegen kou
- Temperaturen tussen 12 en 15 °C ideaal
- Verhoogd risico op opslagrot onder 10 °C
- Bewaar alleen op schimmelvrije plaatsen
- Stapel geen pompoenen en draai ze af en toe
- Een papieren of kartonnen pad om blauwe plekken te verminderen
Om de herfstgroenten maximaal een jaar te bewaren, kunt u Hokkaido-pompoen invriezen. Om dit te doen, moet je de zaden en de stengel verwijderen en in de later gewenste vorm snijden. Het is ook mogelijk om de pompoen in te vriezen in de vorm van een muze. Ook koken, inmaken in azijn of verwerken tot een lekkere jam behoort tot de mogelijkheden.
Bereiding en gebruik van Hokkaido pompoen
De pompoenvariëteit Hokkaido wordt als bijzonder gezond beschouwd omdat het een verscheidenheid aan vitamines en mineralen bevat. Deze omvatten vitamines van groep B, C en E, evenals de oranjerode kleurstof bètacaroteen, die in het lichaam wordt omgezet in vitamine A. Dit heeft een positief effect op haar, huid en gezichtsvermogen. Zoals de kleur van de oranjerode variëteiten suggereert, zit er veel bètacaroteen in. Gelukkig is de schil van de Hokkaido pompoen eetbaar wanneer hij gekookt wordt, omdat het dan zacht wordt net als de pulp. Het bevat ook foliumzuur, kalium, magnesium, ijzer en fosfor. De pompoen zou ook een drainerend effect hebben. Dus het zou de blaas- en nieractiviteit moeten verhogen wanneer het wordt geconsumeerd. Bovendien kan de pompoenvariëteit overtuigen met een vezelarme en stevige pulp en een nootachtige smaak.
Een verscheidenheid aan gerechten kan worden bereid uit de pulp – zoals pompoensoep, gevulde Hokkaido pompoen, ovenschotel, ovengroenten, pompoengnocchi of babypap. Andere delen van de plant kunnen echter ook worden geconsumeerd. Zo zijn de pompoenbladeren eetbaar als bladgroenten, zolang je de vezels eruit verwijdert en de zaden geroosterd kunnen worden gegeten.
Een andere populaire pompoen is de butternut pompoen. In ons aparte artikel vind je alle belangrijke informatie om de butternut squash zelf te kweken.
Inhoudsopgave
