De potloodboom (Euphorbia tirucalli) is een onderhoudsarme vetplant met een ongewoon uiterlijk. Hier zijn tips om goed met de plant om te gaan.

Euphorbia tirucalli
Als je er naar kijkt, wordt het snel duidelijk waarom Euphorbia tirucalli ook bekend staat als de potloodboom [Foto:Phubes Juwattana/ Shutterstock.com]

Zoals de meeste vetplanten is de potloodboom een relatief weinig veeleisende plant. Men moet echter voorzichtig zijn bij het hanteren van de plant vanwege het giftige melksap dat uit sneden kan sijpelen. Hier leest u waar u nog meer rekening mee moet houden als het gaat om locatie en verzorging.

Inhoud

  • Potloodboom: bloem, oorsprong en eigenschappen
  • Potloodboom planten: plaats, timing en procedure
  • Verzorging van de potloodboom
  • Potloodboom vermeerderen
  • Gewone ziekten en plagen van Euphorbia tirucalli
  • Is de potloodstruik giftig?

Potloodboom: bloem, oorsprong en eigenschappen

De potloodboom (Euphorbia tirucalli) is ook bekend als potloodstruik, potloodplant of melkstruik. Oorspronkelijk afkomstig uit de zuidelijke en oostelijke gebieden van Afrika, is de plant nu erg populair als kamerplant – mede dankzij de geringe onderhoudsbehoefte. Euphorbia tirucalli behoort tot het geslacht Spurge (Euphorbia) binnen de wolfsmelkfamilie (Euphorbiaceae). Zoals vele soorten van deze plantenfamilie bevat ook de potloodboom een melkachtig sap dat vrijkomt wanneer de plant gewond is. Dit melkachtige sap is, in het geval van de Euphorbia tirucalli giftig en corrosief, zodat een veilige locatie moet worden gekozen voor de installatie.

Bladeren van de potloodboom
De kleine blaadjes vallen snel af [Foto: Jerry Lin/ Shutterstock.com]

De potloodboom bestaat uit groene en vlezige maar smalle takken die hem een bijzondere uitstraling geven. Om droge periodes te overleven, kunnen de bladeren water opslaan. De bladeren aan de scheuten zijn klein en onopvallend en worden meestal snel weer afgeworpen. In het wild krijgt de plant ook kleine geelachtige bloemen tussen juni en augustus, die aan de uiteinden van de takken zitten. Terwijl binnenstruiken slechts ongeveer 80 cm hoog worden, bereiken potloodbomen in de natuur ook hoogtes tot 10 meter.

Tip: Naast de klassieke groene melkboom is er nog een andere interessante variëteit, ook bekend als de “Stick of Fire”: de scheuten van de Euphorbia tirucalli ‘Rosea’ zijn vurig rood en geven de plant een bijzondere uitstraling.

Potloodboomsoort Rosea
Het ras “Rosea” doet zijn naam eer aan. [Foto: Olga Kashubin/ Shutterstock.com]

Een potloodboom planten: plaats, timing en procedure

Bij het kiezen van een standplaats voor de potloodboom is het belangrijkste dat er voldoende zonlicht is. Sinds de Euphorbia tirucalli direct zonlicht nodig heeft, moet hij bijvoorbeeld in een raam op het zuiden worden geplaatst. Dit zorgt meestal ook voor voldoende warmte, want temperaturen onder de 12 °C zijn niet geschikt voor de potloodboom. In de zomer kan de vetplant ook buiten op een lichte plaats worden gezet.

Wat het substraat betreft, is de potloodboom iets veeleisender: om wateroverlast te voorkomen, moet de plantgrond doorlatend en goed gedraineerd zijn. Je kunt cactusgrond gebruiken voor de pennenboom.

Tip: Als u dienovereenkomstig minder vaak en minder water geeft, kan de pennenboom ook gewoon in universele grond worden geplant. U kunt dan het beste regelmatig controleren of de plant het goed doet en of de watertoevoer geschikt is.

Potloodplant
De vlezige scheuten dienen ook als waterreservoirs [Foto: Hardow/ Shutterstock.com]

Verzorging van de potloodboom

De verzorging van de potloodboom is zeer eenvoudig, omdat de plant niet veel water of voedingsstoffen nodig heeft. Van tijd tot tijd heeft de pennenboom echter wat aandacht nodig. We laten kort zien wat er geregeld moet worden.

Wanneer het substraat aan de oppervlakte is opgedroogd, moet u de grond water geven. Gebruik bij voorkeur regenwater voor besproeiing, want dat is van nature kalkarm en dat komt de potloodstruik ten goede. In de zomer ongeveer eenmaal per week water geven, in de winter minder vaak. Overtollig water moet uit de schotel worden verwijderd om wortelrot te voorkomen.

TipEen teken van te weinig water zijn slappe, afhangende takken.

Potloodstruik bloem
Andere wolfsmelkplanten hebben ook een melkachtig sap dat eruit sijpelt bij interfaces [Foto: ElenVik/ Shutterstock.com]

De voedingsbehoeften van de melkboom zijn vrij laag. Tijdens de groeiperiode van het voorjaar tot de herfst moet u de snelgroeiende plant echter om de vier weken een beetje mest geven. Hiervoor is bijvoorbeeld onze Plantura Organic Indoor & Green Plant Fertilizer geschikt, die je in de helft van de concentratie aan het water toevoegt. Door het hoge aandeel biologische ingrediënten komen de voedingsstoffen niet in één keer vrij en is er minder gevaar voor overbemesting.

In de winter moet de pennenboom rust krijgen. De plant moet dan worden bewaard bij ongeveer 15 °C op een lichte plaats. Water geven moet nog minder frequent, net genoeg zodat de kluit niet helemaal uitdroogt. Bemesting is in deze periode niet nodig. De rustperiode duurt ongeveer drie maanden en vindt plaats tussen oktober en februari.

Biologische Indoor & Groene plantenmeststof 800 ml
Biologische Indoor & Groene plantenmeststof 800 ml
  • Bij uitstek geschikt voor diverse groene & kamerplanten.
  • Biologische vloeibare meststof voor gezonde groei & krachtige planten
  • Snelle & gemakkelijke toepassing van water – onschadelijk voor huisdieren & tuindieren.
Naar de Plantura winkel

Om oudere exemplaren weer in vorm te brengen is het een goed idee om de pennenboom te snoeien. Vooral wanneer de plant in het onderste gedeelte kaal wordt en er geen verse scheuten meer worden geproduceerd, is snoeien aangewezen. Om dit te doen, snoeit u de scheuten met ongeveer een derde terug. Het is essentieel om handschoenen te dragen om je te beschermen tegen het melkachtige sap dat vrijkomt bij het snoeien en om alle gereedschap achteraf schoon te maken. De snijwonden op de potloodboom kunnen worden behandeld met een vochtige doek. Het beste is om tegen het einde van de rustperiode te snoeien, dan ontsnapt er minder sap en kan de plant in het voorjaar meteen weer uitlopen. De afgesneden scheuten zijn ook geschikt voor de vermeerdering van de melkboom.

De potloodboom moet om de twee à drie jaar worden verpot. Het dragen van handschoenen wordt ook aanbevolen voor de veiligheid. Wanneer de oude pot volledig geworteld is, moet hij ook worden verpot in een grotere plantenbak.

Tip: Leg een laagje kiezelstenen op de bodem van de pot om te zorgen voor waterafvoer en waterverzadiging te voorkomen.

Pottenboom in een pot
De potloodboom kan bizarre vormen aannemen [Foto: Young Swee Ming/ Shutterstock.com]

Potloodstruik vermeerderen

Stekken zijn de beste manier om de potloodboom te vermeerderen. Knip in het voorjaar enkele scheuten van ongeveer 15 cm lang net onder de bladknoop af. De stekken worden vervolgens ongeveer twee dagen gedroogd, zodat de stekken niet gaan rotten. Vervolgens kunnen ze worden geplant in een voedselarm substraat en op een warme, lichte plaats worden gezet. Onze Plantura biologische kruiden & zaaigrond is bijvoorbeeld bij uitstek geschikt voor het opkweken van stekjes. De voedselarme grond bevordert een sterke wortelgroei van de zaailingen voordat ze omhoog groeien. Onze grond bestaat uit natuurlijke grondstoffen en bevat geen turf. Houd het substraat matig vochtig om wortelrot te voorkomen. Na ongeveer drie weken moeten zich wortels hebben gevormd, zodat de kleine potloodboompjes nu kunnen worden behandeld als de moederplant. Draag handschoenen bij het vermeerderen om uzelf te beschermen tegen het bijtende melkachtige sap.

Gewone ziekten en plagen van Euphorbia tirucalli

De potloodstruik wordt beschouwd als een vrij winterharde plant en wordt slechts zelden aangevallen door ongedierte. Als hij echter niet goed groeit of er slap uitziet, is de oorzaak meestal een te koude of te natte standplaats. De volgende plagen kunnen toch af en toe voorkomen:

  • Wolluizen, bladluizen of spint: Ze verschijnen zelden op de potloodboom en dan meestal als de luchtvochtigheid in de kamer laag is.
  • Buisschimmels: Deze worden veroorzaakt door wateroverlast, wat ook leidt tot wortelrot en zich kan uiten in een vergeling van de scheuten.
Potlodenboom buiten
In de zomer kan de melkbus ook buiten worden geplaatst. [Foto: Jerry Lin/ Shutterstock.com]

Tip: De meest voorkomende verzorgingsfout bij de potloodboom is overmatig water geven, wat wateroverlast en wortelrot kan veroorzaken. In dat geval moet de plant onmiddellijk worden verpot in droog, vers substraat.

Is de pennenboom giftig?

De potloodstruik is inderdaad een giftige plant. Dit komt door het melkachtige sap in de sappige takken, dat bij verwonding naar buiten sijpelt en irriterend is voor de huid. Zet de plant daarom alleen op een plek buiten bereik van huisdieren en kinderen en draag altijd handschoenen bij het snoeien.

We hebben meer tips en trucs voor de juiste verzorging van uw vetplanten en waar u op moet letten bij het water geven en bemesten.

Vergelijkbare berichten