Snuitkevers herkennen en met succes bestrijden

Snuitkevers kunnen grote schade toebrengen aan planten. Wij laten u zien hoe u deze onaangename plaag kunt herkennen en met succes kunt bestrijden.

De kevers met de typisch gevormde kop kunnen heel wat schade aanrichten in de tuin. De kevers van de familie van Curculionidae kunnen van een paar millimeter tot twee centimeter groot worden. Lees hier wat u moet weten over deze gasten in uw tuin en wat u er het beste tegen kunt doen.

Snuitkevers: de levenscyclus

De levenscyclus van de ongeveer 800 keversoorten in Duitsland lijkt sterk op elkaar. De crepusculaire en nachtelijke snuitkevers hebben een proboscis-achtige kop met kauwende monddelen aan het uiteinde. De volwassen kevers hebben een donker gekleurd, hard chitineus schild. Zowel de kever als zijn larven voeden zich alleen met planten, vaak in een smalle kring van waardplanten. Dit betekent dat de snuiters zich niet een weg eten door de moestuin, maar echte fijnproevers zijn. Afhankelijk van de soort geven ze meestal alleen de voorkeur aan bepaalde planten of plantenfamilies.

Sommige keversoorten planten zich parthenogenetisch (eenslachtig) voort. Daarom zijn de snuitkevers in onze streken meestal vrouwtjes, die onbevruchte eieren leggen in clusters in de bodem of in plantaardig materiaal, waaruit vrouwelijke snuitkevers weer uitkomen. Per vrouwtje kunnen tot 1.000 eieren worden gelegd.

De optimale bodemtemperatuur is 16 tot 27 °C. Hoe hoger de bodemvochtigheid, hoe meer kevers er uitkomen. De larven zijn pootloos, wit en hebben vaak een donkere kop. Ze hebben een gebogen, madenachtige vorm en hebben bijtende, kauwende monddelen. De larven graven zich in planten of voeden zich met de wortels. Mining betekent dat de larven als het ware een mijn of tunnel in de planten eten. Het weefsel rond de tunnels sterft dan af en wordt bruin.

De ontwikkeling van de larven hangt af van de temperatuur. In de herfst verminderen de larven hun voedingsactiviteit. Sommige soorten overwinteren op de grond onder droge bladeren, andere in de grond en er zijn ook soorten die op bomen onder de schors schuilplaatsen zoeken om te overwinteren. De rijping begint in mei en duurt 4 tot 9 weken. Het is ook belangrijk het gedrag van de kevers te vermelden. Zodra de snuitkevers trillingen waarnemen, laten ze zich op de grond vallen.

Snuitkevers in de tuin: de meest gevreesde soorten

Er zijn in totaal 50.000 soorten snuitkevers. Dat maakt de familie van Curculionidaewaaraan onlangs zelfs de in de bosbouw gevreesde schorskevers zijn toegevoegd, is de meest soortenrijke keverfamilie. Momenteel is de raapkever (Bothynoderes punctiventris) heeft het nieuws gehaald omdat het suikerbieten in Oostenrijk ernstig aantast en grote problemen voor de landbouw veroorzaakt. De volgende soorten kunnen bijzonder problematisch zijn in uw tuin of op uw fruitbomen. Vooral rododendron wordt vaak aangetast door aantasting door snuitkevers.

Gevreesde snuitkevers in de tuin

• Breekkever (Otiorhynchus sulcatus)
  • Voedt zich graag met aardbeien, frambozen, bramen, aalbessen, rododendrons, rozen, cyclamen en wijnstokken.
• Kleine of gevlekte koolscheutkever (Ceutorhynchus pallidactylus)
  • Eet graag kool (kruisbloemige groenten), radijs, mierikswortel en koolzaad.
• Grote koolstengelkever of koolzaadstengelkever (Ceutorhynchus napi)
  • Eet graag kool, radijs, mierikswortel en koolzaad.
• Koolstokkever (Ceutorhynchus assimilis)
  • Eet graag de peulen van kolen.
• Gestreepte bladkever (Sitona lineatus)
  • Eet graag erwten, bonen en klaver.
• Koolgallensnuitkever (Ceutorhynchus pleurostigma)
  • Eet graag kool, radijs, mierikswortel en koolzaad.

Gevreesde snuitkevers in de boomgaard

• Appelbloesemkever (Anthonomus pomorum)
  • Komt voor op appelbomen.
• Smalbuikkever of groene snuitkever (Phyllobius spp..)
  • Komt voor op wilgen, rozen, abrikozenbomen en pruimenbomen.
• Perenknopboorder (Anthonomus pyri)
  • Komt voor op perenbomen.
• Aardbeibloesemot (Anthonomus rubi)
  • Komt voor op aardbeien, frambozen en bramen.

Een portret van de dennenkever

De gegroefde dikbekkever (Otiorhynchus sulcatus) is een van de economisch belangrijkste plagen. De volwassen kever voedt zich graag met de knoppen van groenblijvers en bladverliezende houtachtige planten zoals rododendrons of rozen. De larven voeden zich met de wortels. Deze soort komt echter ook voor op veel verschillende cultuurplanten, variërend van aardbeien tot onze sierplanten/struiken en wijnstokken. Daarom wordt deze kever ook wel de zwarte taxuskever genoemd.

De snuitkever is ongeveer 8 tot 13 mm groot en heeft een ovale, langwerpige lichaamsvorm. Hij is donkergrijs tot zwart van kleur, maar heeft gele schubharen op zijn dekschilden, zodat hij onregelmatig gevlekt lijkt. De loopkever eet baaien in de bladeren vanaf de bladrand. Na het uitkomen voeden de larven zich met de wortelharen, later ook met de wortelhals en kunnen zelfs de basis van de boomstam schorsen. De larven dringen ook knollen binnen en eten ze volledig op. Deze ondergrondse voedingsactiviteit kan leiden tot verwelking en dood van uw planten.

Een portret van de appelbloesemkever

Als u een tuin bij een bos hebt en daar enkele appel- of perenbomen staan, kunt u problemen krijgen met de kleine snuitkever (Anthonomus pomorum). Een koud voorjaar is goed voor deze kever, die ongeveer 4 mm groot is. Hij is lichtgrijs en heeft een lichte horizontale streep op de vleugeldekveren. De appelbloesemkever overwintert verborgen op de bomen of in de grond en begint in maart met zijn rijpingsvoeding. De kevers boren zich in de zwellende knoppen en eten het opkomende sap. Na de paring blijven de vrouwtjes zich voeden met de gesloten knoppen en leggen ze hun eieren binnenin. De larve komt na enkele dagen uit en voedt zich in de bloem. De schade van de appelbloesempest is te herkennen aan het feit dat de aangetaste bloesems niet opengaan, uitdrogen en van kleur veranderen.

Een keverplaag voorkomen: afweren in plaats van bestrijden

U kunt uw planten, struiken en bomen preventief beschermen tegen snuitkevers. Vooral als u al problemen hebt gehad met de vraatzuchtige snuitkevers (bijvoorbeeld in het voorgaande jaar), kunnen deze tips schade voorkomen.

Aangezien de meeste snuitkevers nachtdieren of crepusculair zijn, zoeken snuitkevers donkere plekken om zich te verbergen en overdag te slapen. Sluwe tuiniers kunnen van dit gedrag profiteren en brede houten planken rond bedreigde planten leggen. De snuitkevers verzamelen zich dan onder deze planken. Overdag kunt u de planken verwijderen en de snuitkevers die eronder slapen verzamelen en verwijderen. Natuurlijk vang je zo niet alle kevers, maar je kunt de plaagdruk verminderen.

Extra tip: Een andere methode om snuitkevers te vangen zijn zelfgemaakte vallen die je in bomen en struiken kunt hangen, maar ook binnenshuis kunt gebruiken. Deze vallen zijn in principe vergelijkbaar met een insectenhotel. Neem hiervoor een bloempot, bevestig een touwtje aan de bodem om hem op te hangen en vul hem met houtwol, stro of iets dergelijks. Je hangt deze val in de tuin en de kevers gebruiken hem als schuilplaats. Dan hoeft u alleen maar even te wachten, de vallen regelmatig te controleren en de vraatzuchtige snuitkevers te verwijderen. Maar pas op dat je geen nuttige insecten doodt die ook in je val kunnen zitten.

Een andere preventieve maatregel is het vochtig houden van de grond. De vrouwelijke kevers geven de voorkeur aan vrij losse en droge grond om eieren te leggen. Daarom kan regelmatig en voldoende water geven helpen. U kunt de larven in de grond ook verstoren door vaker te schoffelen en los te maken. Het aanmoedigen van natuurlijke vijanden van kevers kan ook helpen bij de preventie. Dit zijn met name vogels, spitsmuizen en de egel.

Bestrijding van kevers: biologische en chemische opties

Als snuitkevers zich in uw tuin hebben verspreid en schade veroorzaken, is het tijd om iets te doen aan de ongenode gasten. Ontdek hier welke methoden er zijn om ze te controleren.

Biologische bestrijding van kevers

Er zijn enkele effectieve biologische methoden om van snuitkevers af te komen. Het gebruik van nematoden is bijzonder doeltreffend gebleken. Deze parasiteren op de larven van de snuitkevers in de grond en doden ze. Om de larven in de grond te behandelen, zijn er nematoden voor het besproeien. Maar er zijn ook nieuwe producten die de volwassen kevers vangen. Vergelijkbaar met de houten valplankjes, leg je hier speciale plankjes neer die geprepareerd zijn met een aaltjesgel. Hier vindt u informatie over het juiste gebruik van nematoden als nuttige insecten.

Een andere methode is mechanische inzameling. De beste tijd om dit te doen is ’s nachts, aangezien de snuitkevers in de schemering of ’s nachts in beweging zijn. Hiervoor bewapen je jezelf met een zaklamp en een emmer en verzamel je de snuitkevers. Maar wat doe je dan met een emmer vol snuitkevers? Een beproefde methode is heet water. Verwarm wat water en giet het in de emmer. Zo kun je de kevers afmaken.

Een biologisch gewasbeschermingsmiddel is ook geschikt voor de bestrijding van snuitkevers. Het actieve ingrediënt is azadirachtine, beter bekend als neem of niem. Dit natuurlijke gewasbeschermingsmiddel wordt gewonnen uit de zaden van de neemboom, heeft een remmende werking op de ontwikkeling van eieren en larven en kan daarom worden gebruikt tegen de larven. De goedkeuring van het middel hangt af van de plant, de plaag, de staat van ontwikkeling en de locatie. Daarom moet in elk afzonderlijk geval worden nagegaan of en hoe het kan worden toegepast.

Biologische bestrijdingsmethoden tegen snuitkevers:

• Nematoden
  • Nematoden voor bewatering
  • Aaltjesgel op vangplankjes
• De kevers verzamelen
• Azadirachtin of beter bekend als Neem

Chemische bestrijding van snuitkevers met insecticiden

Als u uw toevlucht neemt tot chemische bestrijding van kevers, moet u niet tegelijkertijd nematoden gebruiken. Het is mogelijk dat de insecticiden ook een effect hebben op de nematoden. De volgende werkzame stoffen zijn goedgekeurd voor huishoudelijk gebruik:

• Thiacloprid Spinosyne A en D
• Deltamethrin Acetamiprid

Lees en volg altijd de instructies alvorens insecticiden te gebruiken. Persoonlijke bescherming en dosering zijn bijzonder belangrijk. Als je insecticiden of andere gewasbeschermingsmiddelen te laag doseert, kan resistentie ontstaan en niemand van ons wil een resistente snuitkever in zijn eigen tuin.

Snuitkevers in huis: bestrijding en preventie

Wanneer u nieuwe sierplanten krijgt, moet u ze altijd verpotten in verse grond en geen goedkope grond gebruiken. Insectenlarven kunnen zich daar vaak verbergen en dan onze planten aanvallen. Als u niet zeker bent van uw potgrond, kunt u de grond ook in de oven steriliseren. Leg de grond daartoe ongeveer 15 minuten in een oven van 200 °C. Zodra deze is afgekoeld, kunt u de potgrond gewoon gebruiken voor het verpotten van uw planten. Let op veranderingen in de wortels, voedingsplekken of zelfs larven.

Als de kevers zich toch hebben verspreid, kunt u ook opnieuw aaltjes of klassiek insectenpoeder gebruiken. Nogmaals, u moet letten op de exacte en veilige toepassing.

Zoals gezegd kunt u ook een zelfgemaakte val van een bloempot en wat vulmateriaal (bijvoorbeeld houtwol of stro) binnen uw eigen vier muren gebruiken om de ongenode gasten te vangen en op te ruimen. In het algemeen is het echter zeer belangrijk om eerst de bron van het ongedierte te identificeren om het efficiënt te kunnen bestrijden.

De grote snuitkever is een van de meest voorkomende snuitkeversoorten in Midden-Europa. In ons speciale artikel leert u hoe u de snuitkever kunt herkennen en bestrijden.