De lijsterbes bestaat in verschillende groeivormen en vruchtkleuren. Wij geven een overzicht van de mooiste arthybriden en variëteiten van lijsterbes.

Lijsterbessen
Er is ook een grote verscheidenheid aan lijsterbessen. [Foto: udra11/ Shutterstock.com]

De gewone bergas (Sorbus aucuparia), ook wel lijsterbes genoemd, vormt sierlijke kleine bomen of grote struiken. Hij is nauw verwant aan de Speierling (Sorbus domestica), service tree (Sorbus torminalis) en meelbes (Sorbus aria) en wordt vaak gevonden aan schaarse bosranden of in wilde heggen.

Inhoud

  • Berg es soorten: Hoeveel zijn er?
  • Een overzicht van de mooiste soorten en variëteiten bergas
    • Gewone berg-es (Sorbus aucuparia)
    • Berges (Sorbus aucuparia subsp. glabrata)
    • Arnolds berg es (Sorbus x arnoldiana)
    • Thüringer Berg es (Sorbus x thuringiaca)
    • Hybriden van lijsterbes zonder soort

Berg es soorten: Hoeveel zijn er?

De gewone berges is als wilde vorm wijdverbreid in heel Europa en klimt tot hoogtes van 2000 meter. Het is moeilijk te zeggen hoeveel soorten er precies zijn. In het algemeen kunnen lijsterbessoorten worden onderverdeeld in eetbare en sierplanten. Hoewel lijsterbessen op zich niet giftig zijn, zijn smakelijke variëteiten speciaal gekweekt voor verwerking. Van de sierbomen en grote struiken die in de tuinarchitectuur worden gebruikt, hebben slechts enkele een aantrekkelijk aroma. Deze rassen zijn speciaal geselecteerd op hun uiterlijke kenmerken – zoals aantrekkelijke bladkleur, bijzondere vruchtkleur of groeiwijze.

De mooiste lijsterbessoorten en -variëteiten in één oogopslag

De berges is nogal dol op kruisingen, vandaar dat er verschillende arthybriden zijn met andere Sorbus-soorten, maar ook met wilde vruchten zoals de mispel (Mespilus germanica) bestaat. Wij stellen enkele cultivars van de lijsterbes voor en bespreken de grote verscheidenheid van de arthybriden.

Berg es met herfstverkleuring
De cultivar ‘Autumn Spire’ geeft later in het jaar een schitterende herfstkleur. [Foto: Olgalucherino/ Shutterstock.com]

Gewone berg es (Sorbus aucuparia)

  • HerfstspitsDeze laaggroeiende berges groeit meestal als een struik tussen 3 en 4 m hoog en tot 2 m breed. Prachtige shows met Sorbus aucuparia Autumn Spire’ de herfstverkleuring in oranje tot vurig rood. De vruchten zijn licht oranje en kunnen verwerkt worden.
  • “EdulisOok bekend als Moravische berg es, berg es of eetbare berg es, de Sorbus aucuparia ‘Edulis’ grote, rode en bittervrije vruchten die rauw kunnen worden gegeten. De bomen worden 10 – 15 m hoog en tot 6 m breed.
  • “FastigiataDeze zuilvormige berg es valt op door zijn strak opgaande groei tot 8 m en slechts 1,5 m breed. De Sorbus aucuparia ‘Fastigiata’ produceert dikke scheuten en matte, glanzende, geveerde bladeren.
Berg-as
De oranjerode vruchten van de lijsterbes “Edulis” zijn vrij van bittere stoffen [Foto: inxti/ Shutterstock.com]
  • VingerafdrukZuilvormig, compact en met meerdere scheuten wordt deze berges 8 – 10 m hoog en 1 – 4 m breed. Het ras groeit zeer snel en wordt tot 70 cm hoog per jaar. Hij bloeit van mei tot juni, produceert kleine, oranje vruchten en schittert in oranje en gele tinten in de herfst.
  • “ConcentraDeze lijsterbesvariëteit zou het hoogste vitaminegehalte hebben in de rauwe eetbare vruchten. Hij groeit decoratief en kan tot 12 m hoog en 4 – 6 m kroondiameter bereiken. Het is ook een ideaal ras voor het maken van gelei, sap, siroop, jam en dergelijke.
  • “RosinaDeze berges met een boomachtige groei tot 10 m verrukt door zijn uitbundige bloei. De oranjerode vruchten mogen alleen worden gegeten na het koken, omdat ze nog bittere stoffen en parasorbinezuur bevatten.
Zuilvormige bergas
Een zuilvormige berg es als ‘Fastigiata’ of ‘Finger Print’ heeft in de breedte nauwelijks ruimte nodig [Foto: T-Iva/ Shutterstock.com]

Berges (Sorbus aucuparia subsp. glabrata)

De berges wordt ook wel kale berges genoemd omdat de typische, viltige beharing aan de onderkant van de bladeren en jonge scheuten ontbreekt. De vruchten zijn meer elliptisch tot eivormig in plaats van rond. In plaats van een kleine boom vormt de berges een grote meerstammige struik. Hij komt vooral voor in de hogere berggebieden van de Alpen, de Karpaten en Scandinavië, maar is soms niet of nauwelijks te onderscheiden van de gewone bergas. Ook hier worden hybride vormen gevormd door kruising.

Berg es met gele bessen
De gele vruchten van Arnold’s berg es ‘Golden Wonder’ contrasteren met de herfstverkleuring [Foto: beatraxa/ Shutterstock.com]

Arnolds berg es (Sorbus x arnoldiana)

De bergas is ontstaan uit een kruising van de gewone bergas met Sorbus discolor. De volgende cultivars met verschillende vruchtkleur zijn bekend, die alle uitgroeien tot kleine bomen met een hoogte van 5 tot 10 m:

  • Gouden wonderOok bekend als geelvruchtige berg es, produceert Arnold’s berg es aan 7 – 10 m hoge bomen goudgele vruchten die weinig bitter zijn. Ze zijn dus niet alleen decoratief, maar kunnen ook heel goed worden verwerkt.
  • “Kirsten Pink: Van deze grote, meerstammige struik tot 5 m hoog en ongeveer 3 m breed zijn de vruchten bijzonder aantrekkelijk, met roomwitte tot roze boventonen. Het ras wordt meer voor de sier gebruikt, maar de bessen zijn in principe ook eetbaar.
Berg es met roze bessen
De lijsterbes ‘Kirsten Pink’ vertoont opvallende lichtroze vruchten [Foto: Irene Fox/ Shutterstock.com]

Thüringer berg es (Sorbus x thuringiaca)

Hij is geëvolueerd uit de lijsterbes en de haagbeuk (Sorbus aria) al in het begin van 1900 en wordt soms nog steeds genoemd Sorbus hybrida wordt aangeboden. De grote struik of kleine boom bereikt een hoogte van 5 tot 7 m en groeit langzaam. De insectvriendelijke bloemen verschijnen vanaf mei, later dieprode, bolvormige vruchten die lang aan de boom blijven zitten en in de winter als voedsel dienen voor vogels. De bekendste variëteit van deze kruising is de berges ‘Fastigiata’ of ook wel ‘Quercifolia’.

Hybriden van lijsterbes zonder soort

Berg es is ook gekruist met meer ver verwante soorten, zoals meidoorn (Crataegus), de mispel of de appelbes (Aronia) om bomen met een hoge opbrengst en smakelijke vruchten te verkrijgen. De volgende rassen werden geselecteerd:

  • “BurkaDit is een grote struik tot 3 m hoog en ongeveer 2 m breed. Grote, witte bloeiwijzen verschijnen in mei, later in het jaar produceren ze roodachtig-donkerpaarse vruchten. Waarschijnlijk ontstaan uit ‘Edulis’ en een kruising tussen chokeberry en hackberry. De licht zoet smakende vruchten kunnen van eind augustus tot begin september worden geoogst en kunnen zelfs rauw worden gegeten.
  • “GranatnayaDit is een kruising tussen de gewone berg es en de Siberische bloeddoorn (Crataegus sanguinea). De struik wordt ongeveer 3 m hoog en produceert rode, zure kersenachtige vruchten die rauw eetbaar zijn en uitstekend geschikt zijn voor het maken van sap en gelei.
Lijsterbes
De lijsterbeshybride “Granatnaya” is ontstaan door kruising met een meidoornsoort [Foto: Sergey Bezgodov/ Shutterstock.com]
  • “Mitchurina DesertnayaDeze kruising tussen lijsterbes en mispel draagt grotere, donkerrode vruchten met een zoetzure smaak. De zwak groeiende, volledig winterharde en zelfvruchtbare struiken worden net geen 300 cm hoog en tot 150 cm breed. Ze dragen zeer vroeg vanaf augustus.
  • “ZoltajaDe vruchten van de kruising tussen lijsterbes en peer, die doen denken aan appels (Pyrus) smaken zoet en zuur. Ze rijpen vanaf eind augustus, zijn middelgroot en geelrood van kleur en hangen aan de boom, die tot 5 m hoog kan worden.
  • X Sorbaronia: Hier zijn selecties uit kruisingen van berg es en appelbes. Een overzicht van de verschillende houtachtige planten vindt u in ons artikel over chokeberry soorten en variëteiten.

Het is niet waar dat lijsterbessen giftig zijn, want de vruchten van de lijsterbes worden al eeuwenlang als wilde vruchten gegeten. Wij leggen echter uit waar u op moet letten in het artikel over de giftigheid en het gebruik van lijsterbes.

Vergelijkbare berichten