Door hun felrode kleur maken ze een gevaarlijke indruk. Maar zijn vuurwantsen echt gevaarlijk of giftig & moeten ze worden bestreden?

Waarschuwingskleuren zoals rood of geel spelen een belangrijke rol in de dierenwereld. Veel giftige dieren, zoals wespen of kleurrijke pijlgifkikkers, geven met hun kleuren duidelijk aan: ik ben giftig en gevaarlijk, dus laat me met rust! Daarom laten roofdieren dieren met felle kleuren vaak links liggen. Anderzijds zijn er ook diersoorten die het uiterlijk van gevaarlijke dieren hebben aangenomen en zelf volkomen ongevaarlijk zijn. Hoe zit het met de familie van de rode vuurkevers? Als rood een waarschuwingskleur is, is de vuurkever dan ook gevaarlijk?

Inhoud

  • Vuurkevers: een kort profiel
  • Vuurkevers: gevaarlijk en giftig?
  • Brandkever: bestrijding nodig?
  • Vuurwants met zwarte vlekken: Risico van verwarring met het brandalarm

Fire Bug: een kort profiel

De familie van de vuurkevers omvat wereldwijd ongeveer 140 soorten. In Duitsland komen echter slechts drie soorten voor. De belangrijkste en meest voorkomende vertegenwoordiger is de scharlakenrode vuurkever (Pyrochroa coccinea). Het platte en langwerpige lichaam kan tot twee cm lang worden. Bijna het hele bovenlichaam valt onmiddellijk op door zijn sterke scharlakenrode kleur, alleen de kop is een uitzondering en is volledig zwart. Brandkevers komen vooral voor in bossen en aan bosranden op bloemen of dood hout. Dit komt door hun eetgewoonten, aangezien de volwassen kevers zich voeden met zoet plantensap of honingdauw van bladluizen.

Vuurkever zonder patroon op een plant
De vuurkever heeft een plat en langwerpig lichaam [Foto: Markus Hagenbucher/ Shutterstock.com]

Brandkevers worden vaak aangetroffen in de buurt van dood hout, omdat hun larven zich daar onder de schors verbergen. De larven lijken afgeplat, maar dit is hun normale lichaamsvorm. Schimmels en andere insecten zoals schorskeverlarven dienen als voedsel voor de keverlarven. Na een ontwikkelingsperiode van twee tot drie jaar verpoppen de larven zich onder de boomschors om een volwassen brandkever te worden. De andere twee soorten brandkevers komen in het algemeen niet zo veel voor in Duitsland. Ze kennen, kan echter zeker geen kwaad. Wij hebben de belangrijkste informatie voor u op een rijtje gezet:

  • Roodkopvuurkever (Pyrochroa serraticornis): Deze vuurkever is uiterlijk vrijwel identiek aan de scharlakenrode vuurkever. Met zijn 10 – 14 mm is hij echter iets kleiner dan zijn grote broer. Het beste onderscheidende kenmerk is echter het hoofd. Zoals de naam van de roodkop vuurkever al doet vermoeden, heeft hij een rode kop, in tegenstelling tot de scharlaken vuurkever.
  • Oranje vuurkever (Schizotus pectinicornis): Vanwege hun geringe grootte van 8 – 9 mm worden de kevers soms ook kleine vuurkevers genoemd. De oranje vuurkever is duidelijk te onderscheiden van de andere twee soorten vuurkevers door zijn geringe grootte en fel oranje bovenlichaam.
Kevers van de soort Roodkopvuurkever
De roodkopvuurkever wordt tot 14 mm lang. [Foto: Eileen Kumpf/ Shutterstock.com]

Vuurkever: gevaarlijk en giftig?

Alle drie de soorten vuurkevers zijn volkomen ongevaarlijk en niet gevaarlijk. Zelfs als ze dat zouden willen, zouden de vuurkevers de menselijke huid niet eens kunnen verwonden met hun monddelen. Er is ook niets bekend over een giftig effect op mensen. Zoals reeds in de inleiding werd vermeld, hoeft niet elk dier met een waarschuwingskleur tegelijk gevaarlijk te zijn. Naast de volwassen kevers zijn ook de larven ongevaarlijk. Alleen soortgenoten moeten oppassen, want de larven neigen in sommige gevallen tot kannibalisme.

Brandkever: bestrijding nodig?

Bestrijding heeft alleen zin als de brandkever concrete schade veroorzaakt, bijvoorbeeld aan gewassen. Als we kijken naar de levenswijze van de vuurkever, wordt het snel duidelijk dat de volwassen kevers geen schade kunnen aanrichten. De scharlakenrode vuurkever en de andere twee soorten eten namelijk alleen honingdauw en ander plantensap als voedsel. Om bij het plantensap te komen, worden de planten niet beschadigd.

Brandkeverlarve op grond
De goudgele larven van de vuurkever hoeven niet te worden bestreden. [Foto: Henrik Larsson /Shutterstock.com]

En hoe zit het met de larven? De larven van de vuurkever eten het hout waarin ze leven niet op. Ze voeden zich uitsluitend met de insectenlarven en schimmels die erin leven. Aangezien hun dieet soms ook houtvernietigende larven zoals de larve van de schorskever omvat, zouden de larven zelfs nuttige organismen kunnen worden genoemd. Bestrijding van de vuurkever is daarom in het algemeen niet aan te bevelen, want zowel de larven als de kevers zijn volkomen ongevaarlijk voor uw planten en uzelf.

Vuurkever met zwarte vlekken: Gevaar voor verwarring met de vuurkever

Helaas gebeurt het vaak dat de vuurwants wordt verward met de veel gewonere vuurwants. Toch is het onderscheiden van de twee insecten kinderspel. In tegenstelling tot vuurwantsen hebben de 6,5 tot 12 mm grote vuurwantsen een ovaal lichaam en kunnen ze niet vliegen. Bovendien verschijnen vuurwantsen meestal in zwermen en zijn het echte planteneters. Ze zuigen vooral graag op de gevallen zaden van lindebomen en mallow planten zoals hibiscus. In principe is echter een snelle blik op het bovenlichaam voldoende om ze te onderscheiden. Zodra opvallende, zwart-rode markeringen zichtbaar zijn, moet het de vuurwants zijn, want vuurwantsen hebben geen patronen.

Brandwants op een rozenknop
Zodra opvallende, zwart-rode markeringen te zien zijn, is het de vuurwants. [Foto: angel217/ Shutterstock.com]

Lees meer over vuurwantsen in dit artikel.

Meer inspiratie over het onderwerp “Dieren in de tuin” vindt u op onze Pinterest-pagina:

Vergelijkbare berichten