De bestuiving van verschillende planten kan op zeer verschillende manieren plaatsvinden – bijvoorbeeld als windbestuiving of als insectenbestuiving. Meer informatie over kruisbestuiving en zelfbestuiving vindt u hier.
Wat was dat ook alweer over de bijtjes en de bloemetjes? Veel mensen zijn hun biologielessen op school allang vergeten en weten niet hoe planten zich eigenlijk voortplanten. Dus hier komt de kleine onschuldige verlichting over windbestuivers, dierlijke bloei, zelfbestuiving en kruisbestuiving. Omdat planten op verschillende manieren van elkaar houden.
Inhoud
- Wat is bestuiving?
- Wat zijn de verschillende soorten bestuiving?
- Zelfbestuiving
- Kruisbestuiving
- Bestuiving door insecten
- Bestuiving door de wind
Wat is bestuiving?
Het proces van het overbrengen van stuifmeel naar de stempel of eicel wordt bestuiving genoemd. Hier komen, net als bij de mens, twee gehalveerde genetische materialen heel dicht bij elkaar: één zit in het mannelijke stuifmeel, één in de vrouwelijke eierstok. Als alles goed gaat, ontkiemt het stuifmeel, groeit het met de stuifmeelbuis gedurende enkele dagen door de stamper van de bloem en bereikt het uiteindelijk de zogenaamde embryozakcel. Hier versmelten de twee cellen en wordt het aanwezige genetisch materiaal gecombineerd.
Welke soorten bestuiving zijn er?
Er zijn twee mogelijke antwoorden op de vraag door welk stuifmeel een plant wordt bevrucht: zelfbestuiving en kruisbestuiving.
Zelfbestuiving
Bij zelfbestuivers kan de combinatie van eierstok en stuifmeel van dezelfde plant leiden tot eicellen. Dit heeft het voordeel dat een paar individuen snel een hele kolonie kunnen worden. Pionierplanten behoren dus vaak tot de zelfbestuivers.
Voorbeelden van zelfbestuiving: Klein sneeuwklokje (Galanthus nivalis), gerst (Hordeum vulgare), bonen (Phaseolus vulgaris), erwten (Pisum sativum)
Kruisbestuiving
Kruisbestuivers kunnen zichzelf niet bevruchten: Stuifmeel en eierstok moeten afkomstig zijn van verschillende individuen van dezelfde soort om bevrucht te kunnen worden. Dit heeft het voordeel dat de genetische variabiliteit en dus het aanpassingsvermogen van deze planten zeer groot is.
Voorbeelden van kruisbestuiving: Primula’s (Primula), paarse losbladigheid (Lythrum salicaria), witte klaverzuring (Oxalidaceae), irissen (Iris), sage (Salvia), maïs (Zea mays)
Sommige planten neigen tot zelfbestuiving, andere tot kruisbestuiving – sommige kunnen beide tegelijk. Kruisbestuiving komt echter veel vaker voor. Of een plant een zelfbestuiver of een kruisbestuiver is, zegt overigens niets over de bestuiving door insecten, de wind, vleermuizen, vogels of zelfs water: Alle combinaties zijn mogelijk. De meeste planten voorkomen zelfbestuiving zeer effectief. Kruisbestuivers hebben namelijk het voordeel van een winstgevende vermenging van eigenschappen door seksuele recombinatie met het genetisch materiaal van een andere plant. De nakomelingen van de planten kunnen zo in staat worden gesteld zich aan te passen aan nieuwe milieuomstandigheden.
Expert tipHet feit dat een plant zichzelf niet bevrucht, wordt in de natuur door verschillende mechanismen gewaarborgd: bijvoorbeeld verschillende bloeitijden voor mannelijke en vrouwelijke bloemen op één plant, zoals bij de hazelnoot (Corylus avellana). Of de bloemen van verschillende individuen zijn zo gestructureerd dat een bestuivend insect altijd eerst het stuifmeel van een andere plant op de stempel afgraast. Enzymatische zelfsterfte is ook mogelijk: in dat geval wordt ofwel voorkomen dat het stuifmeel ontkiemt, ofwel wordt de stuifmeelbuis in de stamper door gespecialiseerde enzymen tegengehouden voordat het de eierstok bereikt. Meer informatie over de bijzondere kenmerken van de bloemen van eenhuizige, tweehuizige en hermafrodiete planten vindt u in ons speciale artikel.
Bestuiving door insecten
Veel planten zijn afhankelijk van insecten voor bestuiving. Dit wordt ook wel “insectenbloei” genoemd. De term wordt begrijpelijk als je naar de bloemen van deze planten kijkt: Alle door insecten bestoven planten hebben felgekleurde, sterk geurende of anderszins voor insecten aantrekkelijke bloemen. Overigens zijn veel planten gespecialiseerd voor “hun” bestuivers – en andersom geldt hetzelfde: bloemvorm en -diepte, nectarsamenstelling, vluchthoogte en -afstand van insecten, tijdstip van bloei en uitkomen van insectenlarven zijn allemaal nauwkeurig op elkaar afgestemd. Iedereen is zeker bekend met bijenbestuiving. Maar ook vlinders, vliegen, motten en vele anderen zijn belangrijke bestuivers. Deze kleine nuttige insecten kunnen worden ondersteund met insectvriendelijke zaadmengsels zoals de Plantura Bijenweide, de Plantura Vlinderplant of de Plantura Nuttige Insectenmagneet.
Voorbeelden van bestuiving door insecten: Fruitbomen zoals appel (Malus), peer (Pyrus) en kersen (Prunus), longkruid (Pulmonaria), aronskelk (Arum), Linden (Tilia), kastanjes (Aesculus), weideklaver (Trifolium pratense).
Een- en meerjarige soorten voor vlinders.
hun rupsen, gemakkelijker te verzorgen
Bloeiende droom in bed, pot & balkonbak
Bestuiving door de wind
Windbestuiving bij planten wordt beschouwd als de oorspronkelijke vorm van bestuiving. In oerbossen werd stuifmeel alleen door de wind van plant tot plant vervoerd. Windbestuivers zijn te herkennen aan hun lange, hangende katjes. Het stuifmeel stuift uit deze katjes als de wind waait en bereikt zo de onopvallende vrouwelijke bloemen. Deze vallen op het eerste gezicht niet op: Vaak worden alleen zogenaamde stigmatakken gevormd waarop het stuifmeel kan landen. Er ontbreken bloemblaadjes of soortgelijke versieringen.
Voorbeelden van windbestuiving: Hazelnoot (Corylus avellana), wilgen (Salix), elzen (Alnus), berken (Betula)
Zie voor meer informatie over bestuiving door bijen ons speciale artikel.
Inhoudsopgave
