Scheutsterfte op buxus kan hele tuinen ontsieren. Een schimmel is hiervoor verantwoordelijk. Wat kan worden gedaan tegen de lelijke scheutsterfte?

Book shoot met slechts twee resterende bladeren
Als de buxus is aangetast door scheutsterfte, hebben de bladeren geen lang leven meer voor zich. [Foto: Zaizev/ Shutterstock.com]

De dozenboom (Buxus sempervirens) komt niet alleen voor in artistiek ontworpen baroktuinen, maar ook in onze eigen tuinen. Met Pasen worden de takken van de buxus zelfs in de katholieke kerk gewijd en in China wordt de buxus beschouwd als een symbool van een lang leven. Wanneer de buxus echter wordt aangetast door scheutsterfte (Cylindrocladium buxicola) is aangetast, hebben zijn bladeren en scheuten geen lang leven voor zich.

Inhoud

  • Buxus scheut dieback: Oorzaken en symptomen
  • Buksbomen: verloop en gevolgen
  • Buxus scheut dieback: Maatregelen tegen scheutsterfte
    • Buxusschors: preventieve maatregelen
    • Buxus scheut dieback: Maatregelen in geval van besmetting
    • Buxus scheut dieback: Geschikte sprays
    • Buxus scheut dieback: mogelijke verwarring

Buxus scheut dieback: Oorzaken en symptomen

In 2004 werd in Duitsland voor het eerst buxussterfte vastgesteld, die sindsdien een ravage aanricht. De oorzaak van blad- en scheutsterfte bij buxus is een schimmel, meer bepaald Cylindrocladium buxicola. In het Verenigd Koninkrijk staat deze schimmelziekte sinds het midden van de jaren negentig bekend als “box blight” en heeft zich sindsdien steeds verder verspreid.

De eerste symptomen zijn enkele bruine, soms oranje vlekken op de buxusbladeren, die in omvang toenemen. De vlekken zijn donkerder aan de randen en versmelten naarmate de ziekte vordert. Op de stengels zijn zwarte lijnen of strepen te zien en aan de onderkant van het blad is bij nadere bestudering (bijvoorbeeld met een vergrootglas) een witte sporengras te zien.

De buxus verliest dan zijn bladeren en de scheuten verwelken. Daarom wordt scheutsterfte ook wel “buxusbladval” genoemd.

Buksbomen: verloop en gevolgen

Voorwaarde voor besmetting is dat de bladeren ten minste vijf uur vochtig zijn. De optimale temperatuur voor deze schimmel is 25 °C, maar hij stopt met groeien bij temperaturen boven 33 °C en onder 5 °C.

Als de sporen op de vochtige buxusbladeren terechtkomen, ontkiemen ze door het vocht al na drie uur en groeien ze direct in het plantenweefsel, wonden zijn daarvoor niet nodig. Infectie van de plant kan al na 5 tot 7 uur optreden. Na ongeveer een week worden de symptomen duidelijk en beginnen de bladeren af te vallen. Zoals reeds vermeld, vormt zich een witte schimmel aan de onderkant van de bladeren. Van daaruit worden de sporen verspreid door spattend water. De schimmel Cylindrocladium buxicola overleeft op de gevallen bladeren in de bodem door de vorming van overlevingssporen, zogenaamde chlamydosporen. Deze sporen kunnen tot vier jaar in de grond overleven.

Het is ook mogelijk dat de buxus drager is van de ziekte maar geen symptomen vertoont. Het is nog niet bekend welke milieuomstandigheden verantwoordelijk zijn voor het uitbreken van de ziekte.

Buxus scheut dieback: Maatregelen tegen scheutsterfte

Dus wat moet u doen om uw geliefde buxus te beschermen tegen scheutsterfte of, als hij al is aangetast, er vanaf te komen?

Buxusschors: voorzorgsmaatregelen nemen

Schimmelziektepreventie begint bij het planten. Omdat scheutdiepte vocht nodig heeft om uit te breken, kunt u uw buxus het beste op een lichte en windvrije plek zetten, zodat hij snel kan drogen.

Buxus wordt geplant
Plaats uw buxus bij voorkeur op een lichte en windvrije plek. [Foto: Stepanek Photography/ Shutterstock.com]

De keuze van de juiste plant kan ook schimmelaantasting voorkomen. Want er zijn ook buxussoorten die minder gevoelig zijn voor scheutsterfte. Deze omvatten bijvoorbeeld Buxus sempervirens var. arborescens en de twee Buxus microphylla– Rassen ‘. Bijzonder gevoelige beukenrassen zijn daarentegen “Blauer Heinz” en “Suffruticosa”.

Ook bij de verzorging van uw buxus zijn er een paar dingen waar u rekening mee moet houden. Als u uw buxus water geeft, kunt u dat het beste dicht bij de grond doen. Geef niet de hele buxus water, maar alleen de grond bij de basis van de stam. Als je de hele buxus besproeit, creëer je optimale omstandigheden voor de gevreesde schimmel. Bij het snoeien van de buxushaag moet je altijd op het weer letten. Snoei niet op warme, vochtige dagen, want dan lopen de beschadigde bladeren en scheuten een groot risico op besmetting met schimmelsporen. Vooral zeer dichte en gevormde buxushagen drogen minder snel uit en mogen daarom nooit gesnoeid worden als het vochtig is.

Buxus scheut dieback: Maatregelen in geval van besmetting

Een belangrijk punt bij de bestrijding van scheutsterfte is het verwijderen van aangetaste planten. Als scheutsterfte zich in uw tuin heeft verspreid, moet u de zieke planten en de afgevallen bladeren verwijderen en deze ofwel bij het restafval doen, verbranden, diep begraven of vakkundig laten verwijderen. De ziekteverwekker zit ook in de grond, dus u moet er ook aan denken de bovenste laag grond te verwijderen. Bovendien mag u in deze aangetaste gebieden geen buxus meer planten. Als u toch niet zonder buxus in uw tuin wilt, moet u proberen de gezonde planten in uw tuin zelf te vermeerderen, zodat de scheutsterfte zich niet opnieuw verspreidt via gekochte, mogelijk aangetaste planten. Hier vindt u ook mooie alternatieven voor buxus die niet door scheutsterfte zijn aangetast.

Als u met besmette planten hebt gewerkt, moet u ook het gereedschap en de kleding grondig schoonmaken en bij voorkeur ontsmetten. Anders kun je de ziekte zelf verspreiden naar gezonde buxus.

Buxus scheut dieback: Geschikte sprays

Dieback van buxusscheuten kan worden bestreden of voorkomen met gewasbeschermingsmiddelen die het werkzame bestanddeel tebuconazool bevatten.

Toppen van buxustakken groene achtergrond
Scheutsterfte kan worden bestreden met gewasbeschermingsmiddelen die het werkzame bestanddeel tebuconazool bevatten. [Foto: Mathias Podstawka/ Shutterstock.com]

Deze werkzame stof zit in veel producten, zoals Baymat Pilzfrei. De optimale aanvraagperiode loopt van april tot oktober. Het middel heeft een systemische werking tegen veel verschillende schimmels op rozen en sierplanten. Dit betekent dat de werkzame stof na het spuiten wordt opgenomen en vervolgens door de hele plant wordt verspreid. Dit product mag echter maximaal zes keer per jaar op buxussen worden toegepast, met een tussenpoos van ten minste een week.

Het product Curamat Rosen-Pilzfrei kan ook worden gebruikt tegen buxusscheuten. Het bevat ook het actieve bestanddeel tebuconazol en wordt opgespoten. Ook hier geldt een maximale toepassing van zes keer per jaar en een spuitinterval van ten minste zeven dagen. De toepassing moet plaatsvinden bij het begin van de aantasting of wanneer de eerste symptomen zichtbaar worden.

De toepassing van tebuconazool kan helaas schadelijk zijn voor sommige nuttige insecten, zoals roofmijten, wespen, lieveheersbeestjes of sluipwespen. Als u deze nuttige insecten in uw tuin hebt uitgezet om andere plagen te bestrijden, moet u de toepassing van een van deze fungiciden heroverwegen.

Buxus scheut dieback: mogelijke verwarring

De Volutella-taksterfte veroorzaakt door Volutella buxi kan gemakkelijk worden verward met scheutsterfte. In dit geval drogen de bladeren uit, worden lichtgroen en aan de onderkant vormt zich een rozeachtige sporenlaag. Een duidelijk onderscheidend kenmerk zijn echter de . Deze strepen verschijnen alleen bij scheutsterfte, in het geval van Volutella maar niet.

Vergelijkbare berichten