Wie de “Ribston Pepping” met succes in zijn tuin kweekt, mag zich gelukkig prijzen: De hoge eisen van het ras worden beloond met een delicate smaak. Wij beschrijven het oude ras en de juiste teelt ervan.

Ribston Pepping apple aan de boom
De “Ribston Pepping” is een van de waardevolste en oudste appelrassen in Europa. [Foto: Manfred Ruckszio/ Shutterstock.com]

De ‘Ribston Pepping’ is een van de gouden renettes. Deze appelrassen staan bekend om hun bijzonder pittige en edele vruchten. Synoniemen uit verschillende landen zijn “Ribston Pippin”/”Glory of York” (Engeland), “Pepin Ribston” (Frankrijk), “Pepin Ribstona” (Rusland) en “Granatrenette”, “Kaiserrenette” of “Goldrabau” (Duitsland). Zij weerspiegelen de internationale populariteit van deze zeer oude en waardevolle rassen. De smaak wordt door gespecialiseerde pomologen in een uitgebreide vergelijking van rassen nog steeds als “uitstekend” omschreven. Het ras stelt echter hoge eisen aan de standplaats en vereist regelmatige verzorging en een goede toevoer van voedingsstoffen. Dit is de enige manier om het vrij van ziekten te houden en het overvloedig te laten dragen.

Inhoud

  • Ribston Pepping: profiel
  • Oorsprong en geschiedenis van de appel
  • Appel “Ribston Pepping”: uiterlijk, smaak en eigenschappen
  • Bijzondere kenmerken van de teelt en verzorging
  • Oogsten en gebruik van Ribston Pepping appels

Ribston Pepping: profiel

Synoniemen Ribston Pippin’, ‘Glory of York’, ‘Pepin Ribston’, ‘Pepin Ribstona’,
Granatrenette’, ‘Kaiserrenette’, ‘Goldrabau’…
Fruit middelgroot; goudgele basiskleur met karmozijnrode tot donkerrode overkleuring
Smaak sappig, kruidig, zoet-wijnachtig
Opbrengst hoog en variabel; vroeg begin; veel gewasuitval vóór de oogst
Oogsttijd vanaf midden oktober
Rijp voor consumptie van november
Houdbaarheid zeer goed; houdbaar tot maart/april
Groei sterk
Klimaat mild klimaat met hogere luchtvochtigheid; zonnig; beschermde teelt tot op grote hoogte
Ziekten en plagen op ongunstige plaatsen vatbaar voor vruchtboomkanker, echte meeldauw, bloedluis, knobbelzwam

Oorsprong en geschiedenis van de appel

De legende over de oorsprong van de “Ribston Pepping” is als volgt: Rond 1690 stuurde ene Sir Henry Goodrick een appel van de stad Rouen in Normandië naar Ribston Castle bij Karesborough, ongeveer 100 km van York in Engeland. Een zaadje van deze appel werd gezaaid in Ribston Castle en leverde een appel op met een voortreffelijke smaak: de “Ribston Pepping”. Het ras vond toen al veel bewonderaars in de hele regio. Tegenwoordig wordt het ras in heel Europa geteeld. De moederboom werd helaas het slachtoffer van een storm in 1815, maar verging pas 20 jaar later.
Het is niet bekend van welke appelrassen de “Ribston Pepping” afstamt.

Appel ‘Ribston Pepping’: uiterlijk, smaak en kenmerken

De vruchten van de appelsoort “Ribston Pepping” zijn middelgroot, stomp rond, gesteeld en soms bijna bolvormig. De zijkanten zijn gelijkmatig, soms zijn aan de steelzijde vage randen zichtbaar. De huid is gemiddeld stevig, glad of fluweelachtig en droog, d.w.z. zonder glans. De basiskleur is geelgroen bij rijpheid, goudgeel bij volledige rijpheid. De bovenste kleur beslaat een kwart tot de helft van het oppervlak en is licht gestippeld met karmozijnrood, met donkerrode uitgewassen strepen en gemarmerd. Bovendien is het versierd met roest in de vorm van stippen of met netachtige lichtbruine figuren. Rond de kelk zit vaak een “roestkap”, d.w.z. een vlakke roestlaag.
Binnenin de licht kruidig ruikende “Ribston Pepping” vindt men geelwit, medium fijn vruchtvlees. Hij is aanvankelijk stevig, maar wordt langzaam brokkelig naarmate hij rijper wordt. De smaak is sappig, kruidig, zoet-wijnachtig en zeer harmonieus. Het doet denken aan de “Muskatrenette” of de populaire “Cox Orange”. In de kern zitten vaak dove, d.w.z. onbevruchte, zaden.

Ribston Pepping appels in een kom
De doffe, lichtbruine roestbruine schil is typisch voor de middelgrote “Ribston Pepping”.

Bijzondere kenmerken van de teelt en verzorging

Is de edele, zeer aromatische ‘Ribston Pepping’ iets voor uw tuin? Onder fruittelers wordt dit ras beschouwd als uiterst veeleisend en kieskeurig. Niet veel bodems bieden hem wat hij nodig heeft om optimaal te gedijen en vrucht te dragen. Voor een gezonde en voldoende goede groei moet de grond vochtig, diep, voedselrijk en leemachtig zijn. De locatie moet warm zijn en voldoende luchtcirculatie toelaten. Zware, kleiachtige bodems zijn ongeschikt en kunnen de ontwikkeling van fruitboomkanker bevorderen. Droge zandgronden leiden ook tot misoogsten door vroegtijdige vruchtval en een slechte groei van de boom in het algemeen. Ideaal is een vochtige standplaats, want bij droge lucht laat deze diva-achtige soort haar bladeren snel vallen. Een warm meerklimaat is zeer gunstig gebleken.

Als de omstandigheden goed zijn, groeit ‘Ribston Pepping’ krachtig, zowel op jonge als op oudere leeftijd. Hij schiet vroeg in het jaar uit, vormt vorstbestendig hout en wordt een brede, grote en later overhangende boom. Deze krachtige groei kan enorme hoge stammen opleveren op sterk groeiende onderstammen zoals M25, die niet intensief kunnen worden onderhouden. Op middelgroeiende onderstammen zoals M7 is het mogelijk de boom als halfstam of struik te kweken. Hier is jaarlijkse verzorging in de vorm van wintersnoei absoluut noodzakelijk. Het enten op zwakker groeiende onderstammen zoals M27 is echter ook mogelijk als een stabiele verbinding wordt gebruikt. Dan kan de sterk groeiende ‘Ribston Pepping’ goed worden gekweekt tot leifruit of vormvruchten. Naast het snoeien en vormgeven in de winter, kan zomersnoei nodig zijn om de metaforische wind uit de zeilen van de boom te halen.

Appelboom Ribston Pepping als leiboom
De ‘Ribston Pepping’ kan als leifruit worden geteeld. [Foto: Andrew Fletcher/ Shutterstock.com]

De bloei van ‘Ribston Pepping’ is gemiddeld vroeg en blijft lang aanhouden. Goede bestuivers zijn de “Goldparmäne” en de “Berner Rosenapfel”. De “Ribston Pepping” is een ras met drievoudig (triploïde) genetisch materiaal. Hij kan dus bevrucht worden door de bovengenoemde rassen, maar kan ze niet op hun beurt bevruchten. Dus als er ook in de tuin van de buren geen geschikte bestuiver is, moet een derde ras worden aangeschaft.

Op ongeschikte plaatsen wordt ‘Ribston Pepping’ gemakkelijk aangetast door ziekten: Poedervormige meeldauw en bloedluis komen vaak voor en ook stippen als gevolg van calciumgebrek worden vaker waargenomen. Op te zware gronden kan fruitboomkanker een probleem worden.

Tip: Als u een leemgrond hebt, maar de doorlaatbaarheid en de beschikbaarheid van voedingsstoffen wilt verbeteren, kunt u bij het planten werken met rijpe compost en een volledige organische meststof. Zo haal je het beste uit de site voor ‘Ribston Pepping’. Onze Plantura Organic Universal Soil verbetert uw tuingrond op een duurzame en milieuvriendelijke manier, terwijl onze Plantura Organic Universal Fertiliser jaarlijks kan worden gebruikt om voedingsstoffen te leveren.

Oogst en gebruik Ribston Pepping apple

De smakelijke ‘Ribston Pepping’ is eindelijk klaar om geoogst te worden tussen midden en eind oktober. Zo vroeg van de boom geplukte appels zijn tot vijf maanden houdbaar als ze bij 0 °C worden bewaard, dus tot maart of april. Het ras is echter pas echt klaar voor consumptie in november, wanneer het volle aroma zich heeft ontwikkeld.
Door zijn stevige schil kan ‘Ribston Pepping’ goed worden bewaard en zelfs zonder problemen worden verzonden.

Hij wordt het best gebruikt als dessertvrucht, maar kan ook worden gebruikt om aromatische sappen, ciders en puree van te maken.

Zoals reeds vermeld, is “Goldparmäne” een bestuivend ras voor “Ribston Pepping”. Waar u op moet letten bij het kweken en verzorgen van de bestuiver vindt u in ons speciale artikel.

Vergelijkbare berichten