Snijbiet, een extreem vitaminerijke groente, keert geleidelijk terug naar onze tuinen en borden. Met zijn kleurrijke stengels en merkwaardig gekrulde bladeren ziet het er echt goed uit.
Snijbiet (Bèta vulgaris subsp. Vulgaris) is al lang een zeldzaamheid in de moestuin. Maar nu zijn de bladgroenten terug. En terecht, want snijbiet smaakt niet alleen goed en gezond, het is ook uiterst decoratief in het tuinbed. Om u te laten slagen in de teelt, vertellen we u in dit artikel alles over de oorsprong, verzorging, overwintering en vermeerdering van snijbiet.
Snijbiet: oorsprong en kenmerken
Hoewel het misschien niet onmiddellijk herkenbaar is aan zijn uiterlijk: snijbiet is een gecultiveerde vorm van bieten (Bèta vulgarisHet behoort tot de ganzenvoetfamilie (Chenopodiaceae). Naaste verwanten zijn bijvoorbeeld rode biet (Bèta vulgaris subsp. Vulgaris Var. Conditiva) of suikerbieten (Bèta vulgaris subsp. Vulgaris Var. Altissima). De vitaminerijke groente wordt ook wel koolsteel genoemd en vormt langgesteelde, tot 30 cm grote bladeren. In principe worden twee culturele vormen onderscheiden. Stengel of geribbelde snijbiet behoort tot het ras flavescens en heeft bijzonder sterke middenbermen in wit, rood, oranje, groen of geel. De bladribben worden samen met de stengel bereid en gegeten. De snij- of bladbiet behoort tot het ras Cicla, waarvan alleen de bladeren worden gegeten. Na het oogsten ontkiemt het weer en kan het opnieuw worden gesneden.
De snijbiet, die tegenwoordig vrij zeldzaam is geworden in ons land, is een oud gewas en komt oorspronkelijk uit het Nabije Oosten. Het verspreidde zich al snel over de Middellandse Zee, waar de oude Grieken en Romeinen niet alleen de heerlijke smaak waardeerden, maar ook het nut ervan als medicinale plant. Het werd bijvoorbeeld gebruikt als middel tegen maag- en darmklachten of bloedarmoede. In de tussentijd vindt het zijn weg terug naar de groente- en siertuinen en kan het op vele manieren in de keuken worden verwerkt.
Is snijbiet overblijvend?
Snijbiet is een tweejarige plant die meestal pas in het tweede jaar bloeit. Het groeit in het eerste jaar als een basale rozet en draagt langgesteelde, tot 30 cm lange bladeren. Afhankelijk van de variëteit kunnen de bladeren en stengels verschillende kleuren en vormen hebben. De snijbietbloemen, die in het tweede jaar verschijnen, zijn nogal onopvallend, groen en bevinden zich op de ongeveer 1 cm lange stengel. De zaden zijn gerangschikt in een bal, die elk 2 tot 5 zaden bevat. In het geval van variëteiten die zeer vroeg worden gezaaid, kunnen schieten en bloeien in het eerste jaar plaatsvinden.
Snijbiet-achtige groenten
Spinazie (Spinacia oleracea |) is waarschijnlijk het meest geschikt om snijbiet te vervangen. De twee groenten lijken erg op elkaar in smaak en bereiding. Een ander alternatief is paksoi (Brassica Rapa subsp. Chinensis). Dit wordt gecombineerd met de Chinese kool (Brassica rapa | Subsp. Pekinensis) en smaakt ook vergelijkbaar met snijbiet. Daarnaast kan snijbiet worden vervangen door suikerbiet en rode biet. Deze zijn nauw verwant aan de snijbiet, maar smaken een beetje aards. Let op het feit dat deze groenten vaak niet goed met elkaar overweg kunnen in de buurt van de snijbiet. Geschikte buren voor snijbiet zijn te vinden in ons speciale artikel.
Zorg voor snijbiet
Snijbiet geeft de voorkeur aan diepe en humeuze bodems op een zonnige tot half schaduwrijke locatie. Bovendien heeft het een hoge en uniforme waterbehoefte. Als je eenmaal de juiste locatie voor je snijbiet hebt gevonden, is de verzorging vrij eenvoudig.
Water geven en bemesten
De snijbiet houdt van vochtig, daarom moet je ervoor zorgen dat je je snijbiet regelmatig water geeft. Nieuwe waterdichtheid is er altijdn nodig wanneer de bovenste laag grond is opgedroogd. Bij voldoende water geven blijven de bladeren en stengels langer mals en smaken ze beter.
Fooi: Met een mulchlaag van grasmaaisel of bladeren kun je niet alleen de grond beschermen tegen uitdroging, je onderdrukt ook ongewenst onkruid.
Als medium feeder hebben bladgroenten voldoende voedingsstoffen nodig om goed te groeien. Deze kunnen bijvoorbeeld worden geleverd via onze Plantura organische universele meststof. De voornamelijk organische meststof kan gemakkelijk in de grond worden opgenomen wanneer deze wordt geplant en biedt de snijbiet alles wat het nodig heeft. Als alternatief kan snijbiet worden bemest door compost en hoornkrullen in de tuingrond op te nemen.
Organische universele meststof 1,5 kg
- Ideaal voor een verscheidenheid aan planten in de tuin & op het balkon
- Ondersteunt gezonde plantengroei en actief bodemleven
- Diervrije organische meststof met langzame afgifte – onschadelijk voor huisdieren en tuindieren
Regelmatig schoffelen rond de snijbietplanten zorgt voor losse grond en verhoogde mineralisatie. Dit ondersteunt de beschikbaarheid van voedingsstoffen in verband met voldoende water. In deze context wordt het onkruid tegelijkertijd verwijderd.
Ziekten en plagen
De meest voorkomende ziekten van snijbiet zijn echte meeldauw (Erysiphaceae en Peronosporaceae) evenals bladvlekkenziekte, veroorzaakt door schimmels zoals Alternaria, Ascochyta en Septoria wordt geactiveerd. Aan de andere kant helpt het om aangetaste bladeren en planten te verwijderen en te zorgen voor voldoende luchttoevoer via een grotere plantafstand. Dit maakt het gemakkelijker voor de bladeren om te drogen. Een van de belangrijkste plagen zijn bladluizen (Aphidoidea), groenteuil (Lacanobia oleracea |) en bietenvlieg (Pegomyia betae |).
Fooi: U hoeft zich geen zorgen te maken dat uw snijbiet wordt opgegeten door slakken. De groenten smaken niet goed en ze vermijden ze meestal. Meer tips over snijbietteelt vertellen we je hier.
Hoe moet snijbiet worden verzorgd?
- Geef voldoende water
- Bemesting met een meststof met langzame afgifte, alternatief met compost en hoornkrullen
- Mulchen tegen uitdroging uit de grond
- Schoffelen om mineralisatie te bevorderen en onkruid te verwijderen
Snijbiet overwinteren
Snijbiet is meestal winterhard en ontkiemt weer in het tweede jaar. Allereerst is het de moeite waard om snijbiet te overwinteren als je volgend jaar zaden wilt winnen. Het is echter logisch om het te beschermen tegen strenge vorst, zodat het vroeg in het voorjaar weer ontkiemt. Om snijbiet te overwinteren, snijdt u de overblijfselen 5 cm boven de grond in de herfst af, zonder het hart en de knoppen te beschadigen. De planten worden dan afgedekt met een isolerende laag mulch, kreupelhout, stro of fleece. In het geval van Kübelmangold is de plantenbak bovendien bedekt met een zak of een fleece. Stengel snijbiet is veel gevoeliger voor lage temperaturen dan snijbietblad. Als u de snijbiet in de herfst in een kas verplant, kunt u de bladgroenten zelfs in de winter oogsten. Helaas werkt dit niet met stengel snijbiet. Hier is een winterslaap van de teruggesneden stok in een doos meer geschikt. Met licht vochtig substraat zoals kokosvezels en houtsnippers wordt de snijbiet vervolgens bewaard in de vorstvrije, koele kelder. Hoe goed de snijbiet de winter overleeft, is ook erg afhankelijk van de variëteit. We presenteren verschillende snijbietvariëteiten in ons speciale artikel.
Hoe wordt snijbiet met succes overwinterd?
- Bladgoud is resistenter dan stengelbiet.
- In de herfst wordt de snijbiet teruggesneden tot één hand breed boven de grond.
- Vervolgens wordt de plant bedekt met een laag mulch, kreupelhout, stro of een vlies.
- Plantenbakken kunnen ook worden omwikkeld met een isolerende laag.
- Bladgoud in de kas wordt geoogst tot in de winter.
Vermeerdering: winningszaden van snijbiet
Snijbiet plant zich voort via zaden geproduceerd in het tweede jaar.Het is ook belangrijk op te merken dat dit niet het geval is in het Verenigd Koninkrijk. Je moet ervoor zorgen dat de zaden echt worden geoogst van een twee jaar oude plant, en niet van een snijbietschot in het eerste jaar. Stop met oogsten vanaf half juni en kijk hoe de snijbiet schiet en bloemen vormt. Snijbiet kan kruisen met rode biet, suikerbiet en voederbiet, daarom moeten deze soorten minstens 300 m uit elkaar worden gekweekt, of u kunt uw snijbietplanten samen onder een vlies kweken om te bloeien. Na de bloei drogen de stengels uit en vormen de zaden zich direct op de stelen. Vanaf begin september zijn de zaden rijp en kunnen ze gemakkelijk van de volledig gedroogde stengels worden ontdaan. De snijbietzaden staan in trossen, je kunt ze meteen scheiden of de planten later na het zaaien prikken. Na het oogsten moet je de zaden 2 tot 3 dagen aan de lucht drogen en ze vervolgens droog en donker houden. De snijbietzaden zijn dus zeer duurzaam en kunnen 6 jaar of langer worden bewaard.
Instructies: Snijbietzaden oogsten
- Vanaf half juni van het tweede jaar wordt de oogst stopgezet.
- Laat de planten bloeien.
- Wanneer de stengels volledig gedroogd zijn, kunnen de rijpe zaden vanaf begin september eenvoudig met de hand worden gestript.
- Laat de zaden een paar dagen aan de lucht drogen en houd ze dan droog en donker.
Fooi: Wanneer de snijbiet heeft gebloeid, is deze niet meer eetbaar. Dan kan het alleen worden gebruikt voor spermaverzameling.
Snijbiet is een plant die er niet alleen prachtig uitziet met zijn verschillende groeivormen en kleuren, hij kan ook in de keuken worden gebruikt. Alles wat u moet weten over het oogsten en bewaren van snijbiet vindt u in ons speciale artikel.
Inhoudsopgave
