Baya Marisa: Een portret van het roodvlezige appelras

De appel “Baya Marisa” is een ongewone variëteit met helderrood vruchtvlees die ook door veel allergiepatiënten wordt verdragen. Wij presenteren de appelsoort met al zijn speciale kenmerken.

Een appel met rood vruchtvlees? Het bestaat echt: De vruchten van de appelsoort “Baya Marisa” (Malus “Baya Marisa”), ook bekend onder het synoniem “Bay 3484”, maakt niet alleen indruk met zijn mooie donkerrode huid, maar vooral met zijn al even uitgesproken roodgekleurde vruchtvlees. Maar “Baya Marisa” heeft niet alleen qua uiterlijk veel te bieden; het ras wordt ook qua smaak als bijzonder aromatisch beschouwd. Bovendien wordt de rode appel goed verdragen door veel mensen met een appelallergie. Wat er achter de roodvlezige appelsoort schuilgaat en of er iets is waar je rekening mee moet houden bij het kweken van de Baya Marisa appelboom, vertellen we je in ons artikel.

Baya Marisa: Profiel

Oorsprong en geschiedenis van de roodvlezige appel

Men zou kunnen denken dat appels met rood vruchtvlees een product van de moderne tijd zijn. De Niedzwetzki appel (Malus niedzwetzkyana) produceren al eeuwenlang appels met donkerrood vruchtvlees. En sommige oude gekweekte appelrassen zoals ‘Roter Mond’ (Rode Maan) tooien zich ook met dit kenmerk. Een van de redenen waarom er tot op heden nauwelijks appels met rood vruchtvlees bestaan, is echter hun smaak: bijna alle roodvlezige rassen hebben een extreem hoog zuurgehalte, zodat ze niet geschikt zijn voor directe consumptie. Het Beierse Fruitcentrum heeft zich tot taak gesteld een appel te kweken die niet alleen met zijn aantrekkelijke rode kleur maar ook met zijn smaak kan overtuigen. Het kind van deze inspanningen was de “Baya Marisa”, die in 2009 als eerste roodvlezige dessertappel voor rasbescherming werd geregistreerd. Het ras is ontstaan door kruising van het roodvlezige ras “Weirouge” met een onbekend ras van dessertappels dat nog niet voor de markt was geregistreerd. Tegenwoordig is “Baya Marisa” een populaire appelsoort voor hobbytuinders, die zowel door zijn smaak als door zijn uiterlijk overtuigt.

Smaak en kenmerken van de appelsoort “Baya Marisa”.

De rijpe vruchten van “Baya Marisa” zijn zelfs van een afstand een indrukwekkend gezicht: De middelgrote vruchten wegen gemiddeld 190 g en zijn rond van vorm. In de loop van de rijping wordt de gele basiskleur van de appel steeds meer overschaduwd door de donkerrode dekkleur, zodat de vruchten zich bij volledige rijpheid in een prachtig donkerrood presenteren. De echte sensatie van de “Baya Marisa” is natuurlijk het duidelijk rood gekleurde vruchtvlees van de appel. Dit is niet alleen overtuigend qua kleur, maar ook qua smaak: het middelgrove, stevige en knapperige vruchtvlees is bijzonder aromatisch en scoort met een middelhoge zuurgraad (8 g/l), waardoor de “Baya Marisa” een aangenaam zure smaak heeft. Dit onderscheidt het ras duidelijk van andere roodvlezige appelrassen, die vaak extreem zuur smaken.

Overigens is de kleuring van roodvlezige appelrassen helemaal niet ongezond. De rode kleur van de “Baya Marisa” wordt namelijk veroorzaakt door zogenaamde anthocyanen, die bij andere appelsoorten alleen in de schil voorkomen. Deze pigmenten fungeren als radicaalvangers in ons lichaam en beschermen zo onze cellen. Tegelijkertijd beschermen de anthocyanen het vruchtvlees van de appel tegen oxidatie, zodat het zelfs na langdurig contact met de lucht nauwelijks bruin wordt. De verhoogde vorming van anthocyanen maakt de “Baya Marisa” dus niet alleen mooier, maar ook gezonder.

Baya Marisa appel: bijzondere kenmerken van teelt en verzorging

Veel tuiniers worden ontmoedigd om bepaalde appelsoorten te telen, omdat zij verwachten dat de teelt veel zorg zal vergen. Bij het planten van een Baya Marisa appelboom hoeft u zich eigenlijk geen zorgen te maken: Het ras blijkt vrij ongecompliceerd te zijn in de teelt. De ‘Baya Marisa’ vertoont in het begin een middelmatige tot sterke groei, afhankelijk van de onderstam, maar bereikt meestal slechts een hoogte van ongeveer 2 tot 2,5 meter en heeft een middelmatige vertakking met zijtakken die plat uitsteken. Vanwege zijn teelt als kleinbloemige fruitboom wordt de “Baya Marisa” vaak gekweekt als leiboom of spillenstruik. Dit maakt deze cultivar niet alleen interessant voor grootgrondbezitters, maar ook voor de kwekers van kleinere tuinen. Voor zijn groei geeft de Baya Marisa appelboom de voorkeur aan een zonnige standplaats met losse, goed gedraineerde grond.
De eerste bloesems van de boom gaan al in april open en daarom is hij slechts beperkt geschikt voor regio’s met een hoog risico op late vorst.

De bloemen van de “Baya Marisa” doen niet onder voor de vruchten en maken indruk met hun heldere roze tot rode tint. Hoewel de ‘Baya Marisa’ als zelfbestuivend wordt beschouwd, loont het de moeite om een andere appelboom in de buurt te kweken als bestuiver om de opbrengst te verhogen. Geschikte rassen zijn bijvoorbeeld ‘Pilot’, maar ook ‘Piros’ en ‘Rubinetta’ – ‘Baya Marisa’ blijkt met zijn bloemen ook een goede bestuiver voor tal van appelsoorten. Baya Marisa” levert al vanaf het tweede groeijaar regelmatige en hoge opbrengsten op, zodat de vruchttrossen het best kunnen worden uitgedund om voldoende ontwikkeling van de resterende vruchten te garanderen. Dit betekent dat uiterlijk in het hazelnootstadium zoveel kleine vruchten van de boom moeten worden verwijderd dat er uiteindelijk slechts ongeveer één tot twee appels per vruchttros overblijven. Al met al blijkt de ‘Baya Marisa’ een uiterst gezonde appelboom te zijn die niet volledig schurftbestendig is, maar slechts licht gevoelig voor appelschurft en licht gevoelig voor meeldauw.

Oogsttijdstip en gebruik van de roodvlezige appel

Vanaf eind september is de Baya Marisa appel eindelijk rijp om geplukt te worden en bereikt hij tegelijkertijd zijn eetrijpheid. Er moet echter voorzichtig te werk worden gegaan bij het kiezen van het juiste pluktijdstip, vooral in koude najaren: als je het ras “Baya Marisa” te vroeg plukt, is het vaak nog niet helemaal rijp en smaakt het erg zuur. Als er echter temperaturen onder 2 °C dreigen, kan er koudeschade ontstaan. Door zijn fijnzure smaak is de Baya Marisa appel uitstekend geschikt voor directe consumptie en als dessertappel. Mensen met een allergie kunnen ook genieten van de aromatische smaak van de appel: door zijn hoge fenolgehalte wordt hij ook door veel allergiepatiënten goed verdragen.

Zijn rode vruchtvlees komt bijzonder goed tot zijn recht bij het bakken en koken: omdat de rode kleur zelfs tijdens de verwerking behouden blijft, is de “Baya Marisa” bijzonder geschikt voor decoratief gebak. Maar ook de productie van sap of gelei met decoratieve rode kleurstof zijn stokpaardjes van de “Baya Marisa”. Maar wie de appel niet rechtstreeks kan verwerken, hoeft zich geen zorgen te maken. Als de appel correct wordt bewaard, kan hij zonder problemen tot begin december worden bewaard. Ook hier is het belangrijk niet onder de grens van twee graden te gaan, want in tegenstelling tot andere appels zou de “Baya Marisa” kouschade oplopen.

We hebben uw interesse gewekt in roodvlezige appelrassen? In ons artikel over de appelsoort “Red Moon” presenteren we nog een ras met gekleurd vruchtvlees.