Met zijn lange geschiedenis is de “Gute Luise” een van de oude en traditionele perenrassen. Hier komt u te weten waarom het nog lang niet verouderd en stoffig is en waarom geen enkele hobbyboomgaard het mag missen.
De “Gute Luise” is een hoofdbestanddeel van veel boomgaarden, vooral omdat hij door zijn goede smaak perfect geschikt is voor directe consumptie. Wij vertellen u hoe de vrucht smaakt en hoe ook u jaarlijks in uw tuin kunt genieten van grote hoeveelheden peren vers van de boom.
“Inhoud
- Goede Luise: Profiel
- Oorsprong en geschiedenis van het perenras “Gute Luise
- Peer “Gute Luise”: smaak en eigenschappen
- Bijzondere kenmerken van de teelt en verzorging
- Oogsten en gebruiken van een goede Luise peer
Goede Luise: Profiel
| Synoniemen | “Goede Louise van Avranches”, “Prins van Württemberg”, “Bonne Louise d’Avranches”. |
| Fruit | middelgroot tot groot; groengeel, roodbruin aan de zonzijde |
| Smaak | zoet, aromatisch en zeer sappig |
| Opbrengst | bijna altijd zeer hoog |
| Oogsttijd | Begin september tot begin oktober |
| Rijp voor consumptie | September tot oktober |
| Houdbaarheid | Kan meerdere weken in de koelkast bewaard worden |
| Groei | gemiddeld tot sterk |
| Klimaat | zonnige en warme locaties |
| Ziekten en plagen | gevoelig voor schurft, enigszins gevoelig voor houtvorst |
Oorsprong en geschiedenis van het perenras “Gute Luise
Het perenras “Gute Luise von Avranches” – ook wel “Prinz von Württemberg” genoemd – heeft een lange geschiedenis. In 1778 werd het ras voor het eerst ontdekt door Monsieur de Longueval in Frankrijk. Hij droeg de voornaam “Bonne Louise d’Avranches” op aan zijn vrouw Louise. In Duitsland werd de naam “Gute Luise” (Goede Louise) de afkorting voor de peer nadat deze zich had verspreid.
Peer “Gute Luise”: smaak en eigenschappen
De typische “Gute Luise”-smaak wordt gekenmerkt door zijn zoetheid en zeer sappig vruchtvlees. De peer heeft zeer fijne cellen, waardoor het geelwitte vruchtvlees een smeltend karakter krijgt. De vrucht heeft een klassieke peervorm: eerder komvormig met een taille. Uit de witte bloemen groeien vrij uniforme, middelgrote tot grote en stevige vruchten met een gladde en glanzende, groengele basiskleur. Aan de zonzijde is deze bedekt met een roodbruine overkleur, vaak in vlekken die doen denken aan de schubben van een forel. De kelkput is ondiep tot middeldiep met kleine bulten of plooien. Een duidelijke steelkuil is meestal afwezig of ondiep uitpuilend.
Bijzondere kenmerken van de teelt en verzorging
De perenboom “Gute Luise” wordt gekenmerkt door zijn sterke groei in de jeugd. Later vormt de boom een brede, piramidale kroon. Of hij zijn weg naar uw tuin vindt als hoge, halve of kwart stam is geheel aan u. De “Prinz von Württemberg” slaat ook een goed figuur als gevormde vrucht aan een hekwerk.
Voor het enten kunnen verschillende onderstammen worden gebruikt. Pyrus betulifolia is een sterk groeiende onderstam die meer geschikt is voor grote tuinen of boomgaarden. Een andere optie is de onderstam ‘Pyrodwarf®’, die een tamelijk zwakke groeier is. Meestal worden kweepeeronderstammen gebruikt. De standaard is hier een enting op Quitte A (Quitte von Angers) met een middelsterke groei, die een hoge vruchtzetting en een goede opbrengst ondersteunt. Omdat hier gemakkelijk groeiproblemen kunnen optreden, is een tussentijdse enting, bijvoorbeeld met ‘Gellert’s Butterbirne’, noodzakelijk. Kweepeer C is minder krachtig en daarom zeer geschikt voor de huis tuin. Beide onderstammen zijn echter gevoelig voor wintervorst.
Met de juiste zorg kunt u een vroege en gelijkmatige overvloedige oogst verwachten. Het enige waar men rekening mee moet houden is dat de peer ‘Gute Luise’ de neiging heeft om kleine vruchten te krijgen als de boom te veel vruchten draagt. In dit geval kan het uitdunnen van de vruchten ervoor zorgen dat de peren die aan de boom blijven, beter kunnen worden verzorgd en verder kunnen groeien. Wanneer de vruchten aan de boom ongeveer de grootte van een hazelnoot hebben, kunnen beschadigde en bijzonder kleine vruchten worden afgeknipt, zodat er slechts 2 tot 3 vruchten per vruchtentros overblijven.
Gute Luise’ kan breed worden geteeld en is niet bijzonder veeleisend voor de bodem. Zijn voorkeur gaat echter uit naar middelgrote hoogten met tamelijk kalkarme, diep vochtige en warme bodems. Daarnaast is een goede toevoer van voedingsstoffen erg belangrijk om de ontwikkeling van uw boom te ondersteunen. Hier adviseren wij een meststof die hoofdvoedingsstoffen bevat zoals stikstof, fosfor en kalium – bijvoorbeeld onze duurzaam geproduceerde Plantura Organic Universal Fertilizer. Dit ondersteunt de bloem- en vruchtvorming door de langzame afgifte van stikstof en kan worden gebruikt voor een groot aantal fruitvariëteiten.
Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur
Kruisbestuiving is noodzakelijk voor de vruchtvorming bij ‘Guten Luise’. Daarom moeten rassen die ook van april tot mei bloeien en als goede stuifmeeldonoren worden beschouwd, tegelijkertijd in de buurt worden geplant. De rassen ‘Conference’, ‘Esperens Bergamotte’, ‘Bunte Julibirne’, ‘Madame Verte’ maar ook enkele andere rassen zijn mogelijke bestuivers voor ‘Gute Luise’. Deze kunnen tot 300 meter van de “Gute Luise” perenboom verwijderd zijn, maar het is belangrijk om de juiste windrichting te hebben of voldoende bestuiving door bijen of andere insecten.
De middellange bloei vanaf april maakt dit ras minder gevoelig voor late vorst of ongunstig weer. Houtvorst kan echter gemakkelijk voorkomen. In principe is dit een gezond ras, maar het is zeer gevoelig voor schurft. Om vochtophoping te voorkomen, verwijdert u tijdig de aangetaste bladeren en scheuten of dunt u het loof uit. Als laatste redmiddel en als het redden van de oogst erg belangrijk is, is het ook mogelijk om sprays tegen schurft toe te passen. De “Gute Luise” is ook gevoelig voor de virale steenvruchtenziekte.
Om ervoor te zorgen dat uw ‘Gute Luise’ lang vruchten draagt en goed blijft groeien, is jaarlijkse snoei na de opbouw van de kroon belangrijk. Zoals bij de meeste fruitbomen moet het snoeien gebeuren in de late winter tussen januari en maart. Hier vindt u tips en trucs voor het snoeien van perenbomen.
Oogsten en gebruiken van de goede Luise peer
De vruchten kunnen al begin september worden geoogst, maar zijn pas halverwege of eind september klaar voor consumptie. Hier kan de Gute Luise peer zich echter volledig ontplooien: Omdat het een uitstekende dessertpeer is, is de ‘Gute Luise’ een prachtige aanvulling op elke tuin om de vruchten direct te eten. Zelfs na 3 tot 4 weken koele bewaring kunnen de vruchten zonder problemen direct worden gegeten. Als een iets koudere bewaring bij -1 °C mogelijk is, bijvoorbeeld in een kleine koelcel, kan de peer nog tot januari worden gegeten.
Wat verdere toepassingen betreft, is de “Gute Luise”-peer een echte allrounder. Als sap, cake topping, in fruitsalade, om te conserveren of zelfs om te drogen, het slaat altijd een goed figuur. Wilt u meer weten over een geschikt bestuivingsras van de ‘Gute Luise’ peer? Lees meer over het populaire perenras ‘Conference’.
Inhoudsopgave
