Met onze 10 tips groeien de beste komkommers binnenkort ook in uw tuin – bijna als bij toverslag.
Als salade, ingemaakt of als snack voor tussendoor – komkommers (Cucumis sativus) zijn niet alleen lekker, maar ook veelzijdig en gezond. De vruchtgroente is een van de meest voorkomende bewoners van Duitse tuinen, en niet zonder reden: als je een paar basisregels en tips in acht neemt, levert de komkommer zo’n rijke oogst op dat je je vaak afvraagt wat je met alle groenten moet doen. Wij laten u zien hoe ook u van deze luxe kunt genieten met 10 eenvoudige tips.
1. sla of zuur?
Als u overweegt komkommers te planten, moet u eerst uw rassenkeuze plannen. Grofweg zijn er verschillende groepen komkommerrassen die verschillen in vruchtgrootte en geschiktheid voor het open veld. Salade- of slangenkomkommers produceren meestal lange, gladde vruchten en zijn, zoals hun naam al aangeeft, geschikt om rauw in salades te eten. Ze gedijen het best in de kas. Ingemaakte komkommers, ook bekend als augurken, en diverse landkomkommers hebben daarentegen een dikkere, vaak stekelige schil en zijn ideaal om buiten op de grond te groeien. Ze zijn veel robuuster en de betere keuze voor beginners. Snackkomkommers daarentegen vormen kleine, tere vruchten en kunnen heel goed in potten op patio’s en balkons worden gekweekt. Er is ook een selectie van kleurrijke komkommerrassen, zoals de zonnig gele citroenkomkommer. Welke soort je ook kiest: Zorg ervoor dat u rassen kiest die tolerant of zelfs resistent zijn tegen komkommerplaag. Dit bespaart je later de ellende van de gevreesde ziekte.
2. alle begin…
Komkommers zijn relatief eenvoudig zelf te zaaien. Vanaf april worden komkommerzaden gezaaid in een koude bak of binnenshuis. Doe hiervoor 3 zaden in een pot, bedek ze met aarde en zet ze op een zonnige, warme plaats. Na een paar dagen zijn de eerste zaailingen al te zien. Maar de strijd om te overleven is zwaar: alleen de sterkste zaailing per pot mag blijven en in de tuin komen. Alle anderen worden vroegtijdig verwijderd. Zo zorg je ervoor dat je de sterkste planten in het bed hebt, die uiteindelijk een rijke oogst zullen opleveren.
3. jonge planten
Als u geen tijd of tijd hebt om uw eigen komkommerzaailingen te kweken, kunt u jonge planten kopen in gespecialiseerde winkels. Vooral in het geval van komkommers is het kweken en opnieuw kweken vaak wat moeilijker, omdat de planten gevoeliger reageren op milieu-invloeden dan robuuste buitensoorten. Jonge planten kopen is dus een goed alternatief. Maar houd een paar basisregels in gedachten: Koop alleen sterke, gezonde planten – alles wat ziek is mag niet in de huisbedding terechtkomen. Gezien het vaak grote aanbod kunt u ook kiezen voor geënte komkommers of uw eigen jonge planten enten: De onderstammen zijn vaak resistent of robuuster tegen diverse bodemgebonden komkommerziekten en koele temperaturen.
4. vrijheid roept
Zodra de planten 2 tot 4 bladeren hebben, zijn ze groot genoeg om in het bed te overleven. Exemplaren die al groter zijn, kunnen echter slechter groeien en mogen niet worden getransplanteerd. Het is zinvol om de jonge planten enkele dagen af te harden alvorens ze definitief uit te planten en ze te laten wennen aan de temperaturen en het zonlicht buiten. Voor het planten van komkommers in potten en bedden moet u echter beslist wachten tot de IJsheiligen medio mei, want komkommers reageren zeer gevoelig op late vorst. Beschermde komkommers die in de kas groeien, kunnen iets eerder worden geplant, vanaf begin mei. Zet de planten in het substraat en hoop het een beetje op – zo zullen zich meer zijwortels vormen. Bij geënte planten moeten de entpunten zich echter boven de grond bevinden en geen contact hebben met de grond. Na het planten eenmaal krachtig water geven met verwarmd regenwater.
5. de juiste plaats
Komkommers hebben het graag warm en beschermd. Vooral voor de meer gevoelige komkommers is een plaats in de kas ideaal, omdat ze hier beschermd zijn tegen temperatuurschommelingen en sterke milieu-invloeden. Maar zonnige, tegen de wind beschutte plaatsen in de tuin kunnen ook volstaan voor komkommers, mits de warmte zich daar niet ophoopt. Komkommers houden van losse, humusrijke grond met een goede watervoorziening. De juiste buurt is net zo belangrijk: de rijen planten moeten een tussenruimte van 1 m hebben, terwijl de afstanden binnen de rij minstens 50 cm moeten bedragen, zodat de planten optimaal kunnen groeien en zich kunnen verspreiden. Goede buren voor komkommers zijn dille (Anethum graveolens), bonen (Phaseolus vulgaris) en sla (Lactuca sativa). Met tomaten (Solanum lycopersicum) of koolplanten (Brassica), aan de andere kant kan de komkommer niet zo goed opschieten.
6. klimhulp
Onmiddellijk na het planten moet de komkommer klimhulpen krijgen. Zo kan de komkommerplant zich een weg naar boven banen en blijft hij niet op de grond klimmen. Dit maakt het niet alleen gemakkelijker om schoon fruit te oogsten: de planten groeien in het algemeen beter. Bovendien kunnen ziekten zoals meeldauw worden voorkomen door een rechtop groeiende plant met een betere beluchting. Als de bladeren dicht bij de grond liggen, drogen ze minder gemakkelijk en zijn ze een waar paradijs voor verschillende schimmelziekten die uw oogst kunnen bederven.
7. bomen veranderen
Komkommers willen af en toe een andere plaats. Om precies te zijn mogen komkommers niet in opeenvolgende jaren op dezelfde plaats worden geplant. Anders kunnen ziekten die in de bodem overleven, bijvoorbeeld sporen van grauwe schimmel (Botrytis cinerea), infecteren ook de volgende generatie planten. Als vuistregel wordt een afstand van 4 jaar tussen 2 komkommergewassen en verwante cucurbitaceae op dezelfde locatie aanbevolen. Aangezien de ruimte beperkt is, vooral in de kas, en een volledige vervanging van de grond erg duur is, is het een goed idee om komkommers afwisselend in verhoogde bedden, kassen en potten te planten. Zo kan de locatie jaarlijks zonder veel moeite worden gewijzigd.
8. eten en drinken
Komkommers hebben ook goede zorg nodig om een goede oogst te dragen. Geef de komkommer regelmatig water – het beste is om de grond altijd licht vochtig te houden. Verwarmd regenwater is ideaal. Als de komkommer wordt blootgesteld aan langdurige droogte of onregelmatig en met te koud water wordt bewaterd, kunnen de komkommers bitter smaken en zijn ze allesbehalve een streling voor het gehemelte. Anderzijds verdragen komkommers geen wateroverlast, zodat een delicate aanpak nodig is. Bovendien mag het water bij het besproeien de bladeren niet nat maken – als de bladeren vochtig worden, neemt het risico van meeldauwinfectie toe. Als zware groeier krijgt de komkommer graag veel voedingsstoffen. De beste meststof hiervoor is een hoofdzakelijk organische meststof zoals onze Plantura Organische Tomatenmeststof, die deze voedingsstoffen lang en gelijkmatig afgeeft. Voor planten in potten is een organische vloeibare meststof, zoals onze Plantura Biologische Tomaten- en Vruchtbaarheidsmeststof, geschikter, omdat deze samen met het water wordt toegediend en niet hoeft te worden ingewerkt. Meer details en tips over het bemesten van komkommers kunt u lezen in ons speciale artikel.
Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur
9. geen gelukkige man
Vooral saladekomkommers zijn gevoelig voor ziekten die in een vochtig klimaat in de kas snel de kop opsteken. Vooral schimmels zoals meeldauw, grauwe schimmel of komkommer verwelkingsziekte bezorgen de plant problemen. Bij een aantasting is schadebeperking vaak de enige optie, d.w.z. het onmiddellijk verwijderen van alle aangetaste plantendelen, later de hele plant. Met een paar trucs kunt u echter de kans verkleinen dat uw komkommerplanten ziek worden. Het kiezen van robuustere en resistente rassen is een topprioriteit om ziekten te voorkomen. Een te hoge relatieve vochtigheid is een ondersteunende factor voor schimmels – houd daarom de plantafstanden groot genoeg, lucht de kas regelmatig en gebruik een hekwerk om de bladeren na regen goed te laten drogen. Geef uw planten altijd water van onderaf, niet over de bladeren. Het helpt ook om gewasrotatie te volgen met verandering van plaats en om directe nabijheid te vermijden van planten die ook gevoelig zijn voor schimmel, zoals tomaten.
TipKomkommersnoei speelt ook een rol bij het voorkomen van ziekten. Te dicht groeiende zijscheuten worden verwijderd of de hoofdscheut wordt gesnoeid.
10. het werk draagt vruchten
In optimale omstandigheden kunnen de eerste komkommers al twee maanden na het zaaien worden geplukt. Dit vereist geen terughoudendheid: Veelvuldig plukken van de jonge vruchten bevordert zelfs de vorming van nieuwe bloemen, zodat de oogst rijker is. Bij saladekomkommers kunt u de rijpe komkommers gemakkelijk drie keer per week verwijderen, terwijl augurken zelfs dagelijks kunnen worden geoogst. De komkommers zijn klaar voor de oogst wanneer de vruchten hun uiteindelijke grootte hebben bereikt, afhankelijk van het ras, maar nog knapperig en sappig zijn en een dunne schil hebben. Een schoon, scherp mes is de juiste keuze voor het oogsten van komkommers. Als de komkommers worden afgescheurd, kan de rank worden beschadigd en kunnen ziekteverwekkers binnendringen.
De knapperige groente kan niet alleen rauw worden gebruikt in salades of geroosterd als gestoofde komkommer in de keuken. Vooral in het midden van de zomer is het goed om de overtollige oogst te koken of in te maken. Wij onthullen hoe u komkommers kunt bewaren om er het hele jaar door van te genieten.
Inhoudsopgave
