Vers in een salade, gestoomd als groente of als dip voor tussendoor – komkommers kunnen op vele manieren worden bereid. Het is niet zonder reden dat ze een van de populairste groenten zijn. Wij geven waardevolle tips over de juiste locatie, verzorging, oogst en opslag en tegen ziekten en plagen van deze cucurbitaceae.
Komkommerrassen
Zodat komkommers (Cucumis sativus) zich prettig voelen in uw tuin, is het noodzakelijk dat zij goed omgaan met de respectieve omstandigheden ter plaatse. Terwijl klassieke komkommers vooral in kassen te vinden zijn, zijn er nu ook speciale cultivars beschikbaar voor buitengebruik. Hiertoe behoren rassen als “Selma Cuca” of “Burpless Tasty Green”. Pekelkomkommers komen vooral buiten voor en groeien, in tegenstelling tot slakomkommers, direct op de grond zonder klimhulp.
Na bestuiving door insecten produceren komkommers zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen om vruchten te laten groeien. Moderne cultivars hebben geen bestuiving meer nodig, omdat de plant hier alleen vrouwelijke bloemen produceert. De bekendste rassen zijn bijvoorbeeld “Bella”, “Dominica” en “Futura”.
In gespecialiseerde winkels kunt u ook jonge, op pompoen geënte planten vinden, die bijzonder robuust zijn. Als u robuuste komkommers zoekt, zijn oude rassen ook een goede keuze. In de loop der jaren hebben deze zich perfect aangepast aan de klimatologische omstandigheden van de regio.
Een zakje bevat zaden voor ongeveer 20 eenjarige komkommerplanten. Gemakkelijke teelt op balkon, vensterbank of in de tuin. Premium zaden uit Duitsland.
Plaats en bodem
Komkommers kunnen worden geteeld op het balkon, in de kas en buiten. Een warme, windbeschutte plaats met veel zonlicht is ideaal. Aangezien de groente zeer gevoelig is voor vorst, mogen komkommers alleen buiten worden geplant bij een constante temperatuur van ongeveer 15 graden Celsius.
Het substraat moet rijk zijn aan voedingsstoffen en waterdoorlatend. Hoe meer humus er in de bodem zit, hoe gunstiger de groeiomstandigheden. Zware en natte gronden en gronden met een laag humusgehalte zijn daarentegen ongeschikt.
Bij het kiezen van een locatie is het belangrijk in gedachten te houden dat komkommers slechts met tussenpozen van vier jaar op dezelfde plaats mogen worden geplant. Geschikte voorgaande gewassen zijn granen, peulvruchten en selderij.
Onze expert tip:
Als u de groeiruimte optimaal wilt benutten, kunt u zonder problemen erwten, bonen, sla of dille tussen de komkommers planten. Radijs, tomaten en kool gaan echter niet samen.
Gebruiksklare potgrond inclusief startmeststof voor maximaal 12 weken. Ideaal voor groentegewassen zoals tomaten, paprika’s, komkommers, aubergines of koolrabi. Niet geschikt voor moerasplanten. Gemakkelijk te gebruiken in de kas of buiten. pH-waarde: 5,0 – 6,5
Zaaien en planten
Vanaf eind april of begin mei kunnen robuuste inmaakkomkommers en buitenrassen met kleine vruchten direct buiten worden gezaaid. Vóór het zaaien moet u echter een hekwerk plaatsen waarop de komkommers kunnen klimmen. Het is raadzaam om drie zaden in het plantgat te plaatsen.
Komkommers kweken in de kas
In een verwarmde kas kunnen komkommerzaailingen vanaf begin april worden uitgeplant. Als u een kas hebt zonder verwarming, kunt u beter wachten tot eind april. Zorg ervoor dat u de zaailingen diep plant en ze vervolgens lichtjes omwoelt met aarde. Dit bevordert de vorming van extra zijwortels. Bij geënte komkommers moet het entpunt beslist boven de grond liggen. De ideale plantafstand in de kas is ongeveer 130 tot 170 centimeter tussen de rijen en 40 centimeter binnen een rij.
De beste kassen in vergelijking “
Komkommers kweken als voorgewas
Om de jonge planten met een hanteerbare grootte in de volle grond te kunnen planten, moeten ze pas ongeveer drie weken voor het planten worden voorgeplant. Vanaf half april is de vensterbank of het koude raam de ideale plaats hiervoor. Ga als volgt te werk:
- Doe potgrond in de plantcontainer.
- Plant twee zaden per pot op een diepte van ongeveer 2 centimeter.
- Plaats de pot in een lichte, warme omgeving bij ongeveer 20 graden Celsius.
- Houd de grond gelijkmatig vochtig
De kiemtijd is ongeveer twee weken. Na het ontkiemen is het raadzaam de planten wat koeler te houden. Zodra duidelijk is welke van de twee planten de sterkste is, mag alleen de laatste verder groeien.
Na de IJsheiligen half mei is het tijd om de voorgewassen in het bed uit te planten. Aangezien het wortelstelsel van komkommers bijzonder gevoelig is, raden wij aan om containers te planten die biologisch afbreekbaar zijn. Zet de plant zo diep dat de zaadlobben bedekt zijn met aarde. Ook hier moet de plaats helder zijn en beschermd tegen de wind.
Buiten moet de afstand tussen de rijen ongeveer een meter zijn, maar binnen de rijen is 30 centimeter voldoende.
De geknoopte mazen van robuust en hoogwaardig polyethyleen geven het net optimale stabiliteit, zodat het zelfs bestand is tegen moeilijk naar beneden te klimmen komkommers. Snel te bevestigen en veelzijdig in gebruik. Afmetingen: 2 x 5 m
Komkommerverzorging
Zodra u uw komkommers met succes hebt geplant, kunnen de juiste verzorgingsmaatregelen de latere opbrengst verhogen. U moet op de volgende aspecten letten:
Water geven
Komkommers hebben veel water nodig om te gedijen. Wateroverlast moet absoluut worden vermeden, want dit kan aanzienlijke schade aan de plant veroorzaken. Een laag mulch rond de plant kan ook voorkomen dat de grond uitdroogt. De grond moet overal vochtig zijn, omdat komkommers door hun ondiepe wortelstelsel niet in staat zijn vocht uit de diepte te halen. Vooral in de vruchtbare periode tussen eind juni en half augustus moet u zorgen voor voldoende water.
Onze expert tip:
Gebruik bij het water geven lauw water in plaats van koud water, omdat dit de groei verder stimuleert. Regenwater opgevangen in een regenton of tank is het meest geschikt.
Bemesting
Voor een gezonde plantengroei is het raadzaam de grond vóór het planten te verrijken met verse mest of compost. Verder is een regelmatige behandeling met organische meststoffen zeer aan te bevelen. Dit is verkrijgbaar in gespecialiseerde winkels, maar kan desgewenst ook zelf worden gemaakt.
Tijdens de belangrijkste oogstperiode is het ook raadzaam hoornmeel of organische vloeibare mest zoals smeerwortel vloeibare mest toe te dienen. Aangezien komkommers uiterst gevoelig zijn voor zouten, moet u afzien van het gebruik van minerale meststoffen.
Onze expert tip:
Als u van plan bent komkommers op lange termijn te zaaien, is het nuttig reeds in de herfst van het vorige jaar verse mest in de beoogde grond te werken en deze diep los te maken.
Biologische meststof met kalium voor alle soorten groenten en fruit. 100 % natuurlijke ingrediënten. Praktische doseringshulp. Voorziet de plant van alle belangrijke plantenvoedingsstoffen vanaf de eerste toepassing. Art. nr. 22248
Snijden
Aangezien met name slangenkomkommers gemakkelijk vier meter kunnen worden, kan het nuttig zijn ze van tijd tot tijd wat terug te snoeien. Verwijder daarbij alle onderste vruchten tot 50 centimeter boven de grond. Om verdere groei te bevorderen, moet u ook de hoofdscheut vanaf een bepaalde lengte snoeien.
Oogst en opslag
De oogstperiode duurt gewoonlijk meerdere weken vanaf juli. In kassen geteelde planten zijn vaak al in juni oogstrijp. Afhankelijk van het ras hebben komkommers vier tot negen weken nodig om te rijpen. Om de plant niet te beschadigen is het raadzaam de vruchten voorzichtig met een scherp mes af te snijden.
U moet ze echter niet te lang laten rijpen, anders ontwikkelen de cucurbitaceae bittere stoffen. Overrijpe komkommers zijn te herkennen aan een lichtere kleur. Als de huid glad en volledig gekleurd is, is het moment om te oogsten ideaal.
Onze expert tip:
Het regelmatig oogsten van rijpe vruchten bevordert de latere bloei, zodat een hogere opbrengst kan worden verwacht. Komkommers kunnen onmiddellijk na de oogst gemakkelijk een tot twee weken in de koelkast worden bewaard zonder verlies van smaak of kwaliteit.
Ziekten en plagen
Komkommers zijn bijzonder gevoelig voor schimmelziekten zoals echte meeldauw en valse meeldauw. Deze laatste is vooral herkenbaar aan gele afgebakende vlekken op de bovenkant van de bladeren, die na verloop van tijd bruin worden voordat ze definitief afvallen. Echte meeldauw daarentegen treedt meestal op in de kas na een droge periode. Dit is te herkennen aan een wit schimmelgazon op het oppervlak van de bladeren. Zonder behandeling zullen de bladeren uiteindelijk afsterven.
Om het risico van een dergelijke aantasting tot een minimum te beperken, is het raadzaam bij de aankoop resistente rassen te selecteren. Als een plant is aangetast, moeten de bladeren direct in de vuilnisbak worden gegooid om verdere verspreiding te voorkomen. Bovendien kan een afkooksel van akkerpaardenstaart beschermen tegen aantasting. De komkommerplant kan echter nog steeds sterven. Plaats de afzonderlijke planten daarom niet te dicht bij elkaar om andere planten tegen aantasting te beschermen.
Attentie: Jonge planten zijn bijzonder populair bij slakken, en daarom moet u ze speciaal beschermen. Verder vormen de spint en de bladluis een gevaar voor komkommerplanten.
Zeer effectief, niet bijengevaarlijk middel voor de bestrijding van echte meeldauw op kruisbessen, komkommers, erwten, wortel- en knolgewassen en sierplanten, aantastingverminderend tegen spint op kruisbessen. Goede verenigbaarheid met planten, vriendelijk voor nuttige insecten, geschikt voor biologische landbouw.
Veelgestelde vragen
Een warme en lichte locatie wordt als ideaal beschouwd. Aanvankelijk groeien komkommers liggend op de grond, maar later klimmen ze omhoog. Een klimrek is ideaal voor het ondersteunen van de scheuten, die tot vier meter lang kunnen zijn.
Komkommers komen oorspronkelijk uit India. In Duitsland wordt de groente al sinds de 19e eeuw geteeld.
Komkommers hebben veel water nodig. Vooral de jonge planten zijn nogal dorstig. Komkommers moeten gemiddeld twee tot vier keer per week water krijgen. Zorg er op warme dagen voor dat de grond nooit helemaal uitdroogt. Wateroverlast moet daarentegen tot elke prijs worden vermeden.
Komkommers worden als zeer productief beschouwd. Eén plant alleen al kan 20 tot 25 vruchten opleveren.
Inhoudsopgave
