Slakken zijn vaak ongevraagd ongedierte in de ogen van tuineigenaren. Sommige soorten zijn echter zelfs nuttig voor de tuin en mogen daarom in geen geval worden verjaagd. De volgende informatie laat zien wat belangrijk is bij het onderscheid tussen nuttige en schadelijke slakkensoorten.
Nuttige slakken in de tuin
Nuttige slakken zijn alle slakken die niet van gezond groen houden. Deze slakkensoorten voeden zich eerder met dode plantenresten en ruimen zo uw tuin op. Sommige nuttige slakken eten ook de eitjes van schadelijke slakken of zelfs hele volwassen slakken.
De drie bekendste nuttige slakkensoorten zijn:
- Romeinse slakken
- Tuinlint Slakken
- Slak
Het is niet altijd gemakkelijk om een duidelijk onderscheid te maken tussen nuttige insecten en ongedierte, aangezien de overgangen bijna vloeiend zijn. In principe kan worden gezegd dat alle schelpslakken tot de ongevaarlijke weekdieren behoren, aangezien zij belangrijke functies overnemen in het kader van afbraakprocessen en slakkenbestrijding.
Romeinse slak
De Romeinse slak (Helix pomatia) staat ook bekend als de grootste inheemse landslak en is herkenbaar aan zijn karakteristieke slakkenhuis. De diameter van hun slakkenhuis kan tot vijf centimeter zijn als ze oud zijn. Omdat Romeinse slakken tot de bedreigde diersoorten behoren, zijn ze beschermd.
Wist je dat?
Wijngaardslakken maken hun schelpen van kalk, en daarom komen ze vooral voor in kalkrijke grond.
Het dieet van Romeinse slakken bestaat voornamelijk uit:
- verlepte planten
- zacht voedsel
- Eierlegsels van naaktslakken
Alleen in zeer nette tuinen zonder tuinafval kan de slak sappig groen eten.
Onze expert tip:
Als u dode plantendelen of tuinafval in uw tuin laat liggen, zullen Romeinse slakken zich aangetrokken voelen en spoedig uw tuin bezoeken.
Tuinlint Slak
De één tot drie centimeter grote tuinlint-slak (Cepaea hortensis) is ook bekend als de witbeklint-slak of tuinlint-slak. Visueel lijkt hij sterk op de bosbandslak, die een donkere bek heeft, terwijl die bij deze soort licht is.
Zijn belangrijkste voedselbron bestaat uit algen en mos. Ernstige schade aan gewassen is uiterst zeldzaam. Lege slakkenhuizen worden vaak door wilde bijen gebruikt als broedplaats.
Slak
Al met al zijn er verschillende soorten slakken, die alle behoren tot een ongevaarlijke en tegelijkertijd nuttige groep slakken. Het is echter alleen de tijgerslak (Limax maximus), die als cultufolder in de huistuin te vinden is. Kenmerkend voor deze slakkensoort is het donkergrijze luipaardpatroon. Het lichaam zelf is lichtgrijs tot bruinachtig van kleur.
Slakken voeden zich voornamelijk met bestanddelen die in elke halfnatuurlijke tuin te vinden zijn. Deze omvatten bijvoorbeeld:
- Algen
- Korstmossen
- Champignons
- Carrion
- Dood plantenmateriaal
Meer informatie: Korstmossen op bomen: waar gaat het om?
Wist je dat?
De tijgerslak jaagt zelfs op de Spaanse slak om hem en zijn eieren op te eten. Zelfs een beet van de tijgerslak kan fataal zijn voor de Spaanse slak.
Aangezien volwassen tijgerslakken een totale lengte van ongeveer 20 cm kunnen bereiken, worden ze ook wel “grote slakken” genoemd. Deze slakkensoort is nachtdier en wordt daarom overdag zelden in de tuin aangetroffen.
Onze expert tip:
Als je specifiek tijgerengelen in je tuin wilt hebben, kun je ze nu ook online of in gespecialiseerde winkels kopen.
Schadelijke slakken in de tuin
Slakken worden algemeen beschouwd als het meest vraatzuchtige ongedierte in de tuin. Deze reputatie is vooral te danken aan slakken zonder schaal. De drie schadelijkste slakkensoorten zijn de Spaanse slak, de tuinslak en de veldslak.
Spaanse slak
De Spaanse slak kan worden herkend (Arion vulgaris) door zijn rode tot roodbruine uiterlijk en een totale lengte van acht tot twaalf centimeter. Hij is goed beschermd tegen uitdroging en lichtinval en kent weinig natuurlijke vijanden.
In tegenstelling tot zijn naam komt de Spaanse slak niet uit Spanje, maar behoort hij tot een Midden-Europese soort. Hij wordt vaak de kapucijnerslak, de grote slak of de Lusitaanse slak genoemd.
Als Duitslands meest voorkomende slakkensoort is de Spaanse Wegschnecke ook bekend als de Landplage. Zijn dieet omvat alle bovengrondse plantendelen, want de Spaanse slak is helemaal niet kieskeurig.
Spaanse slak
De tuinpadslak kan worden herkend (Arion hortensis) door hun donkergrijze tot zwarte uiterlijk en een gemiddelde lengte van vier centimeter. Op de rug zijn ook gele pigmenten zichtbaar, die meestal fijn verdeeld zijn. Bijzonder opvallend is de laterale band, die gescheiden is van een lichte lengtestreep en lateraal als een donkere streep loopt.
Deze naaktslak vindt zijn oorsprong in de slakkenfamilie en wordt vaak de “gewone tuinslak” genoemd. Hun favoriete voedsel zijn voornamelijk wortels en wortelgroenten. Behalve in tuinen voelt de tuinslak zich ook thuis in velden en parken.
Veldslak
Als veldslakken (Agriolimacidae) zijn verschillende soorten nachtslakken die in tuinen of velden leven en als planteneters duidelijke schade aanrichten. Deze omvatten bijvoorbeeld:
- Grijze veldslak (Deroceras agreste)
- Genetisch gemodificeerde slak (Deroceas retriculatum)
- Onderste kielslak (Tandonia budapestensis)
Alle veldslakken zijn voornamelijk nachtdieren en geven de voorkeur aan vochtig weer. Natuurlijke vijanden van de veldslak zijn padden, egels, mollen, lijsters, spreeuwen en kippen.
Meer informatie: Biologische bestrijding van slakken
Boek en producttips over slakken
In dit boek leggen Robert Nordsieck en Micaela Brugsch in detail de fascinerende levenswijze van onze landslakken uit, portretteren ze de afzonderlijke soorten en beschrijven ze op een gemakkelijk te begrijpen manier hun succesvol houden en kweken.
Ga naar Amazon* ”
Zeer effectief lokaasgranulaat tegen slakken op koolgroenten, sla, sierplanten en aardbeien. Ideaal voor gebruik buiten en in kassen. Voorzichtig: Gevaarlijk voor huisdieren!
Ga naar Amazon* ”
Inhoudsopgave
