De açai bes wordt als bijzonder gezond beschouwd en is momenteel helemaal in. We gaan tot op de bodem en leggen uit wat de wonderbes inhoudt.

Acai bes in hele vorm en in poeder op tafel en lepel
In Duitsland wordt de acai alleen verwerkt als poeder of sap aangeboden. [Foto: Alexander Ruiz Acevedo/ Shutterstock.com]

Vooral op biologische markten ligt de açai bes al een paar jaar in de schappen, als poeder, mueslireep of zelfs ijs. De zwarte bes lijkt zich te hebben gevestigd als een nieuw supervoedsel. In dit artikel leer je wat deze trendy vrucht inhoudt en waar hij eigenlijk vandaan komt.

Açai bes: oorsprong en eigenschappen

De açai bes is de vrucht van een koolpalm (Euterpe oleracea), die inheems is in de vochtige valleien en uiterwaarden van het Amazonebekken. De meerstammige palm bereikt een hoogte tot 25 meter en een stamdiameter van slechts 20 centimeter. Hij heeft een zeer warm en vochtig klimaat nodig met ten minste 21 °C en meer dan 70 % luchtvochtigheid. De dieppaarse tot zwarte vruchten hangen bij duizenden aan lange en sterk vertakte bloeiwijzen. Eenmaal per jaar draagt elke stam van de koolpalm tot zes kilo vruchten, die moeizaam met de hand moeten worden geoogst. De açai bes is eigenlijk een steenvrucht, waarvan de pit ongeveer 90 % van de vrucht in beslag neemt, zodat er nauwelijks pulp is voor verdere verwerking. Het vruchtvlees en de schil worden gedroogd, gepureerd of gekookt tot poeder of pulp. De vrucht kan echter nauwelijks worden bewaard, zodat er buiten Zuid-Amerika geen verse producten te koop zijn. Het heeft echter een hoog vetgehalte en dus een hoge voedingswaarde, die vooral voor de bewoners van de regenwouden van belang is. De açai smaakt nauwelijks zoet, de smaak is eerder romig-vet tot aards en nootachtig. In het Amazonegebied is het een dagelijks basisvoedsel en met zijn extreem hoge gehalte aan antioxidanten wordt het zelfs beschouwd als een middel tegen veroudering.

Açai vruchten op fruitstalletjes in de open lucht
De kleine açai vruchten groeien aan enorme vruchtstelen [Foto: lazyllama/ Shutterstock.com]

Wat pleit voor de açai bes?

De açai heeft namelijk niet alleen een hoge voedingswaarde met ongeveer 250 kilocalorieën per 100 gram – in poedervorm zelfs 500 kilocalorieën – en ook de spijsverteringsvezels zijn in verbazingwekkend hoge hoeveelheden aanwezig. De açai bevat ook veel vitamine A, C en ijzer. Het donkergekleurde pigment anthocyaan is in grote hoeveelheden aanwezig en heeft een celbeschermende werking als verjager van vrije radicalen. Hun hoge gezondheidswaarde staat dan ook buiten kijf. Açai is tegen afschuwelijke prijzen te koop in allerlei cosmetica en voedingssupplementen. In vergelijking met andere inheemse vruchten – zoals appelbes of appelbes (Aronia melanocarpa) – het doet echter nauwelijks beter.

Wat zijn de argumenten tegen de açai bes?

Helaas hebben açai producten een lang, klimaatschadelijk transport achter de rug als ze eindelijk onze schappen bereiken. Vanwege de grote vraag worden nu bovendien hele plantages aangelegd om de Europese honger naar superfoods te stillen. Net als bij oliepalmen maken regenwouden nu plaats voor monoculturen van koolpalmen en hebben de gewassen ook regelmatig irrigatie nodig. Om deze redenen is het beter te vertrouwen op regionaal geproduceerde bosbessen (Vaccinium corymbosum) of appelbes, die het klimaat en de natuur veel minder belasten en net zo gezond zijn.

Aroniabessen aan de boom in de tuin
Als regionaal product is de appelbes veel vriendelijker voor het milieu en het klimaat. [Foto: Dragomir Radovanovic/ Shutterstock.com]

Als u geïnteresseerd bent in een superfood dat u ook in uw eigen tuin kunt kweken, raden wij u ons speciale artikel over de gojibes aan.

Vergelijkbare berichten