De bloedpruimenboom (ook wel sierpruim genoemd) is niet alleen indrukwekkend vanwege zijn uiterlijk, maar ook vanwege zijn heerlijke vruchten. Wij laten zien hoe u de bloedpruim correct plant en waar u op moet letten bij het snoeien en bemesten.

Bloedpruimenboom in bloei
Met zijn roze bloemen en rode bladeren heeft de bloedpruim een bijzondere sierwaarde. [Foto: anmbph/ Shutterstock.com]

De bloedpruim (Prunus cerasifera ˈNigraˈ) dankt zijn naam aan de karakteristieke roodachtige kleur van zijn bladeren. Naast het mooie rode blad geven de felroze bloemen de houtige plant een bijzondere sierwaarde.

Inhoud

  • Bloedpruim: bloeitijd, oorsprong en eigenschappen
  • Bloedpruimenrassen
    • Bloedpruim als hoge stam
    • Dwergbloedpruim
    • Zuilvormige bloedpruim
  • Bloedpruimen planten: plaats en werkwijze
  • Zorg voor bloedpruim
    • Bemesten en water geven Bloedpruim
    • Pruim bloedpruim
  • Bloedpruim vermeerderen
  • Bloedpruimen: eetbaar of giftig?
  • Bloedpruimenoogst: wanneer zijn ze rijp?
  • Bloedpruim: Ziekten en plagen

Bloedpruim: bloeitijd, oorsprong en eigenschappen

De bloedpruim is een variëteit van de kersenpruim (Prunus cerasifera), waarvan de bladeren glanzend metallic donkerrood zijn. Het komt oorspronkelijk uit het Nabije Oosten. In ons land komt deze vroegbloeiende sierstruik niet alleen voor in tuinen en parken, maar ook vaak loslopend in het wild of in boomgaarden en hagen langs wegen en velden. De bloedpruim groeit als grote struik of als kleine tot middelhoge boom en bereikt een hoogte van 5 tot 7 meter. De stam heeft een zwartachtige schors. Oudere scheuten hebben een donkerbruinrode, glanzende schors en zijn meestal bedekt met fijne doornen. Eenjarige scheuten zijn bruinrood van kleur. Voordat de bladeren uitkomen, verschijnen vanaf half maart de tere, 2 tot 3 cm grote bloemen van de bloedpruim. Deze bestaan uit vijf radiaal geplaatste bloemblaadjes. Ze zijn lichtroze en omgeven de meeldraden, die ook roze zijn.

Bloemen van de bloedpruim
Vanaf half maart gaan de talrijke bloesems van de bloedpruim open, waar insecten volop voedsel vinden [Foto: simona pavan/ Shutterstock.com]

De bladverliezende bladeren ontwikkelen zich vanaf april. Ze zijn ongeveer 5 centimeter lang, elliptisch van vorm en worden in de loop van het groeiseizoen iets donkerder. Sappige, zoete pruimen ontwikkelen zich na de bloei eind april tot begin mei. De 2 tot 3 centimeter dikke kersenpruimen zijn vanaf juli klaar voor de oogst.

Bloedpruimenrassen

De meest voorkomende bloedpruimensoort is Prunus cerasifera “Nigra”. Deze cultivar werd rond 1916 uit de VS ingevoerd. Hij groeit als een grote struik, maar kan ook als boom met stam gekweekt worden. Hij bereikt een hoogte van 3 – 4 meter en een breedte van 2 – 5 meter. Kenmerkend zijn de donkerrode, glanzende bladeren en de felroze bloemen.

Rode bladeren van de bloedpruim
Kenmerkend voor de bloedpruim is het donkerrode, glanzende loof [Foto: Iva Villi/ Shutterstock.com]

Een andere bloedpruimensoort is Prunus cerasifera “Woodii”. Hij is visueel nauwelijks te onderscheiden van de variëteit “Nigra”.

De verscheidenheid Prunus cerasifera Hollywood’, bij ons ook bekend onder de cultivarnaam ‘Trailblazer’, groeit ook als een los vertakte struik. Hij wordt 3 – 7 meter hoog en 1 – 2,5 meter breed. Zijn vruchten zijn iets groter dan die van de eerder genoemde rassen en daarom wordt hij ook wel “bloedpruim met grote vruchten” genoemd.

Bloedpruim als hoge stam

De bovengenoemde bloedpruimenrassen kunnen ook als hoogstam worden gekweekt en worden ook als zodanig in de plantenhandel aangeboden. In deze groeivorm kan de bloedpruim prachtig solitair in de tuin worden geplant.

Dwerg Bloedpruim

Zoals de naam al aangeeft, wordt de dwergbloedpruim gekenmerkt door Prunus x cistena wordt gekenmerkt door een lagere groeihoogte (1,5 – 2,5 meter) in vergelijking met andere bloedpruimvariëteiten. De zwakgroeiende variëteit wordt beschouwd als de oorspronkelijke soort en opent haar talrijke roze-witte bloemen tussen eind april en mei.

Zuilvormige bloedpruim

De bloedpruim variëteit Prunus cerasifera ‘Crimson Pointe’® wordt een zuilvormige bloedpruim genoemd vanwege zijn rechtopstaande, zuilvormige groei. Hij wordt 3 tot 5 meter hoog, maar is slechts 1 tot 1,8 meter breed.

Bloedpruim als standaard
Van struik tot hoogstam is de bloedpruim verkrijgbaar in een grote verscheidenheid aan groeivormen. [Foto: Dusan UHRIN/ Shutterstock.com]

Het planten van bloedpruimen: plaats en procedure

Bloedpruimen zijn zeer robuuste en weinig veeleisende planten. De perfecte standplaats voor de bloedpruim is volle zon tot uit de zon en warm. De sierstruik gedijt ook goed op halfschaduwrijke of schaduwrijke plaatsen, maar produceert meestal minder bloemen. De grond moet matig droog tot vochtig en rijk aan voedingsstoffen zijn, met een hoog kleigehalte en een neutrale tot alkalische bodemreactie. De boom gedijt zonder problemen in de meeste tuingronden. Als de bloedpruim eenmaal met succes is gegroeid en zich op zijn plaats heeft gevestigd, zal hij de droge zomermaanden zonder schade overleven.

De juiste tijd om een bloedpruim te planten is de herfst of het voorjaar. Wanneer de juiste plaats in de tuin is gevonden, graaft u een plantgat dat ongeveer tweemaal zo groot moet zijn als de plantcontainer of de kluit. Vul het met wat losgemaakte tuinaarde of plantgrond. Onze veenvrije Plantura Organic Universal Soil is hier bijvoorbeeld zeer geschikt. Door het hoge compostgehalte en de organische bemesting biedt het optimale uitgangsvoorwaarden voor een langdurige goede plantenontwikkeling. Bij containerplanten moeten de wortels voor het planten licht worden gekrabd. De daaruit voortvloeiende verwondingen zullen hun vertakking stimuleren. Plaats vervolgens de plantbol in het plantgat, vul het met substraat en geef goed water.

TipGrote bloedpruimen of bomen met hoge stammen moeten worden vastgemaakt aan ten minste één, bij voorkeur twee, houten palen met een stabiele boomband. Zonder opbinding hebben de jonge bomen weinig steun en kunnen ze niet goed groeien, omdat de zich pas ontwikkelende fijne wortels bij elke bovengrondse beweging steeds worden losgetrokken. Deze maatregel is echter niet nodig voor kleine containerplanten.

De bloedpruim kan ook worden geplant in een container voor het balkon of terras. Hiervoor is echter alleen de dwergbloedpruim met zijn relatief lage groeihoogte geschikt. Let er bij het kiezen van een geschikte pot op dat deze voldoende groot is (minstens 40 liter) en een drainagegat heeft. Met een extra drainagelaag van kleisplinters kan wateroverlast betrouwbaar worden voorkomen. Als substraat is ofwel tuinaarde of een potgrond zoals onze Plantura Organic Universal Soil geschikt. Het heeft een goede structuur en bevat alle belangrijke voedingsstoffen voor een gezonde ontwikkeling van de plant.

Plantura Biologische Universele Grond
Plantura Biologische Universele Grond

Biologisch, turfvrij & klimaatvriendelijk:
Voor alle planten binnen & buiten,
100% natuurlijke ingrediënten,
onschadelijk voor mens en dier

Koop hier!

Blood Plum Care

In het algemeen is de bloedpruim een zeer robuuste en weinig veeleisende houtige plant. Behalve af en toe bemesten en water geven aan jonge bloedpruimen, kan naar wens worden gesnoeid. Verdere zorgmaatregelen zijn normaal gesproken niet nodig.

Bemesten en water geven aan bloedpruim

Als niet veeleisende sierstruik heeft de bloedpruim geen regelmatige bemesting nodig. Bemesting met hoornschaafsel of compost of het gebruik van een goede kwaliteit plantgrond bij het planten biedt echter goede voorwaarden voor een krachtige groei. Om het nutriëntengehalte van de grond op peil te houden, kan later in het voorjaar van tijd tot tijd ook een compostmeststof worden toegediend.

Voor bloedpruimen in kuipen is incidentele bemesting aan te bevelen. Omdat compost hier nogal onhandelbaar is, kan een volledige organische meststof worden gebruikt, zoals onze Plantura Organische Universele Meststof. Minerale meststoffen moeten worden vermeden, vooral voor potplanten: op lange termijn veroorzaken zij een verzakking van de grond en een verslechtering van de plantengroei door het daaruit voortvloeiende gebrek aan zuurstof bij de wortels.

Vooral direct na het planten is voldoende water geven belangrijk, zodat de jonge plant goed groeit. Oudere bloedpruimen hoeven meestal geen water te krijgen. Ook langere droge perioden in de zomermaanden schaden de ontwikkelde bloedpruimen meestal niet.

jonge sierpruim
Jonge bloedpruimen moeten na het planten regelmatig water krijgen. [Foto: anmbph/ Shutterstock.com]

Pruim bloedpruim

De bloedpruim hoeft niet regelmatig teruggesnoeid te worden. Af en toe snoeien bevordert echter de bloei. Indien nodig kan de kroonvorm ook door snoeien worden veranderd en kan de bloedpruim ook als half- of hoogstam worden gekweekt. De kroon van oudere bloedpruimen kan worden uitgedund als hij te dicht groeit. Knip de uiteinden niet terug, maar verwijder altijd hele takken. Zorg ervoor dat je op kegels knipt: Dit betekent dat bij het verwijderen van een scheut of tak altijd stengels van ongeveer 5 cm lang overblijven, de kegels. Deze maatregel is belangrijk, omdat bomen van het geslacht Prunus sluiten hun wonden bijna nooit door overgroei, d.w.z. de vorming van wondweefsel (callus), maar drogen slechts terug in op de aangetaste plaatsen.

TipDe bloedpruim is winterhard in onze regio. Alleen op moeilijke plaatsen moeten de stammen van jonge bomen in de winter worden geverfd of met kalk worden bedekt, omdat hun jonge schors gevoelig is voor vorstscheuren.

Bloedpruim vermeerderen

Bloedpruimen kunnen worden vermeerderd door zaad of door stekken. Kweken uit zaad is een zeer tijdrovende zaak, terwijl stekken van de kersenpruim zelden doorkomen.
Gelukkig is het mogelijk om de bloedpruim te enten. De beste methode om de bloedpruim te enten zou copulatie zijn. De enten worden in de winter tot ongeveer eind januari afgesneden. Ze moeten op een koele en donkere plaats worden bewaard tot het enten tussen maart en april.

Bloedpruimen: eetbaar of giftig?

De vruchten van de bloedpruim zijn eetbaar. Alleen de zaden in de pit zijn giftig. Daarom moet men de zaden niet inslikken. De rijpe kersenpruimen zijn rauw eetbaar en hebben een zoete smaak. Ze kunnen heerlijk worden verwerkt tot aromatische jam of cake.

Vruchten van de Bloedpruim
De bloedpruimvruchten zijn eetbaar en kunnen zeer goed tot aromatische jam worden verwerkt. [Foto: simona pavan/ Shutterstock.com]

Bloedpruimenoogst: wanneer zijn ze rijp?

De vruchtzetting begint uiterlijk begin mei, wanneer de bloemen zijn uitgebloeid. Ongeveer twee maanden later (vanaf begin juli) zijn de vruchten rijp en kunnen ze worden geoogst.

De bloedpruimen, die ongeveer 3 cm groot zijn, worden bij rijpheid kersenrood tot paars. De vruchten geven iets mee bij vingerdruk, worden zachter en luiden zo de oogsttijd van de bloedpruim in.

Bloedpruim: ziekten en plagen

Ziekten die relevant zijn voor de bloedpruim, maar meestal niet levensbedreigend, zijn echte meeldauw, monilia (tipdroogte en vruchtrot) en schotziekte. Dit zijn schimmelziekten die vaak voorkomen bij fruitbomen. Plagen die de bloedpruim aantasten zijn hoofdzakelijk de bladluis en de kleine vorstvlinder.

In de regel zijn grote bloedpruimen zelden onder de indruk van schimmelziekten. Bij jonge planten moet het aangetaste loof echter worden verwijderd om verspreiding te voorkomen. Voor jonge planten kan ook een andere standplaats worden overwogen als wordt vermoed dat een ongeschikte standplaats de ziekte heeft bevorderd. Bovendien kan een voldoende toevoer van kalium en calcium schimmelziekten voorkomen. Onze Plantura biologische universele meststof is daar bijvoorbeeld zeer geschikt voor. Met zijn langdurige werking en uitgebalanceerde NPK-verhouding bevordert het de instandhouding van gezonde, vitale planten. Ook goed voor de gezondheid van de bloedpruim is af en toe bekalken of het strooien van eierschalen als meststof.

Matige bladluizenplagen hoeven meestal niet te worden bestreden. Als u lieveheersbeestjes in uw tuin hebt, zullen zij zorgen voor een afname van de plaag. Als u enorme problemen hebt met bladluizen op uw kersenpruim, kunt u hulp vinden in ons artikel over bladluisbestrijding.

Bloedpruim met ongedierte
Jonge kersenbomen en kersenpruimen kunnen behoorlijk last hebben van bladluizen [Foto: Tomasz Klejdysz/ Shutterstock.com]

Als u meer wilt weten over andere decoratieve sierheesters voor uw tuin, vindt u wat u zoekt in ons speciale artikel over 10 heesters en bomen met intense herfstkleur.

Vergelijkbare berichten