Kiemen bij koude en vorst vereisen weken van koude stimulans voor ontkieming. We introduceren het fenomeen en enkele vertegenwoordigers van de koude kiemers en geven tips voor het zaaien.
Niet alle zaden zijn onmiddellijk klaar om te ontkiemen na het oogsten en drogen in de herfst. Veel van onze inheemse planten zijn koude kiemers. Wij laten u kennismaken met het fenomeen, leggen uit wat voor zin dit heeft voor de zaden, geven een lijst van kiemplanten bij koude of vorst en geven tips om ze toch te laten ontkiemen.
“Inhoud
- Koudkiemen: wat wordt ermee bedoeld?
- Lijst van koude kiemen
- Welke groente is een koude kiemer?
- Welke fruitsoorten zijn koude kiemers?
- Welke kruiden zijn koude kiemers?
- Welke bloemen zijn koude kiemers?
- Welke vaste planten zijn koude kiemers?
- Zaaien van koude zaailingen: zo gaat u te werk
Koude kiemkracht: wat betekent dat?
Vorst- of koudekiemen zijn planten waarvan de zaden niet of nauwelijks kunnen kiemen zonder een langdurige koudeperiode. De zaden zijn in een staat van rust. Deze dormantie kan worden veroorzaakt door een zeer harde zaadhuid, een nog niet volledig ontwikkeld plantenembryo binnenin of door kiemremmende stoffen in het embryo of voedingsweefsel. Ook ongunstige milieuomstandigheden zoals droogte verhinderen dat het zaad ontkiemt. Veel zaden hebben een combinatie van verschillende soorten dormantie die moet worden overwonnen voordat ontkieming kan plaatsvinden.
In het geval van koude kiemers zijn het vooral de kiemremmende stoffen in het binnenste die de rustperiode in gang zetten. Een sterk geconcentreerd plantenhormoon, abscisinezuur, is meestal verantwoordelijk voor deze zaadrust. Dit hormoon moet voorkomen dat koudegevoelige planten al in de herfst ontkiemen en bij de daaropvolgende wintervorst vergaan en doodvriezen. In plaats daarvan overleven deze zaden de winter buiten en ontkiemen pas in het voorjaar als de temperaturen weer stijgen. De wekenlange koude stimulans breekt langzaam het abscisinezuur af en de zaden kunnen eindelijk ontkiemen. De blootstelling aan koude vindt ofwel op natuurlijke wijze buiten plaats of kan ook kunstmatig worden nagebootst in de koelkast of vriezer.
Het opzettelijk breken van de rustperiode door kunstmatige koude wordt ook stratificatie genoemd. De meeste inheemse boomsoorten en talrijke sier- en nuttige planten in onze tuinen behoren tot de koude kiemers. Hun zaden zijn ontworpen om de koude winter af te wachten en ontkiemen pas in het volgende voorjaar. In milde of tropisch warme gebieden ontkiemen de zaden van de daar inheemse soorten meestal direct, omdat ze geen vorst of winter te vrezen hebben en een koude-afhankelijke rustperiode geen zin zou hebben.
OpmerkingDe term “koude kieminstallaties” heeft betrekking op vorstkieminstallaties en koele kieminstallaties. De eerste hebben aanzienlijk koudere temperaturen nodig om de zaadrust te doorbreken dan de koele kiemplanten, die zijn aangepast aan mildere winters.
Lijst van koude kiemen
Koudkiemers voelen zich vooral thuis in de gematigde en poolgebieden, waartoe ook veel inheemse planten behoren. In de volgende lijst geven wij u een overzicht van koudkiemende nuttige en sierplanten.
Welke groenten zijn koude kiemers?
Als het gaat om groenten, zijn er vrij weinig kiemkrachtigen in koude toestand, aangezien veel soorten die wij in de tuin kweken afkomstig zijn uit veel warmere klimaten waar de zaden geen zaadrust nodig hebben. Deze omvatten de bijna vergeten kervel (Chaerophyllum bulbosum) en de twee vaste planten wilde knoflook (Allium ursinum) en de kustzeekool (Crambe maritima), maar hij heeft alleen zachte temperaturen van meer dan 5 °C nodig. Sla (Lactuca sativa) is geen koude kiemer, maar wordt bij voorkeur gekweekt in de koelere maanden lente en herfst, omdat hij de neiging heeft om in de zomer door te schieten en dan niet meer bijzonder lekker smaakt.
Welke fruitsoorten zijn koude kiemers?
Veel fruitsoorten die in ons gebied groeien laten hun zaden slapend in de winter. Deze omvatten hazelnoten (Corylus avellana), walnoten (Juglans regia), wilde vruchten zoals kornoelje (Cornus mas) en de hele rozenfamilie (Rosaceae). Deze grote familie omvat appels (Malus x domestica) en peren (Pyrus communis), evenals steenvruchten – kersen (Prunus avium), mirabellen (Prunus domestica subsp. syriaca), pruimen (Prunus domestica) en Co.
Welke kruiden zijn koude kiemers?
Veel kruiden die van nature op onze breedtegraden voorkomen zijn ook kiemkrachtig, bijvoorbeeld bieslook (Allium schoenoprasum), dille (Anethum graveolens) en salie (Salvia officinalis), woodruff (Galium odoratum) en arnica (Arnica montana).
Welke bloemen zijn koude kiemers?
Sommige inheemse eenjarige bloemen die zich door zaad voortplanten behoren ook tot de soorten met koude-afhankelijke zaadrust. Typische koude kiemers zijn klaprozen (Papaver), korenbloemen (Centaurea cyanus), sommige soorten kampioenen (Silene) en violet (Viola). Ook leeuwenbekken (Antirrhinum), wat koningskaars (Verbascum), de mooie maïskokkel (Agrostemma githago), het eenjarige zilverblad (Lunaria annua) en enkele reigerbekken (Erodium) en sommige wolfsmelkplanten (Euphorbia) behoren tot de koude kiemers.
Welke vaste planten zijn koude kiemers?
Veel van onze inheemse vaste planten zijn koude kiemers, omdat zij zich hebben aangepast aan de koude winters in onze streken. Exotische vaste planten uit warmere streken hebben daarentegen vaak geen rustperiode. Tot de koudkiemende vaste planten behoren bijvoorbeeld Adonisroos (Adonis), kerstrozen (Helleborus niger), vlambloemen (Phlox), pioenen (Paeonia), primula’s (Primula veris), vergeet-me-nietje (Myosotis) en ook de lavendel (Lavandula angustifolia) is een koude kiemer.
Lijst van koude kiemen in een oogopslag:
- Groenten: kervelbiet, wilde knoflook, zeekool
- Fruit: Hazelnoten, Walnoten, Kornoelje, Rosaceae, Steenvruchten
- Kruiden: Bieslook, Dille, Salie, Bosruff, Arnica
- BloemenKlaprozen, korenbloemen, sommige soorten veldbessen, viooltjes, leeuwenbekjes, moerasspirea, korenhaantje, zilverblad, sommige zilverreigers, sommige wolfsmelk.
- Vaste planten: Adonisroos, Kerstroos, Vlambloem, Pioenroos, Koeienbloem, Vergeet-me-nietje, Lavendel
Zaaien van koude zaailingen: hoe gaat u te werk?
Er zijn twee manieren om koud zaad succesvol te laten ontkiemen. Met weinig moeite zaait u de vorstzaailingen in de late herfst van oktober tot november buiten in het bed of een zaaibakje dat u gedurende de winter buiten laat staan. Noteer bij het zaaien de respectieve plantdiepte van de zaden en markeer de plek met een etiket, zodat u later weet wat hier in het voorjaar zal uitlopen. Nu kunt u de zaden in de winter met rust laten, omdat ze toch al in rust zijn en geen extra zorg nodig hebben. Vanaf maart, als de bodemtemperatuur stijgt, beginnen de zaden te ontkiemen. Afhankelijk van de soort kan het tot half april duren voordat je de eerste plantjes ziet. Koude zaailingen kunnen ook in de zomer buiten worden gezaaid. Ze zullen echter pas in het volgende voorjaar ontkiemen.
TipSommige zaadhandelaren van zaden met een sterke dormantie verkopen zaden met een reeds gebroken dormantie. Ze zijn alleen in afwachting van ontkieming, die wordt bereikt door drogen. Ze zijn dus beperkt houdbaar, maar ontkiemen direct als ze gezaaid worden. De processen om deze toestand te bereiken zijn meestal gepatenteerd en hebben speciale naamsupplementen.
Hoe zaai je koude zaailingen buiten?
- Zaaien in de late herfst van oktober tot november op bed of in een zaaibakje dat buiten staat.
- Het is het beste om de plaats van het zaaien te markeren, zodat u die in het voorjaar nog kunt vinden.
- De ontkieming begint tussen maart en half april, wanneer de temperaturen stijgen.
- Sommige zaadhandelaren verkopen zaden met gebroken dormantie, die geen koudeprikkel meer nodig hebben.
Een seizoenonafhankelijke methode is het doorbreken van de zaadsluimte met behulp van de koelkast. Koude kiemen kunnen hier het hele jaar door enkele weken worden bewaard en vervolgens ontkiemd. Het is belangrijk de zaden één tot twee weken in warm water te laten opzwellen. Droge zaden zullen zelfs na een koudebehandeling nauwelijks ontkiemen. Meng de zaden nu met een kweekbodem die voor ongeveer een derde is verrijkt met zand.
Onze Plantura biologische kruiden & zaaigrond is hiervoor ideaal omdat deze weinig voedingsstoffen bevat en tegelijkertijd een zeer losse consistentie heeft, wat het ontkiemen vergemakkelijkt. Bevochtig het zaad-grond mengsel goed en doe het in een diepvrieszak. Label het met de datum, zodat u gemakkelijk de weken kunt bijhouden die de zak nu in de koelkast doorbrengt.
Biologisch, turfvrij & klimaatvriendelijk:
Zowel voor aromatische kruiden als voor
succesvol zaaien, stekken
vermeerdering & voor het verspenen
U kunt ook hele zaaibakjes in de koelkast zetten. Zorg er hier wel voor dat het substraat nooit uitdroogt. Een huishoudfolie kan dit gemakkelijk verhelpen. De duur en de optimale temperatuur voor het doorbreken van de rustperiode varieert per plantensoort. In het algemeen hebben zaden van koude kiemers temperaturen tussen -4 en 4 °C en drie tot twaalf weken stratificatie nodig. Maar sommige houtachtige planten hebben zelfs een paar maanden kou nodig. Plaats na voldoende tijd in de koelkast de zaaibakjes op een lichte plaats bij een milde 5 tot 12 °C. Leg het grondmengsel uit de diepvrieszak gewoon plat in een kweekbak. Bij de iets hogere temperaturen beginnen de zaden nu te ontkiemen. Na een paar weken, worden geprikt en getransplanteerd zoals gewoonlijk.
Hoe zaai je koude zaailingen in de koelkast?
- Zaadrust kan ook in de koelkast worden doorbroken.
- Bewaar de zaden hiervoor een paar weken in de koelkast in een diepvrieszak gevuld met kweekgrond en zand in een 2:1 verhouding.
- Als alternatief kunnen hele zaadbakjes in de koelkast worden gezet, maar het substraat mag niet uitdrogen.
- Afhankelijk van de plantensoort zijn verschillende temperaturen en lengtes van de koudeperiode nodig voor de kieming.
- Zodra voldoende tijd is verstreken, worden de zaden gezaaid in kweekbakken of worden de kant-en-klare zaaibakken op een geschikte plaats gezet.
- Een lichte plaats bij 5 – 12 °C is ideaal voor het ontkiemen.
Koudkiemers of niet, eerst moeten we van alle planten zaden verkrijgen en deze goed drogen en bewaren tot de volgende zaaibeurt. We geven tips over individuele soorten en hoe je er goed zaad van kunt verkrijgen.
Inhoudsopgave