Moerasspirea is een oude geneeskrachtige plant en een populaire bloeiende plant in de huistuin. Hier kunt u meer te weten komen over het delicate kruid en zijn vereisten in de tuin.

Bloeiende moerasspirea
Moerasspirea is een inheemse wilde en geneeskrachtige plant in Eurazië en Noord-Amerika.

In de zomer prikkelt de zoete geur van moerasspirea alle zintuigen en de filigrane bladeren en bloemen zijn een lust voor het oog in elke vaste plant. Wij laten u kennismaken met de vaste plant en geven tips voor het kiezen van variëteiten, het planten en verzorgen van moerasspirea.

Inhoud

  • Moerasspirea: oorsprong en eigenschappen
  • De belangrijkste moerasspirea-soorten
  • Plant moerasspirea
  • Verzorging van moerasspirea
  • Planten van moerasspirea
  • Oogst, geneeskrachtige eigenschappen en gebruik van moerasspirea

Moerasspirea: Oorsprong en eigenschappen

De tere, meestal wit bloeiende moerasspirea (Filipendula) is een wilde plant die inheems is van Europa tot Klein-Azië en in Noord-Amerika. Rassen met grotere bloemen of betere groei-eigenschappen zijn geselecteerd voor aanplant in huis-tuinen. Het kruid, dat behoort tot de Rosaceae-familie, is bekend onder talrijke namen. Hij wordt onder andere weide-kamperfoelie, weidekoningin, kamperfoelie of Sint-Janswortel genoemd.
Moerasspirea werd door de Kelten al beschouwd als een geneeskrachtig kruid vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen. De zoete, amandelachtige en eetbare bloemen van moerasspirea werden vroeger op bruiloften voor het bruidspaar uitgestrooid. In de 19e eeuw was het voor het eerst mogelijk salicylzuur, het werkzame bestanddeel van aspirine, uit moerasspirea te winnen. Hoewel de oude geneeskrachtige plant nooit het actieve bestanddeel voor het geneesmiddel heeft geschonken, is de vroegere naam van deze plant, namelijk Spiraea ulmanaria maar was de naamgever van aspirine.

Moerasspirea is een vaste plant die tot twee meter hoog wordt, dus kruidachtig en overblijvend. Moerasspirea vormt zijn geveerde bladeren aan roodgekleurde, lange stengels. In het geval van onze inheemse soort, de echte of grote moerasspirea (Filipendula ulmaria), doet de vorm van de afzonderlijke blaadjes denken aan iepenbladeren (Ulmus). Daar komt de soortnaam vandaan. In het voorjaar vormen zich talrijke bloemknoppen in grote pluimen aan de top van de lange stengels. Tijdens de bloeitijd van de moerasspirea, van juni tot augustus, bloeien deze crèmewit. Hun zoete geur en rijke stuifmeelvoorraad trekt talrijke bestuivers aan, zoals bijen, zweefvliegen en kleine keversoorten die op de kleine bloemen rondhuppelen. Andere moerasspirea soorten produceren ook roze bloemen – meer hierover in de volgende paragraaf. Na de bloei vormen zich vele kleine schroefvormige, verstrengelde, sikkelvormige zaden, die donkerbruin worden naarmate de zaden rijpen.

Opmerking over het gevaar van verwarring: Moerasspirea wordt gemakkelijk verward met kleine moerasspirea (Filipendula vulgaris). Er is ook een zekere gelijkenis, vooral met de bladeren van moerasspirea, in de boskamperfoelie (Aruncus dioicus). Beide planten bevatten giftige blauwzuurglycosiden in hun ruwe staat en mogen daarom niet worden gegeten of anderszins bereid. De kleine moerasspirea heeft aanzienlijk grotere bloemen dan de echte moerasspirea. De twee zijn ook van elkaar te onderscheiden door hun zaden: De schroefvormige, gedraaide, gekromde zaden van de echte moerasspirea zijn gemakkelijk te onderscheiden van de rechte nootjes van de kleine moerasspirea.

Moerasspirea in een weide
De kleine moerasspirea heeft aanzienlijk grotere bloemen dan Filipendula ulmaria [Foto: Emilio100/ Shutterstock.com]

De belangrijkste moerasspirea-soorten

Moerasspirea komt in verschillende soorten in onze tuinen voor, waarbij vooral de verschillen in bloemvorm en kleur en in bladvorm en groeihoogte opvallen. De volgende twee soorten zijn inheems in ons gebied Filipendula ulmaria en Filipendula vulgaris. Wij presenteren de belangrijkste moerasspirea soorten:

  • Moerasspirea (Filipendula ulmaria): Kan tot 120 cm hoog worden en bloeit van juni tot augustus. Alleen de moerasspirea wordt gebruikt als geneeskrachtig kruid.
  • Kleine moerasspirea (Filipendula vulgaris): Wordt maximaal 40 cm hoog en bloeit van juni tot juli. De bloemen zijn veel groter dan die van de andere soorten.
  • Roze moerasspirea (Filipendula rubra) bereikt een hoogte tot 150 cm en valt vooral op door zijn roze en rode bloempluimen. De bloeiperiode duurt van juli tot augustus.
  • Reuze spirea (Filipendula camtschatica): Kan meer dan 200 cm hoog worden en vormt grote, berenklauwachtige bladeren. Hij komt oorspronkelijk uit Japan en Oost-Siberië.
Roze moerasspirea met roze bloemen
De roze moerasspirea betovert met zijn roze bloemkleur [Foto: Julietphotography/ Shutterstock.com]

Plant moerasspirea

De ideale standplaats voor moerasspirea is een halfschaduwrijke tot zonnige plek. De grond moet rijk zijn aan voedingsstoffen, vochtig tot nat en zo mogelijk nooit helemaal uitdrogen. Moerasspirea voelt zich snel thuis bij beken en vijvers.

Zoals bij de meeste vaste planten is de late herfst van oktober tot november of het vroege voorjaar in maart een ideale tijd om moerasspirea te planten.

Maak daartoe eerst de grond ruim los. Doe er vervolgens wat compost of een overwegend organische langzaam vrijkomende meststof in, zoals onze Plantura Organische Universele Meststof. Zet de moerasspirea plantjes vervolgens in de grond, druk ze rondom goed aan en geef ze krachtig water.
Meestal worden twee tot drie moerasspirea planten in kleine groepjes bij elkaar geplant – dit ziet er bijzonder aantrekkelijk uit en komt overeen met de natuurlijke gezelligheid van de plant. De plantafstand tot naburige planten moet ten minste 45 cm bedragen.

Een jaarlijkse bemesting voorziet uw moerasspirea op een normale bodem betrouwbaar van alle belangrijke voedingsstoffen. Op armere en zandigere gronden is het raadzaam om bij het planten royaal gebruik te maken van een goede plantgrond, zodat de moerasspirea voldoende vochtig staat en de ondergrond voldoende voedingsstoffen kan opslaan. Een turfvrije en voedselrijke grond zoals onze Plantura Organic Universal Soil is hiervoor perfect geschikt. De moerasspirea is winterhard tot -40 °C en kan dus zonder bescherming in winterslaap worden gebracht.

Moerasspirea planten in één oogopslag:

  • Gedeeltelijke schaduw tot zonnige standplaats met voedselrijke en vochtige tot natte grond.
  • Planttijd in de late herfst of het vroege voorjaar.
  • Maak de grond ruim los en verbeter met compost of langzaam vrijkomende meststof.
  • Plant de moerasspirea, goed aandrukken en water geven.
  • Plant in kleine groepjes van twee tot drie planten.
  • Afstand van 45 cm tot naburige planten.
  • Jaarlijkse bemesting om voedingsstoffen te leveren.
Moerasspirea aan de waterkant
Moerasspirea geeft de voorkeur aan vochtige, voedselrijke plaatsen in de buurt van water. [Foto: SHARKY PHOTOGRAPHY/ Shutterstock.com]

Verzorging van moerasspirea

Moerasspirea is een onderhoudsarme bloeiende vaste plant die meestal alleen in droge zomers water moet krijgen. In de herfst kan de plant worden teruggesnoeid nadat de bovengrondse delen van de plant zijn afgestorven. Het dode loof dient echter ook als winterbescherming voor de plant in strenge winters en kan tevens een winterverblijf bieden aan insecten. Als de plant om visuele redenen toch wordt teruggesnoeid, kan het loof als stekken op het bed blijven liggen.

Van tijd tot tijd wordt moerasspirea aangetast door een roestschimmel (Triphragmium ulmariae), die rood-oranje sporen afzet op de onderkant van het blad. Zieke bladeren moeten worden verwijderd om verdere aantasting te voorkomen. In gezonde en goed gevoede planten vormt de roestschimmel echter nauwelijks een bedreiging voor moerasspirea.

Plantura Organische Universele Meststof
Plantura Organische Universele Meststof

Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur

Koop hier!

Moerasspirea vermeerderen

In de tuin zaait moerasspirea zich meestal uit en kan zich zo in het bed verspreiden. Als u dit te ongericht of zelfs hinderlijk vindt, kunt u de zaden van de moerasspirea, die in de herfst bruin worden, samen met de hele bloempluim afknippen. Gelukkig blijven de zaden lang aan de scheut hangen en vallen ze niet gemakkelijk op de grond. Als u de moerasspirea zelf wilt zaaien, kunt u de zaden direct op de gewenste plaats zaaien of ze binnenshuis drogen en vervolgens op een koele, droge plaats bewaren. In november of februari kunnen de koudkiemende zaden dan rechtstreeks op het oppervlak van het bed worden gezaaid. Zorg ervoor dat de zaden slechts 0,5 cm diep zijn en ongeveer 35 tot 40 cm uit elkaar staan. De zaden hebben wekenlang koele temperaturen nodig om te ontkiemen en mogen in die tijd nooit uitdrogen.

Een goed alternatief voor het zaaien van moerasspirea is het verdelen van een bestaande onderstam in het vroege voorjaar of de herfst. Prik met behulp van een spade een deel van de kluit uit en verplant deze elders. Als het uitplanten in het voorjaar gebeurt, geef dan de eerste weken goed water, zodat de moerasspirea snel verse wortels vormt.

Oogst, geneeskrachtige eigenschappen en gebruik van moerasspirea

In de geneeskunde worden vooral de geneeskrachtige bloemen gebruikt. De bladeren van moerasspirea worden veel minder vaak gebruikt. De oogsttijd van moerasspirea is van juni tot juli, voordat de zaden zich vormen. Knip daartoe hele bloempluimen af en droog ze voorzichtig op een droge, goed geventileerde plaats zonder direct zonlicht. Het is het beste om vroeg in de ochtend te oogsten en voordat de bloemen helemaal open zijn, want dan is het gehalte aan werkzame stoffen in moerasspirea het hoogst. Volledig gedroogde bloemen kunnen het best worden bewaard op een droge, luchtdichte, koele en donkere plaats. Dit is de beste manier om de ingrediënten te bewaren. De droge moerasspirea-bloesems zijn ongeveer een jaar houdbaar.

Moerasspirea wordt verwerkt tot een tinctuur
Een tinctuur van moerasspirea bloemen verlicht spanning en hoofdpijn [Foto: Madeleine Steinbach/ Shutterstock.com]

Moerasspirea wordt gebruikt om de pijn te verlichten bij verkoudheid, maar ook bij blaas- en nierkwalen. De flavonoïden, tannines en salicylzuurbestanddelen die het bevat hebben ook een verzachtend effect op maagpijn en bevorderen de wondgenezing. De bloemen worden daarom in verschillende mengsels aangeboden als moerasspiretthee. Een met alcohol bereide tinctuur van moerasspirea is uitwendig effectief tegen hoofdpijn en lichte spanning. Mensen die gevoelig zijn voor salicylzuur moeten moerasspirea echter helemaal vermijden. De geurige bloemen worden ook gebruikt in verschillende moerasspirea-recepten, waar ze worden gebruikt om jam, gelei en moerasspirea-siroop op smaak te brengen.

Bericht: Moerasspirea is niet giftig, maar zoals bij alle geneeskrachtige planten is er een maximale dagelijkse dosis die niet mag worden overschreden. Meer dan de aanbevolen 2,5 tot 3,5 gram moerasspirea per dag kan leiden tot maagklachten en misselijkheid.

Een andere inheemse wilde plant die al duizenden jaren wordt gebruikt voor genezing en overigens tientallen hommels naar uw tuin lokt, is smeerwortel. We geven tips voor het planten, verzorgen en oogsten van deze vaste plant.

Vergelijkbare berichten