Met Ollas maakt u een einde aan dagelijks water geven: met behulp van kleipotten worden uw tuinplanten meerdere dagen gelijkmatig van water voorzien.
Planten bewateren met ollas is een methode die al duizenden jaren bekend is om het werk te vergemakkelijken en water te besparen in de tuin. Hoe je ollas gebruikt voor irrigatie, welke voordelen ze bieden en hoe je zelf ollas bouwt, lees je in dit artikel.
Inhoud
- Wat zijn Ollas en hoe werken ze?
- Ollas correct gebruiken
- Ollas zelf bouwen: Instructies
Wat zijn Ollas en hoe werken ze?
Ollas (uitgesproken als “ojas”) zijn bolvormige kleipotten die worden gebruikt voor irrigatie in de tuin. Maar hoe werken ollas? De vaak amfoorachtige kleivaten worden tot hun nek in de grond begraven en kunnen dan met water worden gevuld. Door de poreusheid van de klei komt het water langzaam en continu in de bodem terecht. De werking van ollas hangt samen met de bodemwaterspanning, ook wel zuigspanning genoemd. Dit is groter naarmate de grond droger is, want dan wordt hij “absorberender”. Alleen wanneer de zuigspanning in de ondergrond groter is dan die van de kleipot, verlaat het water de olla. Omgekeerd betekent dit dat de grond alleen wordt bevochtigd als hij droog is – helemaal vanzelf, zolang de container gevuld is.
TipKleikegels, die vooral worden gebruikt om kamerplanten water te geven, werken volgens hetzelfde principe als ollas. In tegenstelling tot ollas bevindt het waterreservoir zich niet ondergronds in de kleipot zelf. In plaats daarvan wordt een omgekeerde fles water op de kleikegels geplaatst, die ongeveer zo groot zijn als een vinger. U kunt hier lezen hoe u kleikegels correct gebruikt.
Wat zijn de voordelen van besproeien met Ollas?
- Minder arbeid: Met Ollas voor irrigatie behoort dagelijks water geven tot het verleden. Door de langzame afgifte van water door de kleiwanden worden de plantenwortels langer van water voorzien. Ollas zijn daarom ook geschikt voor het besproeien van de tuin tijdens een korte vakantie.
- Minder waterverlies: Aangezien dit een zogenaamde ondergrondse irrigatie is, d.w.z. ondergronds, wordt de verdamping beperkt. Hierdoor verdampt er minder water over het bodemoppervlak. Dit bespaart tot 70% water in vergelijking met irrigatie door besproeiing. De vloeistof wordt dus veel efficiënter gebruikt.
- Minder wieden: Omdat het bodemoppervlak droger blijft, ontkiemen de zaden van onkruid minder gemakkelijk. De kans op uitlopend onkruid in uw bed neemt af.
- Minder ziekten en plagen: Vochtminnende schimmelziekten zoals valse meeldauw of valse meeldauw worden geëlimineerd door water te geven met ollas, omdat de bladeren van de planten niet nat worden tijdens het water geven. Slakken hebben het ook moeilijker om over de droge grondoppervlakken te kruipen.
- Diepere wortelontwikkeling: In tegenstelling tot conventionele bewatering wordt bij bewatering met Ollas niet alleen de bovenste laag van de grond nat gemaakt, maar wordt de grond tot diep in de bodem doorweekt. Uw tuinplanten worden zo gestimuleerd om dieper te wortelen.
- Minder kosten: Irrigatie met ollas is een goedkoop alternatief voor bijvoorbeeld een druppelslangsysteem. Dit geldt vooral als je de ollas zelf bouwt. Verderop in het artikel wordt uitgelegd hoe dit werkt.
De vele voordelen van irrigatie met ollas zijn al duizenden jaren bekend. Reeds in de oudste landbouwgids van China, het “Boek van Fan Shengzhi”, werd dit soort irrigatie beschreven. Irrigatie met klei was ook bekend in de oude culturen van Zuid-Amerika: Het woord olla komt uit het Spaans.
Tip: Ollas zijn bijzonder geschikt voor het besproeien van bedden op hellingen. Dit komt omdat het water snel wegloopt en niet diep in de bodem kan doordringen.
Ollas correct gebruiken
De eerste stap is het graven van een gat in de grond waar de olla in komt te staan. Dit kunt u het beste aan het begin van het jaar doen, wanneer de tuinplanten nog klein zijn en u bij het graven minder wortels zult vernietigen. Plaats de olla in het gat en vul het tot de nek met aarde. Vul vervolgens de olla met water en doe een deksel op de opening om te voorkomen dat er vuil en kleine dieren in vallen.
Hoe vaak moet je de Olla vullen? Een ruwe richtlijn voor het bijvullen van de ollas is het water ongeveer een of twee keer per week bij te vullen. De frequentie is sterk afhankelijk van de tuingrond, de hoeveelheid regen, de waterbehoefte van de planten en de porositeit van de grond. Zandig substraat kan bijvoorbeeld minder goed water opslaan dan klei- en leembodems, maar kan ook minder zuigspanning opbouwen door het lage gehalte aan fijne poriën. Kleiachtig substraat daarentegen voert de olla efficiënter af door zijn grote zuigkracht. Ook dorstige planten, wind, hoge zonnestraling en droge grond versnellen het leeglopen van de olla.
Welk gebied kan worden geïrrigeerd met een olla? Ook op deze vraag kan geen algemeen antwoord worden gegeven, omdat zij sterk afhangt van de grootte van de olla en de grondsoort. Bij wijze van indicatie kunnen planten binnen een straal van 50 tot 100 cm profiteren van irrigatie met ollas. Op zandgronden sijpelt het water sneller weg dan dat het zich zijdelings kan verspreiden. De straal waarin de planten profiteren van de olla is dus kleiner. Daarom moet op zandgronden een kleinere afstand tussen de ollas worden aangehouden. In slibrijke en kleirijke substraten is het begunstigde gebied groter. Het is een goed idee om de planten in een cirkel rond de olla te plaatsen. Bijzonder geschikt zijn kruipende planten zoals pompoen (Cucurbita maxima), want die groeien vanzelf rond de olla.
TipOllas zijn ideaal voor het besproeien van verhoogde bedden. Meestal is één olla hiervoor voldoende. Door de kleinere hoeveelheid grond in verhoogde bedden droogt de grond bijzonder snel uit. Irrigatie met ollas kan hier helpen.
De perfecte aanvulling op water geven met Ollas is mulchen. Door mulchen verdampt er namelijk nog minder water uit de grond en hoeft u nog minder vaak water te geven. Gebruik bijvoorbeeld gemaaid gras, bladeren of een duurzame optie zoals onze Plantura biologische pijnboomschors. Het is minder schadelijk dan de vaak gebruikte schorsmulch door regelmatige controles en blijft bijzonder lang op het bed liggen door zijn grove structuur om de bodem te beschermen.
Decoratief & natuurlijke pijnboomschors
in grove structuur van 25 tot 40 mm,
beschermt tegen onkruidgroei & uitdroging
Bouw je eigen ollas: Instructies
In plaats van de bolvormige kleipotten te kopen, kunt u gemakkelijk uw eigen ollas maken om water te geven. Dat heb je nodig:
- Twee terracotta/klei potten (noodzakelijkerwijs ongeglazuurd)
- Een bloempot onderzetter
- Hete lijm, tegellijm is ook geschikt
- Een ongebogen scherf van klei
In 3 eenvoudige stappen kun je zelf ollas bouwen:
- Lijm de twee kleipotten met de opening aan elkaar. Er mag geen water meer door de opening komen.
- Lijm nu de ongebogen kleisplinter op een van de drainagegaten. Een alternatief voor de kleisplinter is bijvoorbeeld wat mortel, siliconen, een platte steen of een kurk, die je met een beetje lijm kunt afdichten.
- U kunt de zelfgemaakte olla vullen met water (eventueel met behulp van een trechter) via het niet afgesloten afvoergat van de andere pot. De potvervanger dient als deksel voor de zelfgemaakte olla.
De olla is klaar! Zelfs een kleipot met een gesloten afvoergat kan volstaan als olla. Hij is gemakkelijker te vullen, maar heeft een kleiner volume.
Meer methoden om planten op vakantie water te geven vindt u in ons artikel over de beste tips voor de feestdagen.