Rode maan: smaak, teelt en gebruik van de appelsoort

Hoe smaakt de appel ‘Red Moon’? Waar komt het appelras vandaan? Wij beantwoorden al uw vragen over de roodvlezige appelsoort ‘Red Moon’.

Roze bloesems en donkerrode vruchten met even rood vruchtvlees – de appelsoort ‘Red Moon’ doet zijn naam eer aan. Met zijn intens gekleurde vruchten is het een echte blikvanger in de tuin. Maar het is niet alleen vanwege zijn kleurrijke appels dat de “Rode Maan” een echte sensatie is; zijn robuuste karakter maakt de oude Russische appelsoort ook tot een echt verzamelobject. In dit artikel vertellen we je welke eigenschappen de Rode Maan appel zo bijzonder maken en hoe je de oude appelsoort in de keuken kunt gebruiken.

Rode Maan: Profiel

Oorsprong en geschiedenis van de appel

De geschiedenis van de “Red Moon” begint al in het begin van de 20e eeuw: de Russische botanicus en pomoloog Ivan Mitshurin probeerde zeer robuuste en vorstbestendige appelrassen te kweken die ook goed gedijen in het frisse, continentale klimaat van Rusland. Hij kruiste de roodvlezige Niedzwetzki appel (Malus niedzwetzkyana), een wilde appelsoort, met de gecultiveerde appel. Rond 1915 resulteerde dit in de appelsoort “Red Standard”, die later werd omgedoopt tot “Red Moon”. Door zijn robuuste karakter en intens gekleurde appels verspreidde de appelboom zich snel van Rusland naar Duitsland, maar het Derde Rijk maakte een einde aan de verdere verspreiding van deze bijzondere appelsoort. Daardoor waren er in Duitsland nog maar enkele exemplaren van de ‘Red Moon’ over, zodat het ras bijna in de vergetelheid raakte. In 1999 diende de fruitteler Peter Stoppel in Duitsland een aanvraag in voor de bescherming van een roodvlezige appel met de naam “Weirouge”. Na enkele jaren bleek deze echter identiek te zijn aan de “Roter Mond”, waardoor de rasbescherming werd opgegeven. Toch wordt de term “Weirouge” nog vaak gebruikt als synoniem voor de “Rode Maan”. De “Red Moon” wordt tot op heden vaak aangetroffen bij liefhebbers, maar speelt ook een belangrijke rol bij de veredeling van andere roodvlezige dessertappels zoals de “Baya Marisa”.

Appel ‘Red Moon’: smaak en eigenschappen

De appels van de ‘Red Moon’ zijn prachtig om te zien: Naarmate ze rijpen, wordt de gele basiskleur steeds meer bedekt door een dieprode kleur die uiteindelijk de hele appel siert. Slechts af en toe zijn er nog groene lenticellen op de anders roodgewassen huid. De middelgrote, ronde vrucht, die aan een dunne, middellange steel hangt, onthult zijn charme pas als je de doffe schil opensnijdt: Bijna het hele vruchtvlees is rood gekleurd, zelfs de zaden en de schil hebben een duidelijke rode tint. De intens rode kleur van de appel wordt veroorzaakt door een verhoogd gehalte aan anthocyanen – deze dienen niet alleen als kleurstof maar ook als antioxidant. Dit betekent niet alleen dat het vlees van de “Red Moon” minder snel bruin wordt bij contact met zuurstof, maar ook dat de “Red Moon” bijzonder gezond is. Het stevige en sappige vruchtvlees van de appel valt echter niet bij iedereen in de smaak: door het lage suikergehalte in combinatie met een hoge zuurgraad is de “Red Moon” een aromatische maar door en door zure appel. Het pikante vruchtvlees van de “Red Moon” en zijn pittige zuurgraad is daarom slechts beperkt geschikt voor verse consumptie.

Bijzondere kenmerken van de teelt van de appelboom

Bij het kweken van de “Red Moon” was het de bedoeling een appelboom te ontwikkelen die zelfs in het barre Russische weer goed zou gedijen en goed zou opbrengen. Deze oude appelsoort is namelijk zeer robuust: afhankelijk van de onderstam heeft de krachtige boom meestal een middelsterke groeiwijze met een gemiddelde vertakkingsdichtheid. Afhankelijk van de onderstam en de standplaats bereikt de boom een uiteindelijke hoogte van 3 tot 5 meter. Hij wordt meestal gekweekt als een hoge of halfstammige boom en wordt beschouwd als zeer spaarzaam. De ‘Red Moon’ ontplooit echter zijn volle pracht als hij wordt geplant op een zonnige plek met voedselrijke grond. Op een dergelijke plaats neemt niet alleen de opbrengst toe, maar ook de kleurenpracht. Een kenmerk van de “Red Moon” is dat niet alleen het vruchtvlees, maar ook de jonge bladeren, de bloemen en zelfs het hout een roodachtige kleur hebben. Bovendien kan, zoals bij de meeste appelrassen, regelmatig snoeien de vertakking en de opbrengst verbeteren.

De roze tot rode bloemen van de ‘Red Moon’ sieren de appelboom van april tot mei. Ondanks zijn relatief vroege bloei kan de appelboom “Red Moon” vaak zonder problemen worden geteeld, zelfs in gebieden met risico op late vorst – zijn bloei wordt beschouwd als uiterst vorst- en weerbestendig. De opbrengst is bijzonder hoog als je een geschikt bestuivingsras in de buurt hebt. Bij de appelsoort ‘Red Moon’ zijn de rassen ‘White Clear Apple’, ‘Elstar’ of ‘James Grieve’ geschikt. Bovendien wordt het ras zelf beschouwd als een goede stuifmeeldonor. Bovendien overtuigt de ‘Red Moon’ met een goede weerstand tegen appelschurft, maar zijn vruchten worden in ongunstige omstandigheden snel aangetast door meeldauw.

Rode maanappel: oogsttijd en gebruik

Wanneer de intens gekleurde “Red Moon” appels eind september-oktober aan de boom glanzen, is de tijd om te oogsten aangebroken. Dan zijn de vruchten klaar om geplukt en gegeten te worden. Voor een intensieve rode kleuring van het vruchtvlees is het belangrijk de appels zo lang mogelijk aan de boom te laten. Als de oogstdatum te vroeg is, is de rode kleur van het vruchtvlees meestal nog niet sterk ontwikkeld.

De “Red Moon” is slechts beperkt geschikt voor verse consumptie, omdat de pittig-zure smaak niet door iedereen op prijs wordt gesteld. Voor het bakken of het maken van appelmoes of jam is de “Red Moon” echter bij uitstek geschikt – zijn rode kleur blijft ook tijdens de verwerking behouden. De ‘Red Moon’ kan door zijn sappige vruchtvlees ook als ciderappel worden gebruikt en produceert uitstekend rood appelsap.

Maar wie zijn appels niet onmiddellijk kan verwerken, hoeft zich geen zorgen te maken over de “Rode Maan”: Het appelras “Red Moon” staat ook bekend om zijn goede bewaareigenschappen. Op een koele en donkere plaats kan de appel vaak zonder problemen tot maart worden bewaard. Maar let op: zoals veel roodvlezige appelsoorten verdraagt de ‘Red Moon’ geen temperaturen onder 4 °C.

De ‘Red Moon’ is nog niet het juiste ras voor u? Andere interessante, roodvlezige rassen presenteren we in ons artikel over Redlove-appels.