Zeevruchten uit de tuin? De oesterplant smaakt bijna zoals zijn naamgenoot. Wij laten u zien hoe de oesterplant zich ook in uw tuin thuis kan voelen..
De oesterzwam is bij velen bekend, maar de oesterplant? Bijna niemand kent de delicate plant. Vooral in Duitsland blijft de plant een echte zeldzaamheid. Ten onrechte, want de oesterplant (Mertensia maritima) heeft allerlei vaardigheden: Het smaakt niet alleen verwarrend veel naar het gelijknamige zeevoedsel, het is ook gemakkelijk te kweken. In ons artikel laten we zien wat de oesterplant nodig heeft om zich thuis te voelen in uw tuin.
Inhoud
- Oesterplant. Wat is het?
- Oesterplant: locatie en bodemvereisten
- Oesterplant planten
- Verzorging van oesterplanten
- Oesterplanten in een pot
- Het eten van oesterplanten
Oesterplant: wat is het?
De oesterplant komt oorspronkelijk uit de kustgebieden van Noord-Europa, bijvoorbeeld uit Schotland of IJsland. In overeenstemming met het harde klimaat dat daar heerst, is de oesterplant zeer robuust en kan hij de Duitse winter uitstekend aan. Ook het uiterlijk is niet te verwaarlozen: Slechts 10 tot 15 cm hoog en vrij plat groeiend, is het een aantrekkelijke sierplant met zijn blauwgroene, licht zilverkleurige bladeren. De oesterplant is echter bijzonder mooi in zijn bloei: de kleine, blauwe en hangende bloemen zijn niet alleen een echte blikvanger, maar hebben er ook toe bijgedragen dat de oesterplant nu op veel plaatsen in de volksmond “bluebell” wordt genoemd.
Oesterplant: locatie en bodemvereisten
De oesterplant is gelukkig vrij gemakkelijk te behagen. Een zonnige of ten minste halfschaduwrijke plek is er belangrijk voor. De oesterplant houdt van zanderige en humusrijke grond. Het is echter vooral belangrijk dat het substraat los en goed gedraineerd is – de kleine plant verdraagt wateroverlast niet goed. Licht zoute bodems daarentegen zijn zeer geschikt voor de plant dankzij zijn maritieme wortels – de plant kan dus bijzonder goed worden geteeld in kustgebieden.
Plant oesterplant
Als je de oesterplant een nieuw huis wilt geven, heb je in principe twee opties: Ten eerste kunt u de oesterplant zaaien, en ten tweede kan de oesterplant vegetatief worden vermeerderd door deling. Vegetatief delen heeft het voordeel dat u direct resultaat ziet en niet eindeloos hoeft te wachten op de eerste zaailingen. De beste tijd om de stekken te planten is in het voorjaar, wanneer de temperaturen nog niet te hoog zijn, maar er geen angst meer is voor late vorst. Er is echter één groot nadeel: je hebt al een oesterplant nodig om nieuwe plantdelen te krijgen. Aangezien de plant in Duitsland nog vrij onbekend is, is dit vaak een moeilijke onderneming.
Zaden voor de plant verkrijgen is daarentegen relatief eenvoudig dankzij het internet. De zaden kunnen worden gezaaid in potten in de herfst of direct buiten, maar ze moeten alleen worden bedekt met een beetje aarde, omdat het lichte kiemers zijn. Bovendien hebben de zaden temperaturen van ongeveer 5°C nodig om überhaupt te kunnen ontkiemen – het is dus niet mogelijk om ze binnenshuis te kweken. De zaden mogen niet uitdrogen en moeten daarom regelmatig water krijgen zonder dat ze nat worden. Een nadeel van deze methode: de zaden ontkiemen zeer ongelijkmatig en over een lange periode, wat in het begin een onaantrekkelijk beeld in de tuin kan opleveren.
Verzorging van oesterplanten
De oesterplant is eigenlijk vrij gemakkelijk te verzorgen, maar een beetje steun kan geen kwaad. Regelmatig snoeien helpt de oesterplant zijn vorm te behouden en sterkere stengels te ontwikkelen. Ook het verwijderen van uitgebloeide of overtollige bloemen ondersteunt de plant: zo kan zij haar energie steken in haar geheime hoogtepunt, namelijk de intens aromatische bladeren. Verder kan een beetje kunstmest geen kwaad, evenals regelmatig water geven. Dit moet echter voorzichtig gebeuren: De oesterplant verdraagt geen droogte of wateroverlast, dus een delicate aanpak is nodig. Een hoofdzakelijk organische, langzaam vrijkomende meststof zoals onze Plantura Organische Universele Meststof wordt aanbevolen.
Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur
Oesterplanten in pot
Hoewel de oesterplant zich snel thuis voelt in de meeste tuinen, is de pot vaak een zinvol alternatief. Daar zijn twee belangrijke redenen voor: De oesterplant is een echte slakkenmagneet. De slijmerige wezens zijn gek op de plant en vallen hem letterlijk aan. In het bed is het nauwelijks mogelijk de oesterplant tegen de slakken te beschermen, ondanks slakkenbescherming en dergelijke. Een pot die een beetje verhoogd is, is daarentegen een onoverkomelijke muur en de slakken hebben geen kans meer.
Een andere reden om in potten te kweken is dat de oesterplant zich bijna explosief kan uitbreiden in het bed. Als de omstandigheden goed zijn, plant de kleine plant zich snel en efficiënt voort via uitlopers – andere planten maken nauwelijks een kans en worden verdreven. In een pot daarentegen blijft de oesterplant waar hij hoort.
Het eten van oesterplanten
Natuurlijk kun je de oesterplant zowel eten als bekijken. Van de lente tot de herfst kun je jezelf regelmatig aan de plant helpen. Alleen in de winter is oogsten niet mogelijk, omdat de bovengrondse delen van de plant afsterven en pas in het volgende voorjaar weer uitlopen. Je moet ook niet overdrijven met de oogst: Je moet ongeveer de helft van de bladeren aan de plant laten, anders loop je het risico dat hij doodgaat.
In de keuken zijn de bladeren een genot. Ze hebben een heerlijk intense zeevruchtensmaak en zijn de ideale toevoeging aan salades of op brood. De oesterplant is ook heerlijk bij visgerechten. De bladeren mogen echter niet gekookt worden. In heet water verliezen de bladeren niet alleen hun kleur, maar ook hun mooie aroma.
Net als de oesterplant is de zeekool (Crambe maritima) is een zogenaamde halofyt (zoutplant) en gedijt goed in kustgronden die verrijkt zijn met oplosbare zouten.
Inhoudsopgave
