Zijn late oogst en lange houdbaarheid maken de Ontario-appel tot een perfecte vitamineleverancier voor het koude seizoen. Wij vertellen je de belangrijkste dingen die je moet weten over deze appelsoort.
Sinds zijn ontdekking heeft de dessertappel “Ontario” zich wijd en zijd verspreid en is nu in vele tuinen en boomgaarden te vinden. En met een goede reden. De smakelijke winterappel heeft veel goede eigenschappen en is weinig veeleisend.
Inhoud
- Ontario Appel: Profiel
- Oorsprong en geschiedenis
- Eigenschappen en smaak van de Ontario-appel
- Bijzondere kenmerken van de teelt
- Oogsttijd en gebruik van de Ontario-appel
Ontario appel: profiel
| Fruit | zeer groot; geelgroen, roodachtig aan de zonzijde |
| Smaak | sappig, zuur |
| Opbrengst | hoog |
| Oogsttijd | Eind oktober tot november |
| Rijp voor consumptie | December tot mei |
| Houdbaarheid | zeer goed; houdbaar tot mei |
| Groei | gemiddeld sterk |
| Klimaat | vrij weinig veeleisend; geschikt voor late vorst |
| Ziekten en plagen | gevoelig voor vruchtboomkanker |
Oorsprong en geschiedenis
Aan het eind van de negentiende eeuw ontstond de Ontario-appel in Canada, in de staat Ontario. Door zorgvuldige selectie werd dit ras gekweekt uit de twee appelrassen “Wagner” en “Northern Spy”. Het duurde niet lang voordat de Noord-Amerikaanse noviteit ook in Europa aan zijn triomftocht begon, waar hij vandaag de dag nog steeds op grote schaal wordt geteeld.
Eigenschappen en smaak van de Ontario-appel
De appels uit Ontario behoren tot de zwaargewichten. Ze wegen tot 200 gram en zijn navenant groot. Hun kleur is geelachtig groen, met aan de zonzijde een uitgewassen roodachtige gloed. Een beet in een van de appels is een sappige, wrange smaakervaring. Hij is ook gezond, want de vruchten van deze appelsoort zijn rijk aan vitamine C. Het groenwitte vruchtvlees is hard en de vorm van de appel is enigszins afgeplat.
Bijzondere kenmerken van de teelt
Ontario appelbomen hebben een gemiddelde groei en stellen weinig eisen aan standplaats en bodem. Vanwege de goede vorstbestendigheid van de bloesems is een boom van deze variëteit het meest geschikt voor locaties met late vorst, omdat hij zelfs bij late koudeperiodes nog uitbundig draagt. Regio’s met extreme vorst in de winter zijn echter niet zijn kopje thee, omdat het hout van de boom vrij gevoelig is voor vorst.
Het bijzondere aan deze appelboom is zijn diverse vorm. Je kunt Ontario appelbomen zowel als hoogstam, als halfstam of als struik laten groeien. Zijn sterke en relatief korte scheuten dragen bijna elk jaar overvloedig vruchten in alle variëteiten. Vanwege het vorstgevoelige hout is het echter raadzaam om hoge stammen te enten op een ander appelras.
Over het algemeen zijn appelbomen uit Ontario goed bestand tegen ziekten. Alleen in droge gebieden komt echte meeldauw (Podosphaera leucotricha) de boom. Fruitboomkanker (Neonectria ditissima) kan echter een probleem worden.
Meer algemene informatie over het planten van appelbomen vindt u in dit artikel.
Oogsttijd en gebruik van de Ontario-appel
U kunt de appels plukken van eind oktober tot november. Deze typische winterappel is echter pas van december tot mei rijp voor consumptie. Zo is de Ontario-appel een van de weinige vruchten die in deze tijd van het jaar ook volop in het seizoen zijn. Als je de appels altijd op een koele en vochtige plaats bewaart, zijn ze maanden houdbaar. Merk echter op dat de appel vrij gevoelig is voor druk.
Je kunt de Ontario appel dan op veel verschillende manieren gebruiken. Je kunt direct van de dessertappel genieten, maar hij is ook uitermate geschikt om moes of sap van te maken. De Ontario appel is ook een echte traktatie als gebakken appel.
Als u liever zoetere appels heeft, is de “Rheinische Winterrambur” misschien iets voor u. In dit artikel vindt u informatie over de teelt, verzorging en oogst van de appelsoort “Rheinischer Winterrambur”.
Inhoudsopgave
