Peperkruid is gemakkelijk te kweken in de tuin en kan zelfs in de keuken worden gebruikt. Bovendien verrukt de plant met zijn geurige geur tijdens de bloeiperiode.
Als sier- of gebruiksplant is het peperkruid (Lepidium latifolium) stelt geen hoge eisen. Als u de juiste plaats kiest, zal het kruid bijna vanzelf groeien en zich vermenigvuldigen. Hier laten we zien wat belangrijk is bij het planten en hoe je de plantendelen kunt verwerken.
Inhoud
- Peperkruid: oorsprong en eigenschappen
- Peperwortel planten: plaats en werkwijze
- De juiste zorg
- Oogsten en bewaren van peperkruid
- Werking en gebruik van peperkruid
Peperkruid: oorsprong en eigenschappen
Peperkruid, ook bekend als mosterdkers, breedbladige tuinkers, strandkers of, verwarrend genoeg, tuinkers, is oorspronkelijk afkomstig van de warme kusten van Europa en Azië. In de loop der tijd is het kruid naar Duitsland gekomen, vooral naar de Oostzee- en Noordzeekusten, waar het in het wild groeit. Peperkruid behoort tot het geslacht van de tuinkers (Lepidium). Hij verschilt echter uiterlijk van zijn verwanten en in tegenstelling tot bijvoorbeeld tuinkers (Lepidium sativum), overblijvend. Lepidium-Lepidiums behoren tot de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae) en hebben de typische vier bloemblaadjes die in een kruis tegenover elkaar staan.
Tip: Door zijn Duitse naam wordt peperkruid gemakkelijk verward met andere planten. Bijvoorbeeld Peperomia als dwergpaprika, Satureja als peperkruid en Polygonum hydropiper wordt waterpeper genoemd. Bovendien heeft het peperkruid, ondanks zijn naam, niets te maken met het geslacht Piper (Peper).
De bloempluimen zijn losjes vertakt en vertonen tussen juli en augustus witte enkele bloemen, die aangenaam geuren. In het algemeen is de groei van het kruid zeer verspreid en bereikt het een hoogte van ongeveer 100 cm. Door de vorming van worteluitlopers ontstaan dichte groepen peperkruidplanten, waaruit zich tijdens de bloeiperiode een dichte bloemenwolk vormt.
Peperkruid wordt voornamelijk gekweekt als specerijenkruid, hoewel het met zijn mooie bloeiwijzen en wintergroene blad ook geschikt is als sierplant, bijvoorbeeld in borders. Het kruid speelt echter geen belangrijke rol als voedselbron voor insecten zoals bijen.
Peperwortel planten: plaats en werkwijze
Peperkruid vereist een zonnige tot volle zon en is zeer warmteminnend. Ook moet de standplaats fris tot vochtig zijn, waarbij af en toe een droge periode goed wordt verdragen. Een min of meer voedselrijke, rustig kalkhoudende bodem laat het peperkruid goed groeien, waarbij het kruid zelfs zoute bodems verdraagt. Bovendien verdient een neutrale grond met een pH-waarde van ongeveer 7 of zelfs iets meer de voorkeur.
Vanwege zijn woekerende en dominante groei wordt een standplaats naast stevige en krachtige vaste planten aanbevolen. Lovage (Levisticum officinale), gevlekte duindoorn (Eupatorium maculatum) of candelabra speedwell soorten (Veronicastrum), bijvoorbeeld, kunnen zich permanent handhaven tegen peperkruid of de verspreiding ervan vertragen en bieden zich goed aan als steun.
Om een te grote standplaats in de tuin te voorkomen, kan het kruid in grote bakken worden geplant. Een matig voedselrijke potgrond, zoals onze Plantura Organic Universal Soil, is geschikt als substraat. Het bevat iets minder meststoffen dan een klassieke groentegrond en dient daarom als een effectieve bodemverbeteraar bij het planten in bedden, waarbij de functie en de losse structuur lang behouden blijven. Zorg voor een plantafstand van 30 tot 50 cm. In potten en op plaatsen die gevoelig zijn voor wateroverlast, moet u een drainagelaag onder de wortels leggen. Hiervoor kunnen snippers of grind worden gebruikt, hoewel in de potcultuur vaak geëxpandeerde klei wordt gebruikt.
Biologisch, turfvrij & klimaatvriendelijk:
Voor alle planten binnen & buiten,
100% natuurlijke ingrediënten,
onschadelijk voor mens en dier
Tip: Peperkruid is winterhard en kan temperaturen tot – 20 °C verdragen. Als het echter in pot wordt gekocht, kan het gewend zijn aan de warmte van de kas. Als de plant echter in potten in een winkel wordt gekocht, kan hij gewend zijn aan de warmte van de kas en daardoor niet zijn afgehard. Wacht daarom met buitenplanten tot de IJsheiligen in mei.
U kunt ook vanaf mei direct buiten peperkorrels zaaien of vanaf maart binnen kweken.
Peperwortel zaaien:
- Neem zaadpotjes bij de hand en vul ze met zaaigrond.
- Op Lepidium latifolium-De zaden zijn licht kiemkrachtig, daarom worden ze alleen op de grond gestrooid en aangedrukt.
- Houd een zaadafstand van ongeveer 2 cm aan.
- Geef uw potten licht water en zet ze op een warme en lichte vensterbank bij ongeveer 20 °C.
- Zodra de eerste echte blaadjes na de zaadlobben zijn gegroeid, de planten verspenen in individuele potten.
- Wen de planten nu geleidelijk aan het buiten staan door de jonge planten eerst urenlang in de schaduw te zetten.
- Vanaf half mei kunnen de jonge planten buiten worden uitgeplant of in potten worden gezet.
De juiste zorg
De onderhoudsarme Lepidium latifolium moet regelmatig water krijgen, hoewel korte droge periodes op zich geen probleem zijn voor de plant.
Tip: Droogtestress stimuleert de productie van stoffen van de stofwisseling – het peperkruid produceert dan meer scherp smakende plantenstoffen.
Peperkruid groeit ook op arme grond. Om later smakelijke bladeren te kunnen oogsten, moet echter aan de voedingsbehoeften worden voldaan. Gebruik bijvoorbeeld onze Plantura biologische universele meststof, die uitstekend geschikt is voor kruiden en groenten. Aangezien dit een langzaam vrijkomende meststof is, zijn twee toepassingen, eenmaal in het voorjaar en eenmaal in de nazomer, voldoende.
Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur
Na de bloeiperiode kunnen de bloeiwijzen worden teruggesnoeid om de bladgroei te versterken en zaadvorming te voorkomen. Dit voorkomt ongewenste vermeerdering – op geschikte plaatsen verspreiden de planten zich vanzelf via worteluitlopers. Als de standplaats te groot voor u is geworden, kunnen de planten gemakkelijk worden gekapt of opgegraven, verdeeld en verplant of verwijderd. In de herfst trekt het kruid in en loopt in het voorjaar bij lage temperaturen weer uit.
Oogsten en bewaren van peperkruid
Peperkruidbladeren kunnen het hele jaar door worden geoogst, waarbij jonge bladeren het lekkerst smaken. Regelmatig oogsten of snoeien betekent dat er altijd jonge blaadjes uitlopen – je kunt het kruid nauwelijks te veel knippen. Als de bladeren niet direct worden gebruikt, kunnen ze gemakkelijk worden ingevroren of gedroogd, waarbij de bladeren in de vriezer minder smaak verliezen. De wortels worden bij voorkeur in de herfst of het vroege voorjaar geoogst. Ze zijn ongeveer 4 weken houdbaar in de koelkast, en enkele maanden invriesbaar.
Tip: Om de wortel zo lang mogelijk te kunnen bewaren, moet hij niet worden geschild.
Werking en gebruik van peperkruid
De scherpe, naar mierikswortel smakende bladeren van de peperkool kunnen heerlijk rauw worden gebruikt – in salades of als kruid op warme gerechten. Oudere bladeren doen het goed in soepen of sauzen. Het kruid kan lang bewaard worden door het te verwerken in bijvoorbeeld pesto. De wortel kan over geschikte gerechten worden geraspt als smakelijke vervanger van mierikswortel.
Tip: De bloeiwijzen met hun aangename geur zijn geschikt als snijbloem – afzonderlijk of in boeketten.
Een genezend effect van Lepidium latifolium is niet bekend. Waterpeper (Polygonum hydropiper) wordt ook wel peperkruid genoemd, waarvan de genezende werking wetenschappelijk is bewezen. Door de dubbele naamgeving worden vaak onjuiste uitspraken gedaan over de genezende werking van de peperplant. Lepidium latifolium.
Benedicte kruid is een medicinale plant die in de vergetelheid is geraakt en bovendien gemakkelijk te kweken is in onze tuinen. Lees er meer over in ons artikel.
Inhoudsopgave
