Knolselderij wordt tegenwoordig zelden in huis-tuinen gekweekt, maar is zeer gemakkelijk te kweken. Hier kom je alles te weten over de oorsprong, het planten en oogsten van knolgewassen.

Eetbare wortelstokknollen van knolgewassen
Knolgewas vormt ondergronds eetbare, knobbelige, ingesnoerde wortelstokknollen [Foto: julie deshaies/ Shutterstock.com]

Knolselderij is een populaire delicatesse, vooral in Frankrijk, maar is een van onze vergeten groenten. We introduceren de ongewone vaste plant en geven tips voor het kweken en gebruiken van knolgewassen.

Inhoud

  • Bolle selderij: Smaak, oorsprong en eigenschappen
  • De belangrijkste stappen in de bollenschilteelt
  • Correcte verzorging van de Chinese artisjok
  • Oogst en gebruik de bolvormige artisjok

Tuberculeuze gentiaan: Smaak, oorsprong en eigenschappen

De knolselderij (Stachys affinis), ook wel Stachys of Crosne du Japon genoemd, behoort tot de Lamiaceae-familie. De bijzondere groente komt oorspronkelijk uit Noord-China en wordt daarom ook wel Chinese artisjok of Japanse aardappel genoemd. De knolselderij groeit als een meerjarige, vorstbestendige vaste plant en bereikt een hoogte van ongeveer 50 – 80 cm, in uitzonderlijke gevallen tot 120 cm. De vrij bossig groeiende plant vormt ondergronds aan de wortels talrijke 4 – 6 cm lange witte, knobbelige, ingesnoerde wortelstokken. Binnenin de knollen zit sappig en stevig vlees. Bovengronds heeft de knolschil harde, vierkante stengels met kruiselings tegenover elkaar staande, gekartelde en ruwe bladeren. Tussen juli en augustus bloeit de Chinese artisjok en opent zijn nectarrijke witachtige, rode tot paars gekleurde lipbloemen. Op onze breedtegraden produceert de knol echter nauwelijks zaden. De eetbare knollen hebben een smaak die doet denken aan artisjokken (Cynara scolymus), schorseneren (Scorzonera hispanica) en bloemkool (Brassica oleracea var. botrytis). Ze zijn vooral bekend in Frankrijk en worden gewaardeerd als delicatesse. Aan het eind van de 19e eeuw werd de groente ook in Duitsland geïntroduceerd, maar raakte al snel weer in de vergetelheid.

Paarse bloemen van de bolcelandine
De bloemen van het knolvormig nieskruid produceren zelden zaden. [Foto: ChWeiss/ Shutterstock]

De belangrijkste stappen in de teelt van bolnetel

Crosne wordt geteeld als overblijvende groente, vergelijkbaar met aardpeer (Helianthus tuberosus). De plant geeft de voorkeur aan losse, voedselrijke tuingrond die goed water vasthoudt. De standplaats moet gedeeltelijk in de schaduw tot in de volle zon zijn. In maart plant u de knolletjes buiten, ongeveer 8-10 cm diep in de grond. Tussen de planten moet een plantafstand van 20-30 cm worden aangehouden.

De teelt van knolgewassen is ook mogelijk in potten, waarbij de plantcontainer per plant minimaal 5 – 10 liter grondvolume moet bevatten. Een hoogwaardige, voorbemeste potgrond, zoals onze Plantura Biologische Tomaten & Groente Grond, is geschikt voor de teelt van Japanse aardappel op balkon en terras. Om wateroverlast te voorkomen, moet op de bodem van de pot, naast een goede waterafvoer, een drainagelaag van zand, grind of geëxpandeerde klei van ongeveer 5 cm hoog worden aangebracht. Giet potgrond in de pot, zet het bolgewas of de bollen erin en druk de grond rondom goed aan. Na het planten krachtig water geven.

TipOm virusziekten te voorkomen, moeten de knolzalmen na 3 – 4 jaar naar een ander gebied worden overgebracht.

Afstand bij de teelt van de knol nieskruid
Individuele crosplanten moeten 20-30 cm uit elkaar staan. [Foto: julie deshaies/ Shutterstock.com]

De juiste verzorging van de Chinese artisjok

Artisjok heeft een relatief hoge waterbehoefte. Vooral in de zomer na het planten moet u water geven, zodat de vaste plant goed kan groeien. De plant beloont regelmatige bewatering met een hogere opbrengst en grotere knollen. Als de knoldruif zich eenmaal heeft gevestigd, heeft hij weinig verzorging nodig. In de herfst sterft het groene deel van de plant af en het volgende voorjaar loopt het weer uit. Kort voor het uitlopen kan het dode plantmateriaal worden teruggesnoeid om het uitlopen te vergemakkelijken. De lente is ook het juiste moment om de vaste plant te bemesten. De nutriëntenbehoefte is middelhoog en ongeveer vergelijkbaar met die van wortelen (Daucus carota) is vergelijkbaar. Een overwegend organische, langzaam vrijkomende meststof, zoals onze Plantura Organische Tomatenmeststof, wordt licht in het oppervlak rond de plant gewerkt en geeft zijn voedingsstoffen in de loop van een aantal weken geleidelijk vrij. Het hoge kaliumgehalte bevordert zowel de vorming als de kwaliteit van de wortelstokknollen en heeft een positief effect op de opbrengst.

Plantura Organische Tomatenmeststof
Plantura Organische Tomatenmeststof

Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur

Koop hier!

Bolcistus is volledig winterhard in de bedding. Als hij echter in een pot wordt gekweekt, moet hij worden voorzien van een isolerende koudebescherming van naaldboomtakken, vliesdoek of jute. Crosne du Japon wordt uitsluitend vermeerderd via de wortelstokknollen, omdat hij zelden of nooit zaden produceert. Dit maakt het gemakkelijk om in het voorjaar uw eigen knolgewassen te vermeerderen. In plaats van zaden wordt knolschil verkocht als potplant, omdat de knollen gevoelig zijn en snel uitdrogen.

Grote en kleine knollen van de Chinese artisjok
Grote knollen kunnen in de winter worden gegeten, te kleine zijn geschikt voor vermeerdering. [Foto: sanddebeautheil/ Shutterstock.com]

Oogsten en gebruik van bolcistus

De oogst van de Chinese artisjok begint eind oktober. U kunt 1 – 3 kg knollen per vierkante meter verwachten. Als de grond niet bevroren is, kan tot januari naar behoefte worden geoogst. Net als bij aardappelen is een graafvork ideaal voor het oogsten.
Knolselderij is een gezonde groente, maar zeer moeilijk te bewaren. In vochtige doeken gewikkeld en op een koele plaats bij ongeveer 2 °C bewaard, zijn de knollen slechts enkele dagen vers houdbaar. Selderijknollen hebben slechts een zeer dunne, malse schil en hoeven niet geschild te worden, alleen goed gewassen. In de meeste recepten worden de malse knollen gebakken in boter of eerst kort geblancheerd en dan verwerkt zoals asperges. De knol kan ook worden bereid in salades, als bijgerecht, in curry’s, stoofschotels en roomsauzen.

Een andere weinig bekende groente met ondergrondse knollen is de klimmende aardpeer (Apios americana). In onze factsheet komt u alles te weten over herkomst, teelt en gebruik.

Vergelijkbare berichten