Bosuien zijn gemakkelijk te verzorgen groenteplanten die bijna het hele jaar door kunnen worden geoogst. Wij presenteren de lente-ui in een informatieblad en geven tips voor een goede verzorging.

Lente-ui bloemen
De lente-ui of winterhaagui kan worden geteeld als eenjarige of als vaste plant. [Foto: Frank Bach/ Shutterstock.com]

De lente-ui (Allium fistulosum) is een populaire groente die vooral in Azië veel voorkomt. In dit artikel leert u hoe u deze meerjarige bolgewas met succes kunt kweken en verzorgen.

Inhoud

  • Bosuitjes: oorsprong en eigenschappen
  • Verschillen tussen lente-uitjes, lente-uitjes & Co.
  • De juiste zorg
    • Water geven en bemesten
    • Lente-uitjes snijden
    • Gewone plagen en ziekten
  • Zijn bosuien winterhard?
  • Lente-uitjes vermeerderen

Bosuitjes: oorsprong en eigenschappen

De lente-ui wordt ook wel winterui of allium genoemd. Hij behoort tot de grote familie van de Amaryllis (Amaryllidaceae), meer bepaald tot de onderfamilie van de Preifamilie (Allioideae). Oorspronkelijk kwam de winterui uit Azië, waar hij dankzij zijn winterhardheid vanuit Rusland Midden-Europa bereikte. Naar verluidt werd de lente-ui al 2000 jaar voor onze jaartelling in China geteeld. Tot op heden is de lente-ui daar de belangrijkste uienteelt. Het wordt zelfs gebruikt als medicinale plant in de traditionele Chinese geneeskunde. In Europa is het gebruik van dit bolgewas als vaste winterhaag gebruikelijk. Ondertussen wordt de plant in Azië meer geteeld als eenjarige lente-ui en in zijn geheel geoogst. Een selectie van de beste lente-uienrassen voor meerjarige of eenjarige teelt vindt u in ons speciale artikel.

De winterhaagui wordt 50 – 80 cm hoog, overblijvend en horstig. De buisvormige bladeren zijn grasachtig tot donkergroen van kleur en kunnen het hele jaar door worden geoogst. Aan de basis vormt de bosui geen goede, afgeronde bewaarbol. In plaats daarvan gaat de langwerpige bol direct over in de bladeren en vormt een cilindervormige stengel die wit of roodachtig-roze van kleur is, afhankelijk van de variëteit. In het tweede groeijaar verschijnt de bloem van de lente-ui tussen juni en augustus. Het is net zo eetbaar als de rest van de plant. De ronde bloeiwijzen van de lente-ui bestaan uit vele afzonderlijke bloemen die op een buisvormige bloemsteel staan. Alle soorten insecten, vooral bijen (Apis), bestuiven de bloemen druk in de zomer. Na bestuiving worden talrijke, afgeplatte en hoekige zwarte tot donker bruingrijze zaden gevormd. Deze zitten in drievoudige capsules, die bij rijpheid droog worden en openscheuren zodat de zaden eruit vallen.

Winterui bloemen
De bloemen van de alliumbollen worden gemakkelijk bezocht door bijen en andere insecten. [Foto: Roman_Efimovich/ Shutterstock.com]

Verschillen tussen lente-uitjes, lente-uitjes & Co.

Aangezien er vaak veel synoniemen zijn voor de prei- en uienplanten, is het soms niet helemaal duidelijk met welke soort we nu te maken hebben. De belangrijkste vertegenwoordigers van de Allioideae naast de lente-ui is de keukenui (Allium cepa), de bieslook (Allium schoenoprasum), knoflook (Allium sativum) en prei (Allium ampeloprasum).

Prei en bosuitjes lijken op elkaar, maar er is een duidelijk verschil: de prei krijgt afgeplatte in plaats van buisvormige bladeren en een veel dikkere stengel. De naam lente-ui is slechts een synoniem voor Allium fistulosumDe lente-ui wordt als hele plant geoogst, net als de prei.

Bij de selectie van rassen kan snel verwarring ontstaan, omdat keukenuienrassen die pas heel laat een echte bewaarui vormen, ook als “lente-ui” kunnen worden geteeld. Deze variëteiten van de soort Allium cepa worden volledig vroeg geoogst als jonge bollen. Ze zijn niet winterhard en vormen geen cluster met dochterplanten. Zo’n cluster is een verzameling van vele genetisch identieke plantenscheuten, waarbij elke scheut een onafhankelijke plant kan vormen. De allium daarentegen kan helemaal geen dikke bol vormen. Het blijft met de lichte, typische, cilindrische verdikking. Meer informatie over het onderscheid tussen de bolgewassen vindt u hier.

Een bosje lente-uitjes
Bosuien vormen buisvormige bladeren en een lange stengel in plaats van een bol. [Foto: Maly Designer/ Shutterstock.com]

De juiste zorg

Bij de teelt van bosuitjes moet niet alleen rekening worden gehouden met optimale standplaatsomstandigheden en het juiste planten of zaaien. Wij presenteren de belangrijkste maatregelen.

Water geven en bemesten

Wat water geven betreft, is de bosui niet bijzonder veeleisend, mits de standplaats goed is. Pas gezaaide of geplante bosuien moeten echter regelmatig water krijgen totdat zij een voldoende groot wortelstelsel hebben gevormd. Vermijd in ieder geval wateroverlast. In warme zomers moeten ook vaste planten die al gevestigd zijn, worden bewaterd.

Bolgewassen zoals de allium zijn middelgrote tot kleine eters. Bemesting in het voorjaar met rijpe compost of een voornamelijk organische langzaam vrijkomende meststof, zoals onze Plantura biologische tomatenmeststof, is meestal voldoende voor het hele jaar. De korrels worden rond de plantentrossen verspreid en oppervlakkig ingewerkt. Bodemorganismen geven de voedingsstoffen in de loop van weken voorzichtig en gelijkmatig vrij. Overbemesting of bodemverontreiniging, die met minerale meststoffen snel kan optreden, wordt zo effectief vermeden. Als u uw lente-uien alleen als eenjarige teelt, wordt de meststof direct bij het zaaien of planten van voorgetrokken jonge planten toegevoegd.

Plantura Organische Tomatenmeststof
Plantura Organische Tomatenmeststof

Effectief effect op lange termijn,
goed voor de bodem, onschadelijk voor mens, dier & natuur

Koop hier!

Snij lente-uitjes

U moet bosuitjes alleen snijden als u de bladeren oogst of om zelfuitzaaiing te voorkomen. Bij het oogsten van bosuitjes is het belangrijk dat u ze niet te diep snijdt. Het groeicentrum van de plant moet behouden blijven, zodat hij opnieuw kan uitlopen. Laat daarom bij het snijden van bosuitjes minstens 5 cm van de stengel over. Een andere reden om de bosuitjes te snijden is om te voorkomen dat ze zich gaan uitzaaien. Dit komt omdat de rijpe zaden gemakkelijk vallen en zaailingen vormen. Om dit te voorkomen, moet u de bloeiwijzen na de bloei, begin augustus, helemaal onderaan met een tuinschaar of een mes afknippen.

Gewone plagen en ziekten

Winterhaaguien zijn robuuste en winterharde bolgewassen. Ze worden zelden aangetast door ziekten of plagen. Bij aanhoudend vocht kan valse meeldauw (Peronospora destructor) optreden. Ook de uienvlieg (Delia atiqua) kan grotere schade veroorzaken. Vermijd verse compost, want dat bevordert de aantasting door de uienvlieg. De beste preventie is een gemengde cultuur met schermbloemigen (Apiaceae) zoals wortelen (Daucus carota) of pastinaken (Pastinaca sativa).

Zijn bosuien winterhard?

De meeste beschikbare soorten bosuien zijn winterhard. Sommige Aziatische lente-ui variëteiten zijn echter veel warmer. Let bij de aankoop op de winterhardheid of het gebruik van het betreffende ras, want niet-harde rassen worden vaak alleen aanbevolen voor de eenjarige teelt. Meer gevoelige Aziatische rassen moeten ofwel in een beschermde kas of folietunnel worden overwinterd, ofwel buiten tegen vorst worden beschermd met een beschermende laag loof.

Lente-uitjes vermeerderen

Om bosuien te vermeerderen, moeten de planten minstens twee jaar worden geteeld, omdat de bloeiwijzen zich pas in het tweede jaar vormen. Selecteer in de herfst vier tot vijf gezonde, krachtige planten of een tros waarvan u het volgende jaar zaad wilt verkrijgen. Aangezien lente-uien kunnen kruisen met keukenuien, moet een plantafstand van 200 meter worden aangehouden tussen bloeiende uien en ook andere lente-uienrassen. Dit is de enige manier om natuurgetrouwe lente-ui zaden te oogsten. Tussen juni en augustus bloeien de winteruien en produceren dan talrijke zaden. In ons klimaat rijpen ze tot ongeveer eind augustus en vallen dan gemakkelijk uit de bloeiwijze. Daarom moet u de zaadhoofden oogsten wanneer de schutbladeren bruin worden. De eerste zwarte zaden zijn dan al zichtbaar. Om zaden te verzamelen legt u een zakje over de zaadkop, buigt deze naar beneden en snijdt vervolgens de stengel af. Alle zaden die uitvallen worden direct verzameld. In huis bij kamertemperatuur moeten de zaadstengels in een doos of iets dergelijks luchtig drogen, waarbij de meeste zaden al uitvallen. Uienzaad is ongeveer één tot twee jaar houdbaar indien bewaard op een droge, donkere en koele plaats.

TipBij zelf geoogst lente-uienzaad kunnen er veel dode zaden zijn, d.w.z. zaden die niet kunnen ontkiemen. Deze kunnen gemakkelijk worden uitgefilterd in een kom water omdat ze naar boven drijven. De resterende zaden moeten dan goed worden gedroogd voordat ze worden opgeslagen.

Teelt van lente-uitjes
Trossen bosuien kunnen worden verdeeld [Foto: Vanatchanan/ Shutterstock.com]

Naast zaadvermeerdering kan lente-ui ook worden vermeerderd door de voorraad te delen. De winterhaagui vormt een kluit die in de herfst of het voorjaar kan worden gesplitst. Om de bol te verdelen, graaft u hem helemaal uit en verdeelt u hem voorzichtig met de hand in delen van passende grootte zonder de wortels te beschadigen. De planten worden vervolgens op een geschikte plaats gezet en van water voorzien. Een oogappel mag niet minder dan drie scheuten hebben, zodat hij veilig kan doorgroeien.

De gelaagde ui (Allium x proliferum respectievelijk Allium cepa var. viviparum) vormt jonge bollen in plaats van bloemen. We introduceren het merkwaardige bolgewas en geven tips voor een succesvolle teelt.

Vergelijkbare berichten